NOWY ORLEAN – Elitarni sportowcy z college’u i zawodowi, u których zdiagnozowano genetyczną chorobę serca, nadal mogą się dopasować, pod warunkiem, że wdrożony zostanie kompleksowy protokół powrotu do gry, sugeruje badanie retrospektywne.

Spośród 76 elitarnych sportowców tylko 4% zdecydowało się nie wracać do gry po kompleksowej ocenie klinicznej i wspólnym podejmowaniu decyzji, poinformowała Katherine Martinez z Windland Smith Rice Sudden Death Genomics Laboratory w Mayo Clinic w Rochester w stanie Minnesota.

Pięć procent zostało dopuszczonych do powrotu przez ekspertów, ale pozostało zdyskwalifikowane z powodu decyzji lekarzy zespołu, zauważyła podczas swojej ostatniej prezentacji na dorocznym spotkaniu American College of Cardiology.

Trzech pacjentów miało jeden lub więcej przełomowych incydentów sercowych po powrocie do gry, powiedział Martinez. W jednym przypadku koszykarz z college’u, który został wyposażony w wszczepialny kardiowerter-defibrylator, został wstrząśnięty rytmem, gdy doświadczył zaburzeń rytmu serca podczas przesuwania mebli.

— powiedział Martinez MedPage dzisiaj że 23 graczy objętych badaniem miało wszczepione urządzenia, a ten jeden incydent był jedynym przypadkiem, kiedy urządzenie zadziałało. „To była odpowiednia aktywacja urządzenia”, zauważyła, wskazując, że sportowiec nie musi grać, aby mieć wydarzenie.

Inny sportowiec, zawodowy hokeista, który miał kardiomiopatię przerostową, doświadczył omdlenia podczas ćwiczeń, podczas gdy inny hokeista, ten grający w drużynie I ligi, doświadczył dwóch zdarzeń związanych z zespołem wydłużonego odstępu QT: omdlenia podczas wchodzenia z ławki w grę, w którą nie grał, i jeszcze jedną, gdy przygotowywał makaron z serem, powiedział Martinez.

Spośród 76 sportowców, z których 49 grało w college’ach i uniwersytetach Division I w USA, a 27 z nich grało w profesjonalnych drużynach sportowych, 63% było bezobjawowych przed postawieniem diagnozy.

Warto zauważyć, że 55 sportowców zostało początkowo zdyskwalifikowanych z wyczynowych zajęć sportowych, ale zdecydowali się wrócić do gry po przejściu kompleksowej oceny klinicznej i wspólnym podejmowaniu decyzji z rodzinami, zespołami i innymi osobami, w tym agentami.

„Po dokładnej ocenie przez eksperta, stratyfikacji ryzyka i wspólnym podejmowaniu decyzji, nasze dane pokazują, że można wdrożyć plan dla I ligi i zawodowych sportowców, aby bezpiecznie powrócić do gry pomimo zdiagnozowanej genetycznej choroby serca” – powiedział Martinez .

„Kompleksowy protokół powrotu do gry jest niezbędny dla bezpiecznego powrotu sportowca do gry i musi obejmować przestrzeganie przepisanych metod leczenia, osobisty defibrylator zewnętrzny, coroczne kontrole i ocenę ryzyka oraz otwartą komunikację ze szkołami, organizacjami i dyrektorami sportowymi ,” ona dodała.

Martinez przeprowadziła badanie, gdy była stażystką w Mayo Clinic, pod nadzorem współautora dr n. med. Michaela Ackermana, tamtejszego kardiologa genetycznego.

„Kiedyś wytyczne były takie, że jeśli twoje serce nie jest doskonałe, nie możesz nic zrobić, ale te wyniki sugerują, że powinniśmy zmienić to przesłanie” – powiedział Ackerman. „[Clinicians] powinno zachęcać większość naszych pacjentów do ćwiczeń. To nie jest „możesz grać, czy nie”, ale „wymyślmy dla ciebie plan ćwiczeń”.

Komentując badanie na konferencji prasowej, wyznaczony dyskutant Eugene Chung, MD, przewodniczący Rady Przywództwa Sportu i Ćwiczeń ACC, powiedział: „Sportowcy, u których zdiagnozowano kardiomiopatie genetyczne, zostali całkowicie lub częściowo ograniczeni w uczestnictwie w sporcie wyczynowym i, Myślę, że to badanie podkreśla, że ​​dobrze zorganizowana wspólna decyzja może sprawić, że powrót do gry będzie możliwy.Osoby, które opiekują się sportowcami, powinny czuć, że jest całkowicie w porządku, aby zasięgnąć innej opinii lub skierowania i mieć jak najwięcej graczy w zespole opieki zrobić wszystko, co najlepsze dla zawodnika. Jest to niezwykle ważne dla dobrego samopoczucia i zdrowia psychicznego tych sportowców”.

Zauważył, że większość zgonów wśród graczy z genetyczną chorobą serca ma miejsce u tych, którzy nie zostali zdiagnozowani, a zatem nieleczeni. „Po zdiagnozowaniu i leczeniu mogą robić prawie wszystko, co chcą, jeśli istnieje plan” – powiedział.

„Odniosłem prawie 100% sukces w skłonieniu szkół średnich do podpisania graczy uczestniczących na tym poziomie po wprowadzeniu planu i odniosłem prawie taki sam sukces na poziomie Dywizji II i Dywizji III na studiach” – dodał Chung , wyjaśniając, że może istnieć opór na poziomie Dywizji I i zawodowym, a jako klinicysta „musisz być gotowy do poinformowania rodziny i sportowca o takiej możliwości”.

W tym badaniu naukowcy obserwowali sportowców znajdujących się pod opieką Mayo Clinic, Morristown Medical Center w New Jersey, Massachusetts General Hospital w Bostonie oraz Atrium Health’s Sanger Heart and Vascular Institute w Charlotte w Północnej Karolinie.

Wśród sportowców było 55 mężczyzn, a średni wiek w momencie rozpoznania genetycznej choroby serca wynosił 19 lat. Średni wiek powrotu do gry to 19,9 lat. Ponad 50% sportowców miało kardiomiopatię przerostową, a 26% zespół wydłużonego QT.

Testy genetyczne dla elitarnych sportowców są standardem opieki od około dekady, powiedział Ackerman.

Współautor Matthew Martinez, MD, dyrektor Atlantic Health System Sports Cardiology w Morristown Medical Center i ojciec głównego autora, powiedział MedPage dzisiaj że diagnoza i leczenie genetycznych chorób serca jest skomplikowanym procesem i „nie opowiadamy się obecnie za jednolitymi testami w szkołach średnich, [but] Myślę, że to może się wydarzyć w przyszłości”.