„Dzień po dniu, godzina po godzinie, minuta po minucie, jedzenie, kultura, to tylko wspomnienia”, powiedział Jorge Sinaloa, jeden z 34 młodzieżowych hokeistów z regionu, którzy wzięli udział w ostatniej 19-dniowej wycieczce Vail International Hockey do Europy Wschodniej i Skandynawii. Trasa po ośmiu miastach, która zakończyła się 5 stycznia meczem na Islandii, obejmowała po dwa mecze w każdym odwiedzonym kraju dla każdej z 17-osobowych drużyn U17 i U14. Co jednak najważniejsze, dawał studentom-sportowcom szansę na poszerzenie ich globalnych perspektyw poprzez bezpośrednie wizyty w wyjątkowych miejscach historycznych, rozmowy ze świadkami niektórych kluczowych momentów XX wieku i… no… hokej, oczywiście.

„To pojazd, który ich interesuje i jest naszą wspólną więzią z krajami, które odwiedzamy” — powiedział dyrektor wykonawczy Vail International Hockey, Eric Eves, który nazywa wizję organizacji non-profit „dyplomacją krążkową”.

„Każdy z tych krajów – ma swoje postrzegane wyobrażenia o Ameryce, a my albo nie mamy żadnej wiedzy, albo podstawowej wiedzy, albo błędne wyobrażenia o nich” – powiedział. „A my po prostu przełamujemy te bariery kulturowe i próbujemy przybliżyć świat. A hokej to po prostu piękna część tego sportu”.

Komunikacja międzykulturowa

„Graliśmy z najlepszymi drużynami młodzieżowymi z Finlandii, Łotwy, Czech i Szwecji” — podsumowała Eves, szybko odrzucając względną wagę tablicy wyników. To znaczy, z wyjątkiem kibiców gospodarzy. W rzeczywistości, podczas gdy lista gości zdradziła geograficzną reprezentację znanego regionu Kolorado – ze sportowcami pochodzącymi ze Steamboat Springs, Fraser, Frisco, Glenwood Springs, Edwards, Avon, Vail, Wolcott, Aspen, Basalt i Carbondale – setki przybyły do obejrzyj mecz, który wskazywała tablica wyników, przeciwko „USA”.

„Nie jesteśmy wybranym zespołem” — wyjaśniła Eves. Ale przeciwnicy często są, a kiedy mecze nieuchronnie się nie zgadzają, Eves przyjmuje starą strategię pierwotnie używaną przez założyciela Vail International Hockey, Merva Lapina, aby kontynuować naukę — i międzynarodową ekspozycję —: obrońcy zmieniają drużyny.

Wspieraj lokalne dziennikarstwo

Podarować

„Nagle te dzieciaki zakładają łotewską koszulkę, a ci faceci koszulkę hokejową z Kolorado” – opisał Eves.

„Na tym polega prawdziwe piękno gry i języka hokeja – to nawet nie jest język, to po prostu wiedza, jaką mają o graniu ze sobą, i stają się bardziej kreatywni”.

„To było naprawdę fajne, ponieważ mogłem poznać wszystkie dzieciaki i zobaczyć, jaki jest ich typ hokeja” — powiedział George Grayson z Vail.

„Grając z drużynami innych krajów, naprawdę mogliśmy zobaczyć inny styl gry, do którego nie jesteśmy przyzwyczajeni” — zauważył trener Mark Greer.

„Wiele z tych europejskich drużyn gra na lodowisku olimpijskim. Mogliśmy zobaczyć, jak lepiej wykorzystują przestrzeń na lodzie i jak poruszają krążkiem i grają bardziej w stylu posiadania piłki”.

Ulubionym wspomnieniem Greera było to, kiedy po zmianie obrony szwedzka drużyna przygotowała coś dla swojego nowego gracza — Sinaloa. Kiedy junior Battle Mountain strzelił gola, obie ławki oszalały. Obraz uchwycił siłę uniwersalnego języka hokeja w budowaniu przyjaźni i przekraczaniu kultur. Oczywiście w przypadku rywalizujących ze sobą nastolatków niektóre więzi nie powstały od razu.

„Interesującą wymianą (ja miałem) z graczem było to, że podczas meczu tak naprawdę się nie lubiliśmy, a potem rozmawialiśmy i dowiedziałem się, że jest naprawdę miły i zostaliśmy przyjaciółmi” – powiedział Tarn Ihnken. Gavin Vold wymieniał się szpilkami z trenerem, a Charlie Kaplinski wymieniał się numerami telefonów przy pizzy po meczu.

Zawodnik U14, Hank Haley, powiedział, że hokej w europejskim stylu – który kładł nacisk na mniej indywidualizmu i więcej podań – wywarł na nim wrażenie. „To czyni mnie bardziej agresywnym” – powiedział.

„Zwykle w Vail, kiedy dzieciaki schodzą na dół, wychodzą na zewnątrz i próbują zabrać piłkę za siatkę, ale teraz (ci gracze) próbują ją zabrać przed siatką. Więc musisz być bardziej agresywny, musisz mocniej je szczypać, musisz więcej używać swojego ciała. Jeśli spróbujesz po prostu użyć swojego kija, po prostu idą prosto.

„Stałem się dużo szybszy i ogólnie lepszy” — dodał Grayson.

Bramkarz zespołu, Sebastian Sailer, powtórzył to samo zdanie. „Kiedy wrócę do domu, prawdopodobnie będę naprawdę przyzwyczajony do szybkiego hokeja” – powiedział. „Tutaj jest bardzo szybko”.

Wplatanie historii w hokej

Merv Lapin założył Vail International Hockey w 1985 roku po własnej podróży do Azji.

„Widział napis na ścianie z rozwojem Chin i rozpadem Związku Radzieckiego oraz znaczenie wszystkiego, co wydarzyło się podczas II wojny światowej i zimnej wojny, i jak to ukształtuje naszą przyszłość” – powiedziała Eves.

„Trzydzieści pięć lat później przechodzimy przez historię podczas tych podróży”.

Wyczuwało się napięcie związane z inwazją Rosji na Ukrainę. Wizyta zespołu w Polsce została odwołana, ponieważ lodowisko zazwyczaj służyło uchodźcom. Eves powiedziała, że ​​„wyczuwało się wiele politycznych podtekstów i niuansów”, gdy grupa – w skład której wchodziło również około 20 rodziców, a także lekarz i trenerzy drużyn – przemierzała Łotwę i Czechy.

„Nikt nie wie, co będzie dalej” – powiedział, dodając, że podczas pobytu w Finlandii grupa znalazła się na odległość 50 mil od rosyjskiej granicy. Dosłowna bliskość historii — nawet potencjalnie przyszłych znaczących momentów — jest zamierzona.

„Historia się wydarzy – wydarzy się coś w Pradze lub Reykjavíku, spotkanie lub zgromadzenie ONZ – i będą mogli powiedzieć „byłem tam” i to odróżnia ich od tradycyjnych amerykańskich historię” – powiedziała Ewa. Zazwyczaj celem tych podróży była II wojna światowa.

Zapytana dlaczego, Eves odpowiedziała: „Historia lubi się powtarzać, po prostu pokazuje się w inny sposób”, dodając, że sportowcy wybierają temat od pierestrojki po aksamitną rewolucję, aby wcześniej zbadać.

„Nie pojechaliśmy do Rosji, ale bardzo blisko tam, gdzie mogli naprawdę zobaczyć i docenić wolność i demokrację. To zajmie trochę czasu, zanim wielu graczy połączy kropki i wsiąknie.

Dla kilku graczy największymi atrakcjami poza lodem były wizyty w muzeach, starych katedrach i innych historycznych miejscach.

„Muzeum Holokaustu było bardzo potężne dzięki rysunkom dzieci” – powiedział Grayson.

Mason Darnell z Vail był zafascynowany „całą kulturą i obserwowaniem, jak działają wszystkie różne kraje” oraz poznawaniem politycznych i społecznych skutków upadku Związku Radzieckiego dla okolicznych narodów.

Będąc świadkiem wpływu tej podróży przez lata — Eves widziała, jak dzieci dorastają, by zostać prawnikami, historykami i uczyć się innego języka, a nawet mieszkać za granicą — reżyser jest zmotywowany do współpracy z regionalnymi trenerami i klubami, aby wydarzenie odbywało się co dwa lata i być może obejmowało wzajemne Wymieniać się.

„Rozmawialiśmy ze wszystkimi klubami tutaj o tym, jak możemy przywrócić to, co kiedyś mieliśmy, czyli turniej Vail International Hockey, a następnie stworzyć kilka siostrzanych klubów” – powiedział. „Zostało to bardzo dobrze przyjęte”.

Eves jest pewna co najmniej dwóch rzeczy. Jednym z nich jest sportowy i intelektualny ślad pozostawiony na graczach.

„Staramy się przedstawić globalną perspektywę i wykorzystać hokej jako łącznik” – powiedział.

„Widząc naszych graczy z tymi dzieciakami, a także grając przeciwko nim – to, że zaczęli zmieniać swój styl. Najlepsi trenerzy hokejowi na świecie powiedzą Ci, że najlepsi gracze na świecie są najbardziej kreatywni. A kreatywności nie można nauczyć — musi ona stać się instynktowna. To trzeba poczuć”.

„Najfajniejszą rzeczą, jakiej nauczyłem się na lodzie, było poznawanie historii i kultury miejsc, do których się wybieraliśmy, oraz tego, jak pod wieloma względami różni się ono od Ameryki” — powiedział Henry Mellenthin.

„Wszystkie różnice kulturowe, które mają (w porównaniu z) Aspen – i jest też wiele podobieństw – fajnie jest to wszystko zobaczyć” – zauważył Ihnken.

„Niektóre (miejsca, które odwiedziliśmy) są bardzo podobne do Stanów Zjednoczonych, ale zawsze mają trochę kulturowego akcentu” – dodał Sailer.

Darnell starał się określić, w jaki sposób rozwinął się konkretnie jako gracz, ale jego odpowiedź doskonale podsumowała cele wyprawy.

„Po prostu mam bardziej otwarte oczy na lodzie i poza nim” – powiedział.

Drugie zapewnienie Eves: wspomnienia, które Sinaloa przypisał wycieczce, będą jeszcze długo mówione.

„Rozmawiam z facetami po trzydziestce i czterdziestce i mówią, że jest to temat ich rozmów na weselach” – powiedziała Eves przez telefon późno w nocy na jednym z końcowych przystanków. Kiedy mówił, wszyscy chłopcy z własnej inicjatywy rozpoczęli grę w hokeja (co jeszcze?) na lodowisku, które odkryli w pobliżu hotelu. Kiedy przyjaciele bawili się pod gwiazdami, Eves westchnęła z zadowoleniem.

„To dość efektowna umowa”.