Eleanor Coppola, która udokumentowała powstanie części swojego męża Francisa Forda Coppoli zmarły kultowe filmy, w tym cieszący się złą sławą torturowany film „Czas apokalipsy”, który wychował rodzinę filmowców. Miała 87 lat.

Coppola zmarła w piątek w otoczeniu rodziny w domu w Rutherford w Kalifornii – poinformowała jej rodzina w oświadczeniu. Nie podano przyczyny śmierci.

Eleanor, która dorastała w Orange County w Kalifornii, poznała Francisa podczas pracy jako asystent dyrektora artystycznego przy jego reżyserskim debiucie, wyprodukowanym przez Rogera Cormana horrorze „Dementia 13” z 1963 roku. (Studiowała projektowanie na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles). W ciągu kilku miesięcy od randkowania Eleanor zaszła w ciążę i w lutym 1963 roku para pobrała się w Las Vegas.

Ich pierworodny Gian-Carlo szybko zaczął regularnie pojawiać się w filmach swojego ojca, podobnie jak ich kolejne dzieci, Roman (ur. 1965) i Sofia (ur. 1971). Po występach w filmach ojca i dorastaniu na planie, wszyscy pójdą do kina.

„Nie wiem, co dała ta rodzina, mam tylko nadzieję, że dała przykład rodziny zachęcającej się nawzajem w procesie twórczym, cokolwiek by to nie było” – Eleanor powiedziała The Associated Press w 2017 r. „To zdarza się w naszej rodzinie którą wszyscy zdecydowali się naśladować w rodzinnym biznesie. Nie prosiliśmy ich o to ani nie oczekiwaliśmy, że to zrobią, ale to zrobili. W pewnym momencie Sofia powiedziała: „Niedaleko pada orzech od drzewa”.

Gian-Carlo, którego można było oglądać w tle wielu filmów swojego ojca i który zaczął fotografować w drugiej ekipie, zginął w wieku 22 lat w wypadku na łodzi w 1986 roku. Zginął podczas jazdy łodzią pilotowaną przez Griffina O’Neala, syna Ryana O’Neala, którego uznano za winnego zaniedbania.

Roman wyreżyserował kilka własnych filmów i regularnie współpracuje z Wesem Andersonem. Jest prezesem firmy filmowej swojego ojca z siedzibą w San Francisco, American Zoetrope.

Sofia stała się jedną z najbardziej uznanych reżyserek swojego pokolenia jako scenarzystka i reżyserka takich filmów, jak „Lost in Translation” i wydanie „Priscilla” z 2023 r. Sofia zadedykowała ten film swojej matce.

Dołączając do rodzinnego biznesu, dzieci Coppoli nie tylko poszły w ślady ojca, ale także matki. Początek dalej „Czas apokalipsy” z 1979 r. Eleonora często dokumentowała życie za kulisami filmów Francisa. Zdjęcia do „Czasu apokalipsy” na Filipinach trwały 238 dni. Tajfun zniszczył zestawy. Martin Sheen miał zawał serca. Zginął członek ekipy budowlanej.

Eleonora udokumentowała znaczną część chaosu w jednym z najsłynniejszych filmów o kręceniu filmów, „Sercach ciemności: apokalipsie filmowca” z 1991 roku.

„Po prostu starałam się czymś zająć, bo byliśmy tam tak długo” – Eleanor powiedziała CNN w 1991 r. „Chcieli pięć minut na reklamę telewizyjną czy coś, ale pomyślałam, że prędzej czy później dostanę pięć minut minut filmu, a potem trwało to 15 minut”.

„Robiłam dalej, ale nie miałam pojęcia… ewolucję siebie, którą widziałam za pomocą aparatu” – kontynuowała Eleanor, która w sumie nakręciła 60 godzin materiału filmowego. „Była to zatem niespodzianka dla nas obojga i doświadczenie zmieniające życie”.

Eleanor opublikowała także „Notatki: O powstawaniu „Czasu apokalipsy”” w 1979 r. Podczas gdy film skupiał się na zamieszaniu na planie filmowym, książka opisuje niektóre wewnętrzne niepokoje Eleonory, w tym wyzwania związane z byciem żoną kogoś większego niż życie postać. Pisała, że ​​podczas roku spędzonego w Manili była „kobietą odizolowaną od moich przyjaciół, moich spraw i moich projektów”. Szczerze omawia także pozamałżeński romans Franciszka.

„Część mnie czeka, aż Francis mnie opuści lub umrze, abym mogła żyć tak, jak chcę” – napisała Eleanor. „Zastanawiam się, czy mam dość odwagi, aby zrobić to tak, jak chcę, z nim w środku”.

Jednak pozostali razem przez całe życie. Eleonora nadal szukała dla siebie twórczych możliwości. Udokumentowała jeszcze kilka filmów swojego męża, a także „CQ” Romana i „Marię Antoninę” Sofii. W 2008 roku napisała pamiętnik „Notatki z życia”.

W 2016 roku, w wieku 80 lat, Eleanor zadebiutowała narracyjnie w komedii romantycznej „Paris Can Wait” z Diane Lane w roli głównej. Następnie w 2020 roku wypuściła film „Love Is Love Is Love”. Eleanor początkowo chciała napisać jedynie scenariusz do „Paris Can Wait”.

„Pewnego ranka przy śniadaniu mój mąż powiedział: «No cóż, powinnaś to wyreżyserować.» Byłam całkowicie zaskoczona” – powiedziała Eleanor The AP. „Ale powiedziałem: «Cóż, nigdy wcześniej nie pisałem scenariusza i nigdy nie reżyserowałem, czemu nie?». W pewnym sensie mówiłem „dlaczego nie” na wszystko.

Eleonora zmarła w chwili, gdy Franciszek się przygotowywał długo planowany, samofinansujący się epos „Metropolis”, którego premiera odbędzie się w przyszłym miesiącu na Festiwalu Filmowym w Cannes.

Ona pozostawiła męża; jej syn Roman i jego żona Jen oraz ich dzieci: Pascale, Marcello i Alessandro; jej córka Sofia i jej mąż Thomas oraz ich dzieci Romy i Cosima; jej wnuczka Gia, jej mąż Honor i ich dziecko Beaumont; oraz jej brat William Neil i jego żona Lisa.

Rodzina poinformowała, że ​​Eleanor niedawno ukończyła tworzenie trzeciego pamiętnika. W rękopisie napisała:

„Doceniam to, jak moje nieoczekiwane życie rozciągnęło mnie i wciągnęło na tak wiele niezwykłych sposobów oraz zawiodło w wielu kierunkach, które wykraczają poza moje najśmielsze wyobrażenia”.