Jeśli widziałeś coś o Długie nogi, od tajemniczych zwiastunów po straszny zwiastun, prawdopodobnie wiesz, że to nadchodzący horror o seryjnym mordercy granym przez Nicolasa Cage’a. Prawdopodobnie nie wiesz też nic więcej.

Zwiastun zawiera elementy, które z pewnością są rozpoznawalne, jak młoda agentka FBI prowadząca śledztwo w sprawie notorycznego seryjnego mordercy, ale panuje tam przytłaczające poczucie niepokoju i tajemnicy, które sprawia, że ​​całość wydaje się nieco niejasna, co potęguje przerażenie i nieznajomość. Według reżysera Oza Perkinsa jest to w dużej mierze zgodne z projektem.

opisuje Perkinsa Długie nogi jako „pop-punkowy, nostalgiczny film o seryjnym mordercy o nadprzyrodzonym posmaku”, ale nie chciał od razu rzucać tym wszystkim w oczy widzom.

„[I] używane rzeczy, takie jak Milczenie owiec, ZobaczI Zodiak jako rodzaj podkładów” – mówi Perkins. „Więc publiczność widzi te wskazówki lub wskazówki i mówi: OK, rozumiem, jak to będzie działać.”

Obraz: Neon

Ale te kinowe kamienie probiercze bardziej przypominają punkty wyjścia niż cele dla Perkinsa, weterana filmów grozy, którego wcześniejsze prace, jak np. Córka Czarnego Płaszcza I Małgosia i Jaśokazał się popularny w świecie artystycznego horroru, ale nigdy nie przedarł się do głównego nurtu.

„Chcemy ułatwić widzom nawiązanie z nim kontaktu. Więc kiedy robi się funky, a naprawdę robi się funky, w pewnym sensie na to zasłużyliśmy” – wyjaśnia Perkins. „W tym momencie jest bardziej zabawnie. Myślę, że w poprzednich filmach stałem się trochę nieprzejrzysty. […] Teraz chcę stworzyć coś, co spodoba się większej liczbie osób i da mi większą swobodę robienia tego, co chcę, więc zacznę od czegoś bardziej znajomego”.

Praca Perkinsa nad filmem rozpoczęła się od postaci Długonogiego, który w przenośni czaił się w tle i na obrzeżach niektórych jego poprzednich historii i pomysłów. Powiedział, że wie pewne rzeczy o tej postaci, ale porównał to do widoku pleców kogoś, kto wygląda znajomo, gdy wychodzi ze sklepu spożywczego: jesteś tak pewien, że go znasz, ale nigdy nie możesz być do końca pewien – przerażający opis postać, która później stała się seryjnym mordercą.

„Wiedziałem, że podjeżdżał do domów ludzi na urodziny lub urodziny ich dzieci” – mówi Perkins. „I przyniósł ze sobą coś w rodzaju pluszowych zwierząt? Był klaunem, piosenkarzem, magikiem, performerem czy kimś takim.

Jednak przekształcenie tego mglistego wyobrażenia o postaci w coś, wokół czego skupi się cały film, okazało się dla Perkinsa raczej zagadką. Mówi, że rozwiązał to jak krzyżówkę, rozumiejąc przydzielony przez siebie kształt i przestrzeń, a następnie dopasowując szczegóły, które sprawiły, że film zadziałał i stał się przystępny dla widzów, jak na przykład przekształcenie Longlegsa w seryjnego mordercę lub wyśrodkowanie filmu na młodego agenta FBI, aby ściągnął… Milczenie owiec hołd — film, który, jak twierdzi, wywarł na nim ogromne wrażenie, gdy był dzieckiem.

Kolejnym kluczowym elementem układanki dla Perkinsa było dodanie do projektu Nicolasa Cage’a w roli wspomnianego seryjnego mordercy. Perkins mówi, że Cage przeczytał scenariusz i bardzo mu się spodobał, a także że wnosi niezaprzeczalnie wyjątkową energię do wszystkich swoich postaci. Zadaniem Perkinsa było znalezienie sposobu na skierowanie tej energii.

„Nie ma wersji, w której będę próbował zmienić go w kogoś, kim nie jest, ani nie będę próbował szerzyć tego, co przyniesie” – wyjaśnia Perkins. „Nie zobaczysz Nicolasa Cage’a na swoim zdjęciu, jeśli nie chcesz tego, co przyniesie. Po prostu poczekaj i zobacz, co to jest. A ty masz wiarę i ufność, że będzie dobrze. I w tym przypadku rzeczywiście tak jest.”

Jeśli chodzi o historię Długie nogi kontynuuje znajomą konfigurację, Perkins nie podał wielu szczegółów, woląc zachować niespodzianki na czas, kiedy widzowie będą mogli sami obejrzeć film. Jednakże zamieścił kuszącą uwagę, że David Lynch jest dla niego szczególnie dużą inspiracją.

„Chodź ze mną w ogniu było dla mnie naprawdę ważne” – mówi. „Czuję, że tempo, otoczenie, rytm rzeczy, świat, te rzeczy są naprawdę głęboko w mojej psychice i myślę, że prawdopodobnie wyjdą trochę w praniu”.

Perkins wyraźnie wyjaśnia jedną rzecz: że widzom najlepiej będzie, jeśli doświadczą wszystkiego Długie nogizwroty akcji i niespodzianki w teatrze, jeśli tylko mogą.

„Ukrywamy coś pod zasłoną” – drażni się Perkins. „Chowamy coś za zasłoną i fajniej jest zdjąć prześcieradło, gdy ogląda nas wiele osób. To trochę jak Zbierzcie się, abyśmy mogli odkryć Człowieka-Słonia. I myślę, że robiąc to w pokoju z ludźmi, w wciągającym doświadczeniu teatru – jestem dumny, że udało mi się nakręcić film, który dobrze się w ten sposób sprawdza”.

Długie nogi w kinach od 12 lipca.