Tytuł mówi wszystko. Tak jak Węże w samolocie chodziło o właśnie To, nowa komedia grozy Niedźwiedź kokainowy Jest o 500-funtowym niedźwiedziu na dżihadzie po tym, jak natknął się na tonę kokainy zrzuconej na wiejskie tereny Georgii podczas nieudanego przemytu narkotyków. Niedźwiedź połyka kokę, a wkrótce bestia wymyka się spod kontroli i pożera każdego człowieka, który stanie mu na drodze. Tego wszystkiego nie należy traktować poważnie, ale na szczęście reżyser Elizabeth Banks (Aniołki Charliego, Pitch Perfect 2) jest na tyle sprytny, że daje widzom spragnionym Szczęki w dziczy kilka fajnych przerażeń miesza się ze śmiechem i trochę więcej huku za każdą złotówkę niż tylko tytuł zbywalny.

Z zespołem gier grającym niezbyt jasne potencjalne posiłki, poziom inteligencji wielu prezentowanych osób The Książęta Hazzardu wygląda jak Lista Schindlera. Kibicowałem niedźwiedziowi i właściwie dobrze się bawiłem, robiąc to właśnie w tym filmie, którego akcja toczy się w 1985 roku i jest miłym powrotem do wielu filmów z tamtej epoki.

Niezwykłe jest to, że wszystko jest „zainspirowane” prawdziwą historią z tego roku, kiedy notoryczny handlarz narkotyków porzucił swój zapas kokainy po tym, jak on i jego pasażer zostali wyrzuceni z samolotu. Andrew Thornton II znany jako „Kokainowy kowboj” był „spadochroniarzem wojskowym, który został trenerem koni wyścigowych, który został policjantem narkotykowym, który został agentem DEA, który został prawnikiem, który został przemytnikiem kokainy”. niebezpieczny ładunek prosto z Meksyku, zrzucając go do odległych lasów Georgii w celu późniejszego odbioru, często ustawiając samolot na autopilocie, aby rozbił się po tym, jak wyskoczył. Tym razem coś poszło nie tak i zawiódł go spadochron. Znaleziono go martwego na ziemi, ale brakowało koksu.

Scenarzysta Jimmy Warden był mniej zainteresowany historią Thorntona, która jest całkiem fantastyczna, niż historią niedźwiedzia, który trafił na tę skrytkę i wyruszył w krwawą, napędzaną narkotykami podróż terroru. W prawdziwym życiu incydent doprowadził dość szybko do śmierci biednego czarnego niedźwiedzia, zanim zdążył kogokolwiek zjeść, ale w scenariuszu Wardena i traktowaniu Banksa to dopiero początek, ponieważ ten potworny stwór CGI jest ośmielony przez swoje kokainowe wycieczki, właściwie uzależniony o więcej, więcej, więcej i szał na wieki.

Następnie są ludzie.

Keri Russell gra Sari, dobrą pielęgniarkę i matkę, której 12-letnia córka Dee Dee (Brooklynn Prince) i jej zakochany przyjaciel Henry (Christian Convery) wybrali się na wycieczkę nad wodospad i nie wrócili – szczególnie niepokojące jak słowo niedźwiedzia na wolności krąży. Wyrusza na ich poszukiwanie i odkrywa skulonego Henry’ego wysoko na drzewie, ale gdzie jest Dee Dee? Należą do dużej grupy ludzi z różnymi historiami, którzy zderzają się z tym niedźwiedziem.

Isiah Whitlock Jr. to Bob, detektyw, który zostawia swojego ukochanego psa Rosette z koleżanką funkcjonariuszką Rebą (Ayoola Smart), podczas gdy on wykorzystuje to jako okazję, by w końcu schwytać Syda (nieżyjący już Ray Liotta), barona narkotykowego, którego podejrzewa jest na tropie kokainy i kto był szefem Thorntona. W zespole Syda są Daveed (O’Shea Jackson Jr.) i Eddie (Alden Ehrenreich), facet z własnymi problemami.

Jest też Ranger Liz (kradnąca sceny Margo Martindale), która musi radzić sobie z coraz bardziej niebezpieczną sytuacją w swoim lesie, jednocześnie szukając miłości z nieświadomym działaczem na rzecz zwierząt typu PETA (Jesse Tyler Ferguson), który patrzy na wszystkich zwierzęta, na narkotykowych wyprawach lub nie, jak jego przyjaciele i jest ślepy na uczucia Strażniczki Liz. Po drodze spotykamy również parę ratowników medycznych, Beth (Kahyun Kim) i Toma (Scott Seiss); grupa uzbrojonych w noże punków zwanych The Duchamps (Aaron Holliday, JB Moore, Leo Hanna), którzy mogą być przydatni lub nie; a na początku para norweskich turystów, Olaf (Kristofer Hivju) i Elsa (Hannah Hoekstra), którzy szukają selfie z niewłaściwym misiem (!) Amerykanie współgwiazda i prawdziwy mąż, Matthew Rhys, w krótkim epizodzie jako Thornton.

Żadna z ludzkich postaci nie ma zbyt wielu wymiarów, większość jest grana bardzo ogólnie (ale zawsze miło jest widzieć, jak Martindale huśta się w kierunku ogrodzenia, ponieważ to Liotta w tej jednej z jego ostatnich ról, wbijając się jako główny ludzki złoczyńca). Ale stworzenie samego niedźwiedzia przez czarodziejów z WETA jest imponujące, całkowicie wiarygodne do tego stopnia, że ​​czuję nominację do Oscara (!) kokainowy niedźwiedź, Uwierz lub nie. Wyrazy uznania należą się także Allanowi Henry’emu, który podczas tworzenia filmu „Cokey” wykonał element występu w postaci motion-capture.

Banks jest bystrym reżyserem, który nigdy nie pozwala, by zamierzony humor za bardzo się rozkręcił, ale także doskonale zdaje sobie sprawę, że jest to horror z niedźwiedziem w środku i wszystkimi częściami ciała, które się z tym wiążą – a widzowie muszą to wszystko kupić lub suflet spada. Nie. Będziesz się świetnie bawić.

Producentami są Phil Lord, Christopher Miller, Max Handelman, Brian Duffield, Aditya Sood i Banks. Universal wydaje go w piątek wyłącznie w kinach, co jest idealne. To trzeba zobaczyć w tłumie.