Biolog dzikiej przyrody Sumit Dookia był zaskoczony, gdy po raz pierwszy zauważył unikalnego wzorzystego żbika azjatyckiego (Felis lybica ozdobny) poza Parkiem Narodowym Pustyni w Radżastanie podczas prac terenowych w ramach siedmioletnich badań nad tym gatunkiem, które prowadził.

Osobnik indyjskiego kota pustynnego miał znamiona podobne do lamparta mglistego. Ci bliscy kuzyni kota domowego, powszechnie znanego jako indyjski kot pustynny, azjatycki kot stepowy lub żbik afroazjatycki, charakteryzują się zazwyczaj sierścią od piaszczystej do czerwonawo-brązowej. Długie, smukłe nogi i ogon są zaznaczone paskami, a ciało pokryte jest czarnymi plamami.

Zasięg gatunku rozciąga się od wschodniego regionu Morza Kaspijskiego, na północ do Kazachstanu, do Pakistanu, zachodnich Indii, zachodnich Chin i Mongolii. Jest on sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), ale ze względu na ograniczoną liczbę badań i brak odpowiedniego spisu jego populacji trudno jest określić jego obecny stan, ponieważ grozi mu kilka zagrożeń, takich jak utrata siedlisk i hybrydyzacja.

„Pracuję w tym regionie od 2011 r., ale po raz pierwszy zauważyłem tego kota i na szczęście mogliśmy też zrobić zdjęcia” – powiedziała Mongabay Dookia, adiunkt w Uniwersyteckiej Szkole Zarządzania Środowiskiem, GGS Indraprastha University w New Delhi. -Indie.

Wyjątkowy osobnik z szaro-czarnym marmurowym wzorem zauważonym w zaroślach poza granicami Pustynnego Parku Narodowego w Radżastanie wzbudził ciekawość Dooki, która następnie przeczytała o wzorach kota i o tym, jak się pojawił.

„Żbiki azjatyckie mają cętkowaną sierść z piaskowobrązową sierścią, która staje się jaśniejsza lub ciemniejsza w zależności od zasięgu i siedliska. Ale ten klasyczny wzór pręgowany był pierwszym tego rodzaju u ponad 200 małych kotów różnych gatunków, które widziałem na przestrzeni lat. Chociaż ten wzór jest powszechny u kotów domowych, po raz pierwszy zaobserwowaliśmy go u tego kotowatego gatunku” – powiedział.

Dookia udostępnił zdjęcie innym ekspertom od małych kotów, takim jak Shomita Mukherjee, główna naukowiec w Centrum Ornitologii i Historii Naturalnej Salim Ali, aby potwierdzić, czy zauważony przez nich kot był indyjskim kotem pustynnym, czy nie. Chociaż obaj naukowcy twierdzą, że nie mogą zagwarantować, że dany osobnik rzeczywiście należał do gatunku azjatyckiego żbika, bez zbadania jego materiału genetycznego, skłaniają się ku takiej możliwości z kilku powodów.

„Skłaniamy się ku możliwości, że jest to osobnik indyjskiego gatunku kotów pustynnych ze względu na jego nieśmiałe zachowanie i podobieństwo wyglądu z przodu. Jego twarz i szyja miały takie same wzory jak u azjatyckiego kota pustynnego, a tył miał klasyczny wzór pręgowany. Poza tym w miejscu, w którym został zauważony, przez długi czas nie było żadnych siedzib ludzkich, co minimalizuje ryzyko hybrydyzacji z kotem domowym” – dodał Dookia.

„To interesujące, ale nie nieoczekiwane. Najprawdopodobniej jest to żbik afroazjatycki, choć trudno powiedzieć, czy był to rzeczywiście żbik azjatycki, a nie tylko kot domowy. Nikt nie może tego potwierdzić bez szczegółowych badań genetycznych” – powiedział Mukherjee. „Te mutacje występują również u kotów domowych, co jest znane jako klasyczny wzór pręgowany”

Radheshyam Bishnoi, lokalna działaczka na rzecz ochrony przyrody i fotografka, która towarzyszyła Dookii, miała szczęście dwukrotnie dojrzeć postać z marmurowym wzorem.

„Byłem zaskoczony, gdy zobaczyliśmy to po raz pierwszy w marcu 2023 r.” – powiedział Bishnoi. „Wyciągnąłem aparat i zacząłem klikać, ale udało mi się zrobić tylko dwa zdjęcia, zanim przeskoczył płot i zniknął w DNP. Zauważyłem to ponownie w październiku ubiegłego roku” – dodał.

Wzory pręgowane i ich ewolucja

Jednym z najczęściej spotykanych wzorów u kotów, zwłaszcza domowych, jest klasyczny wzór pręgowany – okółki lub spirale.

„Pręgowany to wszystko, co ma paski i kropki. Na sierści kotów występują różne rodzaje pręgowanych wzorów” – wyjaśnił Mukherjee.

Podczas gdy koty pręgowane makreli mają pasiastą sierść i pierścienie wokół ogonów i nóg, pręgowane, jak sama nazwa wskazuje, to te z sierścią pokrytą małymi, okrągłymi plamkami. Następny w kolejce jest pręgowany pręgowany, który nie ma wyraźnych pasków ani plam, ale ma pasma ciemnych i jasnych włosów, zwanych włosami agouti, biegnącymi po ciele. Koty pręgowane czasami mają na czole wyraźne oznaczenie w kształcie litery „M”.

W badaniu przeprowadzonym przez Nature Communications zbadano skórę płodów kotów domowych, aby określić, kiedy, gdzie i w jaki sposób podczas rozwoju płodu kształtują się wzorce ubarwienia kotowatych. Badania pokazują, że geny regulujące wzorce u kotów są aktywowane w komórkach skóry zarodka, zanim rozwinie się futro. Komórki płodu obserwowane pomiędzy 25 a 28 dniem życia wykazywały grubsze obszary przeplatane cieńszymi obszarami, przypominając pręgowany wzór u dorosłego kota.

Dookia spekuluje, że jeśli samiec o tym wzorze się rozmnoży, jedno lub więcej jego potomków może mieć podobny wzór.

„Chociaż możemy powiedzieć, że geny rządzące tworzeniem wzorców będą wyrażane w dalszym ciągu u potomstwa, nie możemy określić, kiedy i w którym pokoleniu. Jeśli jednak w przyszłości populacja tych unikalnych wzorzystych żbików azjatyckich wzrośnie, DNP będzie mógł podjąć działania na rzecz jej zachowania i ochrony” – dodał.

Obraz banera: Twarz i szyja osobnika miała wzór podobny do azjatyckiego kota pustynnego, natomiast jego grzbiet miał klasyczny wzór pręgowany. Zdjęcie: Radheshyam Bishnoi.