Filmy CNN

Poświęcenie Aleksieja Nawalnego na rzecz demokracji docenia się tam, gdzie po raz pierwszy rozkwitła koncepcja rządów ludu.

Programem filmu dokumentalnego był Międzynarodowy Festiwal Dokumentów w Salonikach w Grecji Nawalny na cześć rosyjskiego przywódcy opozycji i reformatora demokracji, który 16 lutego zmarł w arktycznym więzieniu w północnej Rosji. Niemal dokładnie rok temu film w reżyserii Daniela Rohera zdobył Oscara dla najlepszego filmu dokumentalnego.

Nawalny analizuje wysiłki bojownika antykorupcyjnego mające na celu zbadanie incydentu, który miał miejsce w 2020 r., w wyniku którego ciężko zachorował po potajemnym przyjęciu dawki neurotoksyny Nowiczok. Z pomocą bułgarskiego dziennikarza śledczego Nawalny ustalił, że plan zamachu został zrealizowany przez agentów Kremla. Po rekonwalescencji w Niemczech Nawalny podjął fatalną decyzję o powrocie do Rosji w 2021 r., po czym natychmiast został aresztowany, a następnie osądzony i osadzony w więzieniu.

W programie TiDF napisano: „W następstwie zaskakującej i pełnej pytań bez odpowiedzi śmierci więźnia politycznego Aleksieja Nawalnego, który był wielokrotnie prześladowany przez reżim Władimira Putina, zanim wydał ostatnie tchnienie w więzieniu o zaostrzonym rygorze w Arktyce, zapierający dech w piersiach dokument, nagrodzony Oscarem w kategorii najlepszy film dokumentalny w 2023 roku, zdaje się w najdobitniejszy sposób zapowiadać losy rosyjskiego aktywisty, oddając jednocześnie hołd jego politycznemu dziedzictwu”.

Umieszczenie filmu „było dodane w ostatniej chwili” – wyjaśnił portalowi Deadline Yorgos Krassakopoulos, dyrektor programowy zarówno Festiwalu Filmowego w Salonikach, jak i Międzynarodowego Festiwalu Dokumentów w Salonikach. „Byliśmy na Festiwalu Filmowym w Berlinie, kiedy doszło do śmierci Nawalnego i natychmiast zadzwoniłem do Orestisa [Andreadakis, artistic director of TiDF] i powiedziałem: Czytałeś wiadomości? A on odpowiedział, że tak. I powiedzieliśmy, że musimy coś z tym zrobić”.

Krassakopoulos kontynuował: „Zmieniliśmy wszystko i znaleźliśmy dla tego miejsce, ponieważ wiadomość była tak szokująca, że ​​wiedzieliśmy, że musimy coś zrobić. [Navalny’s death] mówi o tym, co jest obecnie nie tak z Rosją, i nie tylko Rosją. To coś, co pojawia się w krajach na całym świecie”.

W emocjonującym momencie zeszłorocznej ceremonii wręczenia Oscarów Roher, jego producenci i rodzina Nawalnego wkroczyli na scenę po ogłoszeniu zwycięzcy filmu dokumentalnego. Julia Nawalna, żona Aleksieja, powiedziała zebranym: „Mój mąż siedzi w więzieniu tylko za mówienie prawdy. Mój mąż siedzi w więzieniu tylko za obronę demokracji. Aleksiej, marzę o dniu, w którym ty będziesz wolny i nasz kraj będzie wolny. Badź silny.”

Nawalna kontynuuje reformistyczną misję swojego męża po jego śmierci w wieku 47 lat. „Nawoływała swoich zwolenników, aby zaprotestowali przeciwko Putinowi poprzez masowe głosowanie w południe czasu lokalnego w wyborach 17 marca, gromadząc wielkie tłumy i przytłaczając lokale wyborcze” – twierdzi. do raportu Guardiana.

„Chcę zrobić to, co on uważa za słuszne” – powiedziała wdowa po Nawalnym w nagraniu na YouTube opublikowanym w środę. „Wokoło was jest wielu ludzi, którzy są antyputinowi i przeciwni wojnie, a jeśli przyjdziemy w tym samym czasie, nasz antyputinowski głos będzie znacznie głośniejszy”.

Decyzja TiDF o dodaniu filmu dokumentalnego do oferty ma miejsce z okazji 50^t rocznica przywrócenia demokracji w Grecji. W ramach festiwalu prezentowane są cztery filmy poruszające tę tematykę, w tym dokument Julesa Dassina z 1974 roku Próbai dokument z 2022 r Zabójstwo dziennikarza w reżyserii Matta Sarneckiego. Ten ostatni film bada sprawę morderstwa słowackiego dziennikarza i jego narzeczonej, łącząc je z „biznesmenem ściśle powiązanym z partią rządzącą krajem. Przeszukując… zaszyfrowane wiadomości, dziennikarze odkrywają, że ich kraj został przejęty przez skorumpowanych oligarchów, sędziów i funkcjonariuszy organów ścigania”.

POWIĄZANE: „Zabójstwo dziennikarza” dotyka sedna szokującej zbrodni, która doprowadziła do upadku rządu

Grecja również przeszła przez okres rządów autorytarnych. W 1967 r. zamach stanu wyniósł do władzy juntę wojskową. Masowy protest studentów w 1973 roku na Politechnice Ateńskiej został stłumiony ze śmiercionośną siłą, ale ruch prodemokratyczny nadal rośnie. W 1974 r. upadł reżim wojskowy, a rok później przyjęto demokratyczną konstytucję.

W programie TiDF napisano: „26. Międzynarodowy Festiwal Dokumentów w Salonikach upamiętnia zakończenie półwiecza od przywrócenia reżimu demokratycznego w Grecji serią wydarzeń, które składają hołd odważnej walce z dyktaturą, przypominając nam, że demokracja nie jest jedynie formą rządów, ale także ogólnym sposobem życia i postawą wymagającą czujności, poświęceń i autorefleksji”.

W przemówieniu formalnie otwierającym 2. edycję festiwalu grecka prezydent Katerina Sakellaropoulou podkreśliła, w jaki sposób kręcenie filmów non-fiction zarówno wspiera, jak i odzwierciedla wartości demokratyczne. Dokumenty, stwierdziła, „są, w kilku słowach, gatunkiem o głębokich cechach demokratycznych, synonimem wolności słowa i niezakłóconego przepływu idei”.

Nawiązała do decyzji festiwalu o uświetnieniu 50^t rocznicę przywrócenia demokracji w Grecji, zauważając: „To kolejna okazja, aby potwierdzić nasze zaufanie do jedynej konstytucji, w której nie ma istot ludzkich uwięzionych w dyskryminacji i stereotypach, nie ma ograniczeń wolności słowa ani pozbawienia praw podstawowych . Mając świadomość, że demokracja to krucha koncepcja, którą musimy bez końca kultywować, bronić i chronić”.