Uwaga redaktora: Miniony rok był pełen niepewności co do polityki, gospodarki i trwającej pandemii. W obliczu wielkich zmian ludzie zaczęli tęsknić za innym czasem. serial CNN „Przeszłość jest teraz” bada, jak nostalgia przejawiała się w naszej kulturze w 2022 roku — na dobre i na złe.

CNN
—

Dwadzieścia dwa lata temu ludzkość balansowała na punkcie nowej ery. Nasz romans z technologią wciąż wydawał się wspaniały i nowy, a internet to rozległa granica pełna niebezpieczeństw i obietnic. Tak, wiedzieliśmy, że w przyszłości mogą pojawić się problemy, ale konsekwencje zmian klimatycznych i tarć geopolitycznych były problemem na inny dzień. Nawet kolejne tysiąclecie. Kiedy spojrzeliśmy na rok 2000 – ten monumentalny rok 2000 – zobaczyliśmy zarówno apokalipsę, jak i odrodzenie.

A wszystkie fajne nastolatki nosiły dziwne spodnie.

Jakie to wszystko teraz wydaje się dziwne. We właściwym czasie, nieomylny 20-letni cykl trendów przywrócił to wszystko: srebrzyste sylwetki kosmiczne. Nasze pełne uwielbienia, ale ostrożne oko do technologii. Kruchy optymizm. Egzystencjalny strach. Wszędzie wokół nas nuta apokalipsy w powietrzu, wzmagająca poczucie, że ponownie stoimy na skraju naszej egzystencji.

A fajne nastolatki znów noszą te dziwne spodnie.

Rzeczywiście, odrodzenie stylu roku 2000 przeniknęło nie tylko wybiegi i kanały na Instagramie. Wszędzie widzimy jego odcienie, aż do dręczących niepokojów, które nie pozwalają nam zasnąć w nocy. Być może pocieszeniem jest świadomość, że czuliśmy się tak już wcześniej i jeśli przeżyjemy to wszystko, znów będziemy się tak czuć.

Ironia badania bieżących inspiracji roku 2000 polega na tym, że podobnie jak wszystkie trendy, styl późnych lat 90. i wczesnych 2000. był ewolucją wcześniejszych epok.

„Zeitgeist roku 2000 przeniósł wiele pomysłów z estetyki kosmicznej z lat 60. i ultramodernizmu z lat 70.” — mówi Evan Collins, założyciel Consumer Aesthetics Research Institute. CARI dokumentuje historię projektowania w kilku dyscyplinach i subkulturach od lat 70. XX wieku.

Lata 60. upłynęły pod znakiem fascynacji podróżami kosmicznymi i trwałymi skutkami ery atomowej. Projekty z tego okresu odzwierciedlają te fascynacje, w pulchnych, bumerangowych kształtach, motywach kosmicznych i futurystycznych krzywiznach architektury Googie. Na przykład Tomorrowland Disney World jest karykaturą tego rodzaju stylu i szeroko otwartego optymizmu, który często wywołuje.

Collins mówi, że istnieje bezpośredni związek między tymi formami a popularną estetyką nowego tysiąclecia.

„Dzięki postępowi w technologii materiałów widać ewolucję tych form i chęć ich ewolucji” – mówi. „W erze roku 2000 wszystko było plastikowe, błyszczące. Te plamy, które ludzie postrzegali we wcześniejszych latach jako futurystyczne, stały się nadmuchiwanymi plastikowymi meblami. Atrakcyjność futurystycznych materiałów zaowocowała dużą ilością srebrnych półprzezroczystych i przezroczystych elementów, i ciekawe jest, jak można to rozciągnąć na różne dziedziny projektowania”.

Więc chociaż materiały były inne, a wygląd inny, serce wielu stylów Y2K było takie samo jak w poprzednich pokoleniach: fascynacja przyszłością.

Jednak pod błyszczącym, związanym z technologią zapałem było coś mroczniejszego niż fascynacja.

„Więc tutaj masz koniec tysiąclecia, jest oczekiwanie. Istnieje dziwna chęć kategoryzowania tego, co osiągnęliśmy w ciągu ostatnich 2000 lat, w sposób bardzo zachodni, skoncentrowany na Ameryce” — mówi Collins. „Jesteś w trakcie boomu internetowego, technologia szybko się rozwija, ale wraz z tym pojawia się niepokój”.

W latach poprzedzających rok 2000 zaczęły narastać obawy, że zmiana daty spowoduje awarię komputerów, potencjalnie prowadząc do katastrofalnego zatrzymania życia, jakie znaliśmy – życia, które w coraz większym stopniu polegało na tych technologiach.

Zagrożenie tak zwanym błędem roku 2000 było tak wszechobecne, że administracja Clintona powołała w 1998 roku grupę zadaniową, aby znaleźć sposoby ochrony infrastruktury komputerowej przed wszelkimi awariami związanymi z rokiem 2000. Różne subkultury i sekty religijne postrzegały rok 2000 jako monumentalną zmianę dla ludzkości, a niektóre nawet przygotowywały się do wywołanej tysiącleciem apokalipsy.

W rzeczywistości nie wszyscy wierzyli, że dojdzie do takiego kataklizmu, ale nadal była to ważna kulturowa rozmowa zakorzeniona w bardzo realnym poczuciu zmiany. Rozrywka i popularne media znalazły sposoby na twórczą prezentację tej hiperboli, jak powyższa okładka magazynu Time, która została opublikowana w styczniu 1999 roku.

Być może uniknęliśmy apokalipsy roku 2000, ale światowe osiągnięcia od 2000 r. nie były do ​​końca nieskazitelne. Ta niegdyś lśniąca granica internetu, jak wiemy, może spowodować bezprecedensowy chaos i podziały. Ataki z 11 września wytrąciły świat z równowagi. Powstania, niepokoje i ekonomiczne rozliczenia wybuchały jak dzioby na całym świecie. A potem pandemia.

„Po roku 2000 mieliśmy trochę kaca” — mówi Froyo Tam, badacz CARI. „Po epoce futuryzmu wszystko stało się bardziej regresywne i hedonistyczne. Nawet nihilistyczne. To była era McBlinga i McMansionów oraz konsumpcjonizmu napędzanego przekonaniem, że będziemy mieli niekończący się dobrobyt. Skończyło się to wraz z wielką recesją w 2008 roku i zostaliśmy trochę zdani na wiatr”.

Teraz, gdy trendy na rok 2000 powracają, wszyscy jesteśmy trochę starsi i, chcielibyśmy myśleć, trochę mądrzejsi. Ale sentymenty, które napędzały te trendy, kontynuowane od wcześniejszych dziesięcioleci, wydają się niesamowicie obecne.

„Nadal obserwujemy niespokojny związek z technologią” — mówi Tam. „Zwłaszcza postępy w zakresie sztucznej inteligencji i technologii, które zmieniają nasze codzienne rutyny. Taką przyszłość wyobrażaliśmy sobie kilkadziesiąt lat temu. A teraz, kiedy już tu jest, powoduje ten sam niepokój, co wcześniejsze technologie”.

Pokolenie Z, czyli pokolenie ludzi urodzonych w latach 1997-2012, to jedni z największych motorów nowych trendów czerpiących z ery roku 2000. Większość z nich nie urodziła się nawet na przełomie tysiącleci, a ta rozbieżność prowadzi do zmiękczonej soczewki nostalgii, która naśladuje tylko najbardziej atrakcyjne aspekty epoki.

„Jak na ironię, wiele sił, które obecnie mają na nas negatywny wpływ, działało już w latach 90.” — mówi Collins. „Ale w tamtym czasie istniał pomysł, że technologia może przetrwać wszystkie nasze problemy, że może przyspieszyć działania związane ze zmianą klimatu i pomóc rozwiązać problemy polityczne”.

Dwie dekady później tysiącletnia fala techno-optymizmu znacznie opadła. Naukowcy mają mniej nadziei, że uda nam się jakoś wynaleźć wyjście z konsekwencji zmian klimatu. Tymczasem raport Deloitte z 2021 r. wykazał, że zmiany klimatyczne były głównym zmartwieniem pokolenia Z na przyszłość. Technologia, która była nowa i ekscytująca w ostatnim tysiącleciu, jest teraz niezbędna w naszym codziennym życiu i dla wielu wydaje się raczej obowiązkiem niż ucieczką. Według badania z 2019 r. prawie połowa populacji pokolenia Z twierdzi, że media społecznościowe powodują u nich niepokój, smutek lub depresję, a ponad połowa twierdzi, że aktywnie szuka „uwolnienia” od ich wpływu.

Kiedy ludzie spojrzeli w przyszłość na przełomie nowego tysiąclecia, zobaczyli całe spektrum możliwości. Chociaż świat mógł się nie skończyć, jak niektórzy się obawiali, kolejne pokolenia odkrywają, że mogły nie odziedziczyć wspaniałego jutra, które obiecali inni. Obecna kultura pokolenia Z jest naznaczona powszechnym nihilizmem, który ironicznie obejmuje obecne niepewności. Nawet nawyki wydawania pieniędzy przez młodsze pokolenia ujawniają słabnącą nadzieję na przyszłość: badanie Fidelity z 2022 r., przeprowadzone po zakłóceniach spowodowanych pandemią Covid-19, wykazało, że 45% osób w wieku od 18 do 35 lat „nie widzi sensu” w oszczędzaniu, dopóki wszystko nie wróci do normy”.

Wszystko to stanowi znane tło dla odrodzenia przyciemnianych okularów przeciwsłonecznych i dziecięcych koszulek, dżinsów z niskim stanem i spodni ze spadochronem. Obecny wygląd krzyczy „impreza”, ale klimat wciąż szepcze „zmartwienie”. I nie ma nic więcej niż rok 2000.