W czwartek jest 9 rano, ale Emma Chamberlain nie śpi już od trzech godzin. Ubrana w całkowicie szary strój Thoma Browne’a, siedzi na głębokiej sofie, otoczona wysokimi plakatami ze zdjęciami z jej nowo zaprezentowanej kampanii dla firmy Canon. Na jednym pozuje w sukni przygotowanej na czerwony dywan, z aparatem w dłoni; w innym filmuje siebie popijającą herbatę w nieco paryskiej scenerii, która nawiązuje do jej vlogów. Wyjaśnia, że ​​prawdopodobnie mogła obudzić się później niż to zrobiła, ale chciała mieć trochę swojego poranka dla siebie przed pracowitym dniem prasowym.

Sześć lat po tym, jak jej filmy na YouTube sprawiły, że stała się błyskotliwą gwiazdą internetu, Chamberlain jest teraz 21-letnią prawdziwą dziewczyną z pokolenia Z – z napiętym harmonogramem, który odzwierciedla różnorodność jej zainteresowań i wszechstronność jej talentów. Sława w dobie mediów społecznościowych wykracza daleko poza liczbę obserwujących. 16 milionów obserwujących Chamberlain na Instagramie i 12 milionów subskrybentów na YouTube po raz pierwszy sprawiło, że zwróciła na siebie uwagę opinii publicznej, a jej zdolność do organizowania wirusowych momentów (patrz: jej wymamrotane „Love ya” do Jacka Harlowa podczas Met Gala 2022) utrzymuje jej imię w pamięci. czasowy strumień internetowych pogawędek wokół wielkich momentów kulturalnych. Chociaż jej filmy pojawiają się teraz co kilka miesięcy, jej ekskluzywny podcast Spotify „Anything Goes” pokazuje charyzmę, która uczyniła ją sławną, dając jej ujście do dyskusji na mnóstwo tematów, od minimalizmu, przez seks, po trendy i kulturę. Jest też jej strona przedsiębiorczości: jej firma Chamberlain Coffee oferuje zabawne, jaskrawo opakowane produkty jako rozszerzenie jej własnej tożsamości jako zagorzałego konsumenta kofeiny.

Ale chociaż wszystkie te przedsięwzięcia tworzą prawdziwe imperium medialne, które samo w sobie robi wrażenie, to gust Chamberlain odróżnia ją od innych twórców jako wyznaczająca trendy. Jej oko do projektowania i wyczucie stylu mają wpływ na każdy aspekt jej twórczości, od domowej trasy koncertowej Architectural Digest po stylizacje z Coachelli, a nawet klasy B jej vlogów.

Chamberlain mówi, że szuka równowagi i wymiaru, próbując uchwycić idealne ujęcie do filmu. „Uwielbiam najprostsze, symetryczne ujęcia Wesa Andersona, gdzie jest to po prostu piękny, czysty, relaksujący obraz, który wygląda prawie jak zdjęcie” — mówi. Ale kiedy podróżuje ze swoim ojcem, malarzem Michaelem Chamberlainem, często zaprasza go do filmu B-roll. „Koncentruje się na kompozycji i sprawia, że ​​ujęcie wygląda prawie jak obraz”.

Jednak kulisy uzyskiwania dobrych ujęć często mogą być ćwiczeniem w innowacyjnym rozwiązywaniu problemów. „Przeszedłem przez 15 z [these cameras]– mówi Chamberlain. „Wyrzuciłem je przez przypadek z budynków, jakby wszędzie się roztrzaskały”. Potem wycofuje się, ale tylko trochę: „To była przesada. Ale dosłownie je roztrzaskałem, spadły z półki. Pamiętam, jak pewnego razu ustawiłem aparat na jednym z ręcznych statywów na moim balkonie i spadł on prawdopodobnie z sześciu stóp”. Następują różne anegdoty filmowe: zrobiła statywy z książek. Ustawia kamery w niepewnych zakamarkach. Ryzykuje zakłopotanie, próbując zrobić dobre zdjęcia w miejscach publicznych, takich jak sklep spożywczy. „Wtedy ludzie przechodzą obok, patrzą w kamerę i myślą:„ Co to kurwa jest? Co jest ważne.

„Zrobiłam wszystko” — oświadcza.

W jej procesie jest pewna złośliwość, która jest charakterystyczna dla wszystkich twórców, cecha, która nie zmieniła się nawet podczas jej wspinaczki — a jednak sama złośliwość nie tworzy trwałej kariery. W 2018 roku, gdy Chamberlain osiągnęła milion subskrybentów na swoim kanale YouTube, prowadziła zakulisowe rozmowy z agentami, gotowymi do zbudowania zespołu. Przypisuje swoim rodzicom, że byli kluczowymi głosami ochronnymi w tym procesie. „Niestety, często wykorzystuje się młodych ludzi” — mówi, zauważając, że ponieważ infrastruktura ekonomii twórców jest wciąż dość nowa, większość ludzi, którzy mają moment wirusowy, często nie ma żadnych wskazówek, jak dowiedzieć się, jak wykorzystać ich zwolenników do następnego poziomu. „Doświadczenie, którego potrzebujesz, aby robić to doskonale, nie jest możliwe, ponieważ nie ma drugiej takiej branży – chyba że twoi rodzice byli w niej przed tobą, ale zwykle tak nie jest”.

Jednym z największych sygnałów ostrzegawczych, z jakimi się spotkała, było to, że menedżer powiedział jej bezpośrednio: „Jeśli nie podpiszesz ze mną umowy, to koniec”.

„To może być przerażające, gdy ludzie mówią ci takie rzeczy” — mówi. Wejście do rozwijającej się branży, w której wciąż istnieje niewiele precedensów na drodze do sukcesu, jest trudnym zadaniem, a znalezienie dobrego zespołu, który pomaga twórcom w rozwijaniu ich karier, może być trudne. Jak mówi Chamberlain, kluczem do jej znalezienia była cierpliwość. „Możliwe jest znalezienie ludzi, którzy chcą być w twoim zespole, chcą pomóc ci rozwinąć tę firmę, ale przede wszystkim zależy im na twoim dobrym samopoczuciu” – mówi. „To jest całkowicie możliwe do znalezienia, ale wymaga czasu”.

Jednym z pierwszych elementów, które zaczęły się układać, było znalezienie jej agenta. „Ali [Berman] jest pieprzoną gwiazdą rocka” – mówi. „Wspaniałe w znalezieniu tego pierwszego elementu układanki jest to, że potem wypełniają się inne elementy układanki. Jeśli lubisz swojego agenta, kierownika, poznają niesamowitego publicystę, poznają niesamowitego prawnika… a więc wtedy zespół może łatwo zbudować stamtąd dzięki koneksjom tej osoby”.

Zespół Chamberlaina działa w ramach szerszej infrastruktury „tradycyjnej” branży rozrywkowej, w której Chamberlain zajmuje wyjątkową przestrzeń. Przeprowadza wywiady z celebrytami, takimi jak Kardashianki, na MET Gala, pojawia się na najgłośniejszych imprezach i zasiada w pierwszym rzędzie podczas tygodni mody. Jednak zapytana o jej stosunek do samej branży Chamberlain stwierdza, że ​​większe zaangażowanie w tradycyjną przestrzeń rozrywkową nie jest dla niej tak ekscytujące. „Naprawdę lubię ubrudzić sobie ręce” — mówi — „na przykład wejść tam, zrobić to samemu i samemu opowiedzieć historię”. Wyraża również obawę przed próbą wejścia na inną ścieżkę: „Myślę, że czasami łatwo jest powiedzieć:„ OK, cóż, mam tutaj X obserwujących, więc mogę to zrobić ”. Ale dla mnie nigdy nie chciałbym tego zrobić, chyba że czułbym, że naprawdę pracowałem wystarczająco ciężko, aby się tam dostać.

Dodaje: „Czuję się jak w przypadku podcastingu, nad którym naprawdę ciężko pracowałam, przeprowadziłam wiele badań i naprawdę pracowałam nad tym, aby stać się dobrym, abym mogła poczuć, że w jakiś sposób dodaję coś do tej przestrzeni. Ale jeśli chodzi o coś takiego jak filmy, nie mam teraz nic do dodania.

W międzyczasie jednak pojawi się tam, gdzie ma to dla niej sens. Jest gościnnym jurorem w jednym z odcinków drugiego sezonu Netflixa „Next in Fashion”; pojawi się w odcinku programu FXX Lil Dicky’ego „Dave” zatytułowanym „Met Gala”. Swoje uprzejme je ne sais quoi pożyczy firmom takim jak Canon, którego aparatów używa od samego początku, a wraz z rozwojem roli twórcy cyfrowego jej kariera, niezrównana, prawdopodobnie posłuży jako plan dla innych – taki, który ona sama nigdy nie miała.