Chociaż indyjskie linie lotnicze zatrudniają pilotów i personel pokładowy w związku z ogromną liczbą zamówień na samoloty i starają się sprostać popytowi we współpracy z niektórymi szkołami lotniczymi na rynku krajowym i międzynarodowym, eksperci z branży twierdzą, że niewiele uwagi poświęca się obecnemu niedoborowi i potencjalnemu zapotrzebowaniu na inżynierów ds. konserwacji samolotów (AME), którzy również należą do kategorii pracowników posiadających licencję i są równie ważni dla efektywnego funkcjonowania linii lotniczych.

Mówią, że w ciągu najbliższych ośmiu lat Indie będą potrzebować co najmniej 14 000 lekarzy medycyny.PRZECZYTAJ TAKŻE: Krajowy ruch pasażerski wzrósł w maju o 4,4%: DGCA

Indyjscy przewoźnicy, w tym należąca do Tata Group Air India i bezpretensjonalna IndiGo, złożyli zamówienia na około 1200 samolotów u głównych producentów samolotów, które mają zostać dostarczone w ciągu najbliższych 10 lat. Nie obejmuje to wcześniejszych zamówień na około 1000 samolotów złożonych przez IndiGo, które są dostarczane przewoźnikowi w sposób rozłożony w czasie.

Były urzędnik linii lotniczych powiedział, że wdrożenie tych samolotów do służby wymagałoby ogromnej siły roboczej, takiej jak piloci, personel pokładowy i dyspozytorzy lotniczy. Jednocześnie samoloty te wymagałyby ogromnej liczby pracowników do ich konserwacji i serwisowania.

Według szacunków branżowych w kraju pracuje około 7 000 lekarzy medycyny lotniczej w różnych zakładach zajmujących się naprawami i remontami samolotów (MRO). Nie obejmuje to AME w różnych szkołach szkoleniowych jako instruktorów.

„Po pandemii ruch lotniczy ponownie gwałtownie rośnie, a główne linie lotnicze, takie jak IndiGo, Air India i Akasa, złożyły zamówienia na około 2000 samolotów, które będą potrzebowały około 14 000 AME w ciągu kolejnych ośmiu do dziesięciu lat” – powiedział dr GK Chaukiyal, profesor na Uniwersytecie Gujarat .PRZECZYTAJ TAKŻE: Lotnisko w Delhi pracuje nad zwiększeniem przepustowości pasażerów międzynarodowych: dyrektor generalny

Obowiązkowy czteroletni kurs inżynierski

W Indiach istnieje około 45 szkół AME, które są autoryzowane przez Dyrekcję Generalną Lotnictwa Cywilnego (DGCA).

Dla studentów, którzy chcą zostać lekarzami medycyny lotniczej (AME), obowiązkowe jest ukończenie czteroletnich studiów inżynierskich.

AME w szkołach posiada certyfikat B1 (kursy z zakresu mechaniki, które koncentrują się na systemach statku powietrznego, takich jak płatowce, silniki i podwozia), lub B2 (kursy z zakresu awioniki, które koncentrują się na sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, oprzyrządowaniu, nawigacji i radiu systemy).

Podkreślając potrzebę posiadania AME w indyjskim lotnictwie, ekspert branżowy pod warunkiem zachowania anonimowości powiedział: „Większość linii lotniczych popadła w tarapaty, ponieważ nie miały silnego zaplecza inżynieryjnego ani zaplecza inżynieryjnego. Oczywiście, część zaplecza inżynieryjnego obejmuje techników i infrastrukturę”.

Inną częścią są opłaty i logistyka, koncentrując się na infrastrukturze AME, powiedział.

„Jeśli zatem nie dysponuje się silnymi zasobami inżynieryjnymi i doświadczeniem w infrastrukturze oraz silną infrastrukturą wiatrową, ta linia lotnicza nie będzie w stanie osiągać szczytowych wyników” – powiedział.

Podkreślając, że instytucje AME muszą poprawić jakość kształcenia, zatrudniając wysokiej jakości instruktorów i zapewniając odpowiednią infrastrukturę szkoleniową, Chaukyal powiedział: „Należy również kontrolować jakość naboru, aby wykształcić wysokiej jakości inżynierów, ponieważ bez silnego zaplecza inżynieryjnego żadna linia lotnicza nie przetrwa”.

„Niska jakość edukacji w szkołach”

Urzędnik linii lotniczej powiedział, że uzyskanie statusu niezależnego lekarza medycyny lotniczej zajmuje sześć lat. „Nawet po ukończeniu czteroletniego kursu osoba musi zostać przeszkolona pod okiem lekarza medycyny pracy, aby mogła przejąć kierownictwo i samodzielnie wykonać zadanie. Dzieje się tak ze względu na niski poziom nauczania w szkołach.”

Powtarzając podobne poglądy, były AME powiedział: „Co roku z tych instytutów wychodzi odpowiednia liczba studentów. Jednak linie lotnicze zazwyczaj narzekają na jakość AME z tych szkół i ich umiejętności związane z zatrudnieniem”.

Szkoły AME muszą poprawić jakość edukacji, zatrudniając dobrych instruktorów i odpowiednią infrastrukturę szkoleniową, powiedział i dodał, że „jakość naboru musi być również kontrolowana, aby produkować dobrych inżynierów”.

„Szybki rozwój branży lotniczej w Indiach i znaczne zamówienia na samoloty wymagają szybkiego zwiększenia liczby wykwalifikowanych lekarzy orzeczników medycyny lotniczej” — powiedziała Rituparna Chakraborty, niezależna dyrektorka w różnych firmach, w tym TeamLease, firmie zajmującej się rekrutacją i usługami z zakresu zasobów ludzkich.

Chakraborty stwierdził, że tradycyjne szkolenie AME, trwające zwykle od 2 do 4 lat, należy przyspieszyć poprzez intensywne kursy, szkolenia w miejscu pracy i zaawansowane symulacje.

Podkreślając potrzebę wsparcia ze strony rządu i przemysłu, zwiększenia możliwości szkoleniowych i współpracy z organizacjami międzynarodowymi w celu zapobiegania opóźnieniom operacyjnym i zapewnienia bezpieczeństwa, powiedziała: „Wykorzystanie e-learningu i technologii może przyspieszyć szkolenia przy jednoczesnym zachowaniu ich jakości”.

„Proaktywne podejście jest niezbędne, aby sprostać przyszłym wymaganiom, zapewnić efektywne działanie i bezpieczeństwo powiększającej się floty linii lotniczych oraz stworzyć możliwości zatrudnienia w indyjskim sektorze lotniczym” – dodała.

Ostatnio jednak wydaje się, że główni gracze zaczęli skupiać uwagę także na tej kluczowej sile roboczej, zatrudniając pilotów i szkoląc personel pokładowy.

Podczas gdy Air India otwiera własną szkołę pilotażu, Grupa GMR, będąca właścicielem największej indyjskiej firmy zajmującej się konserwacją, naprawami i remontami płatowców (MRO), tworzy szkołę dla lekarzy medycyny lotniczej, w której kurs dla pierwszej partii ma się rozpocząć od połowy następnego miesiąc.

„GMR Aero Technic wkroczyło na rynek rozwoju umiejętności, zakładając Szkołę Lotnictwa GMR, aby wyszkolić dużą liczbę inżynierów” — powiedział Ashok Gopinath, prezes i kierownik odpowiedzialny w GMR Aero Technic.

Szkoła z siedzibą w Hajdarabadzie, założona we współpracy z europejskim gigantem lotniczym Airbus, będzie oferować uznawany na całym świecie czteroletni program nauczania, obejmujący dwa lata nauki akademickiej i dwa lata szkolenia w oddziale MRO, który znajduje się kilka metrów od szkoły.

„Często napotykamy luki w szkoleniach, gdy nowi pracownicy dołączają do naszego MRO, przez co nie są przygotowani do pracy w branży. Wymaga to dodatkowego szkolenia, co skutkuje stratą godzin pracy” – stwierdził.

GMR nawiązało współpracę z Airbusem, w ramach której dostarczy materiały szkoleniowe w formie podręczników technicznych, bazy danych egzaminacyjnych i dostępu do pakietu Airbus Competence Training (ACT). Według niego Airbus będzie również szkolić instruktorów GMR, a także pomagać w ocenie ośrodka szkoleniowego. Będzie szkolić studentów do licencji B1 i B2.

„Indie pilnie potrzebują takich instytucji i oczekuje się, że ta szkoła poprawi także jakość kształcenia inżynierów kształconych w kraju” – podsumowała AME.