LUBLIN, MIĘDZYRZEC i TREBLINKA, Polska – Izrael obchodzi w tym roku Dzień Pamięci o Holokauście 6 maja^t na tle masakry z 7 października.

Chociaż skala była mniejsza, wielu wróciło do tematu mordów na Żydach podczas Holokaustu i wielu Izraelczyków czuło, że duch był ten sam.

Na krótko przed rozpoczęciem obecnej wojny, Wiadomości CBN odwiedził teren polskiego obozu zagłady w Treblince oraz miasto Lublin, gdzie naziści rządzili krajem podczas II wojny światowej.

Jedna część Lublina stała się znana jako niemieckie miasto SS ze względu na obecność tu nazistów w czarnych mundurach.

David Pileggi, rektor Kościoła Chrystusowego w Jerozolimie, prowadzi historyczne wycieczki po Polsce „Wąskim Mostem”, koncentrując się na obszarach, gdzie społeczność żydowska żyła i prosperowała przez tysiąc lat, a potem wydarzył się Holokaust.

Powiedział Wiadomości CBN, „To stąd (w Lublinie) planowano wymordowanie ponad dwóch milionów polskich Żydów. To byli mordercy biurowi – ludzie, którzy byli biurokratami, sekretarzami, planistami, młodszymi oficerami. To oni zaaranżowali, żeby ten mord miał miejsce i byli tak samo, jeśli nie bardziej odpowiedzialni, niż ci, którzy faktycznie dokonali fizycznego zabójstwa”.

Stąd oddziały SS ustalały rozkłady jazdy pociągów, wysyłały jednostki zabójcze do miast żydowskich lub łapały Żydów, aby ostatecznie wysłać ich do jednego z polskich obozów zagłady.

„Polska stała się miejscem śmierci, ponieważ tam mieszkała większość Żydów w Europie. Mieszkali w Polsce, Europie Środkowej, Europie Wschodniej. Była to więc po prostu kwestia wygody i logistyki” – stwierdził Pileggi.

Jednym z przykładów jest dzisiejszy piękny rynek w Międzyrzecu, około 100 km od Lublina, gdzie naziści zmusili Żydów do przyjścia, stania i czekania na pociąg, który zabierze ich do Treblinki.

Z okolicznych wiosek pociągi przewoziły przez lasy dziesiątki tysięcy Żydów do ostatecznego miejsca przeznaczenia – śmierci.

Obóz zagłady w Treblince działał zaledwie 15 miesięcy, ale w tym czasie hitlerowcy zamordowali w nim 925 000 Żydów.

Australijska turystka Marion Sully powiedziała nam: „Znam słowo Treblinka od wielu, wielu lat”. Twierdzi jednak, że sama świadomość tej historii nie wystarczy.

„A bycie tutaj teraz naprawdę wywarło na mnie wrażenie” – powiedziała. „Prawdopodobnie najtrudniejszą rzeczą, jaką muszę zrobić, jest uznanie, jak źli i niegodziwi potrafią stać się ludzie. Tylko nie mężczyźni, ale kobiety i, to nawet może się zdarzyć, każdemu.”

Zgodziła się z tym Kay Harris z Seattle w stanie Waszyngton. „To wpływ tego, jak ludzie, którzy są po prostu zwykli, zwykli ludzie, mogą być tak zimni – przez tak długi czas. To po prostu szokujące i przerażające. Myślę o czasach, w których żyjemy i o tym, jak podobne mogą być do naszych czasów – oznajmił Harris.

Teresa Gardner, dyrektor Zion Center for Worship and the Arts w Charlotte w Północnej Karolinie, zauważyła: „Słychać liczby, ale kiedy zaczynasz rozumieć poszczególne osoby, wpływa to na ciebie w zupełnie inny sposób i zdajesz sobie sprawę – znowu – co kryje się za tym złem, tym zniszczeniem i oszustwem; ze smutkiem i bardzo niepokojąco uważam, że niektóre z tych samych rzeczy widzimy dzisiaj na świecie”.

Dlatego Gardner wskazuje na przykład Janusza Korczaka, polskiego pediatry żydowskiego pochodzenia, który odmówił schroniska i zamiast tego pojechał do Treblinki z dziećmi z prowadzonego przez siebie warszawskiego sierocińca.

„Uczę dzieci, więc modlę się, żebym taki był” – powiedział Gardner. „Modlę się, abym był wierny Panu do końca i abym był wierny w obowiązkach, które mi powierzył”.

Tod McDowell, dyrektor wykonawczy Caleb Global w Nashville w stanie Tennessee i jego żona Rachel uważają, że spacery tam, gdzie to wszystko się wydarzyło, pogłębiły ich perspektywę.

„Spotkałam wielu ocalałych z Holokaustu i słyszałam ich historie, ale wejście na ziemię tam, gdzie to miało miejsce, chyba zbiło mnie z tropu” – wyjaśniła Rachel. „Tylko te emocje, których się nie spodziewałem, że poczuję je tak głęboko. Nie spodziewałem się, że poczuję tam taki spokój pośród tak okropnej, przerażającej tragedii, która wydarzyła się w tym miejscu – więc to było takie niesamowite mieszanina.”

Tod Mc Dowell powiedział nam: „Złamało mi to serce i poczułem serce Ojca. Złamane. Zdałem sobie sprawę, dlaczego przyjechałem w tę podróż: znałem prorocze pisma święte, znałem historię, nauczyłem się, Widziałem kilka filmów o Holokauście, ale dziesiątki razy, kiedy byłem w Izraelu, tak bardzo skupiałem się na kwiatach, które wyrosły z popiołów, na Holokauście, zdałem sobie sprawę, że brakuje mi połowy historii – Żydów historię – bo nigdy nie widziałem popiołów.”

McDowell twierdzi, że w dzisiejszej kulturze niestety łatwiej jest wyperswadować mu coś, co wydaje się, że się zna.

„Myślę więc, że przychodząc tutaj i widząc dowody dotykające dzisiejszego muru getta, spacerując po torach, widząc znalezione dowody i będąc tam, wiesz, że wiesz, ponieważ tego doświadczyłeś” – McDowell powiedział.

Brad H. Young, tłumacz Biblii z Towarzystwa Biblijnego Hebrajskiego Dziedzictwa, był zdumiony, jak szybko i skutecznie naziści wprowadzili w życie ostateczne rozwiązanie.

„Tak więc, kiedy udasz się do miejsca takiego jak Treblinka i zrozumiesz, jak – że ten skutek nienawiści do narodu żydowskiego może skutkować masowymi morderstwami – czasami mogą to być wypowiedziane obelżywe słowa, które kumulują się, dopóki nie zobaczymy wdrożenia ostateczne rozwiązanie” – relacjonuje Young.

Uważa, że ​​nawet w obliczu narastającego antysemityzmu chrześcijanie powinni postępować tak, jak napisano w Księdze Izajasza i pocieszać lud Boży.