AMMAN, Jordania (AP) – długo wyczekiwany królewski dzień ślubu Jordanii rozpoczął się w czwartek wraz z niespodziewanym ogłoszeniem, że brytyjski książę William i jego żona Kate przybyli, aby być świadkami zaślubin księcia Husseina i jego narzeczonej z Arabii Saudyjskiej.

Obecność brytyjskiej rodziny królewskiej była utrzymywana w tajemnicy i została potwierdzona przez jordańskie media państwowe dopiero na kilka godzin przed rozpoczęciem ceremonii pałacowej.

Ślub 28-letniej następczyni tronu Jordanii i Rajwy Alseif, 29-letniej architektki związanej z monarchą własnego kraju, podkreśla ciągłość państwa arabskiego cenionego za długoletnią stabilność. Uroczystości, które rozpoczną się w czwartek po południu, mają również przybliżyć Husseina szerszej publiczności na całym świecie.

Uroczystość podtrzymuje porządek sukcesji rodziny królewskiej, odświeża jej wizerunek po pałacowej waśni a nawet może pomóc ubogiej w zasoby Jordanii w nawiązaniu strategicznej więzi z bogatym w ropę sąsiadem, Arabią Saudyjską.

W czwartkowy poranek saudyjscy goście weselni i turyści – mężczyźni ubrani w białe szaty typu dishdasha i kobiety w kolorowych abajach – przeszli przez elegancki marmurowy hol hotelu Four Seasons w Ammanie. Noura Al Sudairi, ciotka panny młodej, w drodze na śniadanie miała na sobie spodnie dresowe i tenisówki.

„Wszyscy jesteśmy bardzo podekscytowani i szczęśliwi z powodu tego związku” – powiedziała. „Oczywiście jest to piękna rzecz dla naszych rodzin i dla relacji między Jordanią a Arabią Saudyjską”.

Podniecenie związane z zaślubinami – największym królewskim wydarzeniem Jordanii od lat – narasta w stolicy Ammanie, gdzie gratulacyjne sztandary Husajna i jego promiennej narzeczonej zdobią autobusy i wiszą nad krętymi uliczkami na zboczu wzgórza. Sklepy miały konkurencyjne pokazy królewskich regaliów. Królewscy obserwatorzy spekulowali, którego projektanta strojów wybierze Alseif – wciąż oficjalna tajemnica,

Nancy Tirana, 28-letnia stażystka prawnicza, powiedziała, że ​​ostatni tydzień spędziła na analizowaniu każdego ruchu i ściegu ubioru Alseif.

„Jest po prostu taka piękna, taka elegancka, az jej mowy ciała jasno wynika, jak bardzo kocha królową” — powiedziała, odnosząc się do wspaniałej matki Husseina, Ranii. „Czuję, jakby cała Jordania się żeniła” — tryskała Tirana, jedząc mansaf, narodową potrawę Jordanii z mlecznej baraniny i ryżu, przed udaniem się na koncert o tematyce weselnej.

11 milionów obywateli Jordanii obserwowało, jak młody następca tronu zyskuje na znaczeniu w ostatnich latach, gdy coraz częściej dołącza do swojego ojca, króla Abdullaha II, w publicznych wystąpieniach. Hussein ukończył Georgetown University, wstąpił do wojska i zyskał światowe uznanie, przemawiając na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ. Eksperci twierdzą, że jego ślub jest kolejnym kluczowym rytuałem przejścia.

„To nie tylko małżeństwo, to prezentacja przyszłego króla Jordanii” – powiedział politolog Amer Sabaileh. „Kwestia następcy tronu została zamknięta”.

Ślub może zapewnić Jordańczykom krótką chwilę dobrego samopoczucia w trudnych ekonomicznie czasach, w tym utrzymującego się bezrobocia wśród młodzieży i chorą gospodarkę.

Przedstawiciele pałacu zmienili wydarzenie — tydzień po 77. urodzinach Jordana — w coś w rodzaju kampanii PR. Łącząc tradycję i nowoczesność, rodzina królewska wprowadziła ślubny hashtag (#Celebrating Al Hussein) i wszechobecne logo, które łączy inicjały pary w arabskie słowa „We radujemy się”

Zdjęcia i nagrania z przyjęcia hennowego Alseif – tradycyjnej uroczystości przedślubnej z udziałem panny młodej oraz jej przyjaciółek i krewnych – oraz ceremonii zaręczyn pary w Arabii Saudyjskiej zeszłego lata obiegły media państwowe.

Królestwo ogłosiło czwartek świętem państwowym, aby tłumy ludzi mogły zebrać się po nabożeństwie weselnym, aby pomachać do kawalkady czerwonych Land Roverów – ukłon w stronę tradycyjnej procesji jeźdźców w czerwonych płaszczach za panowania założyciela kraju, Król Abdullah I. Oczekuje się, że dziesiątki tysięcy sympatyków przybędą na bezpłatne koncerty i wydarzenia kulturalne. Ogromne ekrany zostały ustawione w całym kraju, aby tłumy mogły oglądać rozwój okazji.

Podpisanie kontraktu małżeńskiego odbędzie się w Pałacu Zahran w Ammanie, który nie widział takiej przepychu i okoliczności od 1993 roku, kiedy to w podobnie słoneczny czerwcowy dzień Abdullah poślubił urodzoną w Kuwejcie w palestyńskiej rodzinie Ranię. Kilkadziesiąt lat wcześniej ojciec Abdullaha, nieżyjący już król Husajn, złożył śluby w tym samym ogrodzie ze swoją drugą żoną, obywatelką brytyjską Antoinette Gardiner.

Oprócz księcia i księżnej Walii lista gości obejmuje szereg zagranicznych arystokratów i dygnitarzy, w tym starszych członków rodziny królewskiej z Europy i Azji, a także pierwszą damę Jill Biden i amerykańskiego wysłannika ds. klimatu Johna Kerry’ego. Inni prawdopodobni uczestnicy to saudyjscy arystokraci, ponieważ matka Alseif wywodzi się z wpływowej żony założyciela Arabii Saudyjskiej, króla Abdula-Aziza Al Sauda. Jej ojciec miliarder jest właścicielem dużej firmy budowlanej w królestwie.

Po ceremonii przyjęcie weselne przeniesie się do oddalonego o 30 minut jazdy pałacu Al Husseiniya na przyjęcie, rozrywkę i bankiet państwowy. Oczekuje się, że członkowie rodziny królewskiej powitają na przyjęciu ponad 1700 gości.

Eksperci uważają to małżeństwo za korzystny sojusz dla Haszymitów, historycznych rywali rodziny Al Saudów ze wschodu. Jordania starała się ostatnio o zacieśnienie więzi z Arabią Saudyjską i innymi krajami Zatoki Perskiej, które kiedyś przekazały miliardy dolarów krajowi zależnemu od pomocy, ale od tego czasu ograniczyły swoje wydatki.

Nawet gdy restauracje ryczały arabskie piosenki weselne na wezwania i odpowiedzi, a samochody trąbiły podczas świętowania w centrum miasta, niektóre sygnalizowały, że królewska bajka jest napięta, gdy Jordańczycy walczą, by związać koniec z końcem.

Osama, 25-letni księgarz, był zachwycony tą okazją i udekorował swój samochód i witryny sklepowe portretami rodziny królewskiej. Ale wiedział też, że rzeczywistość szybko wróci.

„Oczywiście, że to radosne” – powiedział, odmawiając podania swojego nazwiska w obawie przed represjami. „Ale za kilka dni po prostu wrócimy do naszych problemów”.