Hype jest prawdziwy. DC Błysk może nie jest największym filmem komiksowym, jaki kiedykolwiek powstał, ale jest cholernie blisko. Z łatwością najlepszy w gatunku od tamtego czasu Spider-Man: Nie ma drogi do domu, ta świeża, orzeźwiająca i niezwykle zabawna letnia uczta jest tak dobra, jak to tylko możliwe, jeśli chodzi o kinowe ujęcia superbohaterów.

Uznajmy reżysera Andy’ego Muschiettiego i scenarzystkę Christinę Hodson za nadanie zupełnie nowego życia temu, co stawało się wysłużonym gatunkiem filmowym, dzięki inteligentnej, zabawnej, ekscytującej, emocjonalnej i całkowicie wspaniałej postaci, która ma ponad 80 lat ale nigdy nie dostał pokazu, na jaki zasługuje — aż do teraz. Ożywia Flasha (z domu Barry Allen) w bogatym i olśniewającym podwójnym przedstawieniu – w którym znakomicie gra u boku samego siebie – jest Ezra Miller. Mówiąc najprościej, lepszego rzucania nie można sobie wyobrazić. Bez względu na dobrze nagłośnione problemy z życiem osobistym aktora po prostu nie mają tutaj znaczenia, Miller to prawdziwa okazja i superbohater Super gwiazda jest urodzony.

W rzeczywistości wahałbym się nawet postawić ten film na tym samym poziomie, co inne w coraz bardziej zmęczonym gatunku, który zarówno Marvel, jak i DC wpadli na ziemię. To film komiksowy dla każdego, nawet jeśli nie jesteś skłonny lubić tego rodzaju filmów. Jeśli już, to prawdopodobnie ma więcej wspólnego z duchem filmów typu Powrót do przyszłości – hit z 1985 roku, do którego przezabawnie nawiązuje więcej niż raz – i na swój sposób hardkorowy BTTF fani oszaleją na punkcie.

A mówiąc o skrzydlatych stworzeniach nocy (lub jednym z nich), Ordynans powrócił z filmu Tima Burtona z 1989 roku w postaci Michaela Keatona, zwabionego jeszcze raz do swojego kostiumu Batmana i nie tylko go zabijając, ale czyniąc postać bardziej przejmującą niż kiedykolwiek.

Zaczynając z hukiem, Allen zatrzymuje się w kawiarni i czekając na zamówienie, otrzymuje pilny telefon od Alfreda (kamea Jeremy’ego Ironsa), ostrzegający go o ratującej życie pracy, do której jest pilnie potrzebny. W mgnieniu oka jest w swoim czerwonym garniturze, przemieniony w Flasha i ratuje ludzi z walącego się budynku szpitala, z którego cały oddział położniczy wylatuje przez okna z niemowlętami padającymi na ulicę poniżej, aż udaje mu się zamrozić wydarzenie w czasu, uratuj wszystkie dzieci i wślizgnij się z powrotem do kawiarni jako Barry w samą porę, by otrzymać zamówienie. „Mam nadzieję, że nie zajęło ci to zbyt dużo czasu” — mówi do niego sprzedawca.

Akcja toczy się dalej na moście, gdzie on i jego przyjaciel Bruce Wayne (Ben Affleck ponownie wciela się w rolę Batmana) muszą również połączyć siły, aby odciąć pewną katastrofę (tutaj otrzymują pomoc od innego superbohatera supergwiazdy w krótkim, ale zabawnym epizodzie). W czasie ich przestoju Barry mówi Bruce’owi, że wymyślił sposób na cofnięcie się w czasie i jest podekscytowany perspektywą cofnięcia się dalej do okresu, w którym jego ukochana matka Nora (świetna Maribel Verdú) została znaleziona zadźgana na śmierć i zbrodnia przypięta do jego ojca Henry’ego (Ron Livingston). Jego celem jest powrót i zmiana okoliczności w taki sposób, aby nie tylko dać uwięzionemu ojcu alibi, które udowodniłoby, że tego nie zrobił, ale przede wszystkim zapobiec śmierci. Bruce, także ktoś, kogo rodzice zginęli tragicznie, próbuje mu powiedzieć, że przekręcanie losu może nie być mądre, ale Barry nie słucha. I rozpętuje się piekło.

Barry wraca do swojego rodzinnego domu, jedząc kolację z rodzicami, którzy zauważają, że jest trochę dojrzalszy teraz, gdy wrócił z pierwszego semestru na studiach. Barry odkrywa, że ​​wylądował z powrotem, gdy miał 18 lat, niezręczny dzieciak, a data jest taka sama, jak wtedy, gdy wypadek w laboratorium dał mu „moce” po uderzeniu pioruna. Odtąd staje się to dziwnym filmem o kumplach, w którym niezdarny Barry otrzymuje te moce, podczas gdy podróżujący w czasie Barry przegrywa jego.

To szalenie zabawny związek z samego siebie, taki, który staje się poważny, gdy generał Zod (Michael Shannon) wkracza na scenę z własnymi złymi zamiarami. Dwóch Barrysów bierze udział w wyścigu, by ocalić planetę – lub tę alternatywną planetę w multiwersie – iw tym celu wizyta w Wayne Manor jest w porządku. Kiedy jednak w podupadłej rezydencji pojawia się starszy, szpakowaty Bruce Wayne (Keaton), Barry zaczyna rozumieć, jak różne mogą być alternatywne linie czasu.

Cała ta sekwencja prowadząca do odkrycia zamkniętej Jaskini Batmana i odsłonięcia długo uśpionego (era Tima Burtona) Batmobilu jest fantastyczna, podobnie jak obserwowanie, jak Bruce Wayne Keatona wraca do siodła, że ​​tak powiem. Scena jest przygotowana na bitwę królewską, w której cała historia nie tylko Batmana, ale i Supermana ożywa dzięki naprawdę niezwykłej pracy kreatorów efektów wizualnych. Niestety, sekcja jest zbyt długa i jest jedyną częścią filmu, która naprawdę poddaje się tropom gatunku, ale ma piekielnie odkupieńcze zakończenie.

Po drodze bohaterowie udają się na Syberię, gdzie mają nadzieję uwolnić uwięzionego Clarka Kenta (alias Superman), ale zamiast tego znajdują pobitą i zamkniętą Kara Zor-El (aka Supergirl, grana przez Sasha Calle) gotową do uratowania i powrotu do linie frontu. Po drodze czeka na mnie tak wiele niespodzianek – i jeszcze przed nimi – w tym oszałamiające sekwencje, które wywołały aplauz podczas mojego drugiego oglądania filmu (pierwszym był niedokończony montaż na CinemaCon). Jest to niezaprzeczalnie zadowalający tłum i komiksowy film, który dokonuje właściwych wyborów.

Miller, wcześniej próbujący roli drugoplanowego członka obsady (w Liga Sprawiedliwości, Batman v Superman, I Legion samobójców), jest po prostu rewelacyjne, biorąc pod uwagę całą enchiladę tym razem, zwłaszcza biorąc pod uwagę trudne zadanie grania dwóch różnych wersji Barry’ego i sprawienia, by obie były wiarygodne i wiarygodne. Ponieważ jest to zasadniczo również historia syna, który próbuje przywrócić matkę do życia, Miller naprawdę dobrze uchwycił aspekt emocjonalny i nadaje Allenowi prawdziwą siłę i powagę.

Keaton robi to samo po powrocie do roli Bruce’a Wayne’a/Batmana i, szczerze mówiąc, nigdy nie był lepszy w tej roli. To wspaniałe odkrycie postaci na nowo dla aktora i dla samego Batmana.

Calle jest doskonała jako Supergirl i fajnie jest widzieć, jak Shannon przybiera na wadze jako Zod. Kiersey Clemons jest urocza jako reporterka, która zakochuje się w Barrym, starając się poznać jego prawdziwą historię. Występy są równie satysfakcjonujące i bez spoilerów, jeden pod koniec sprawi, że publiczność zatoczy się z zachwytu.

Wartości produkcyjne we wszystkich dziedzinach są pierwszorzędne w filmie wyprodukowanym przez Barbarę Muschietti i Michaela Disco. Warner Bros. wypuści go 16 czerwca. Jeśli to nie jest hit, to nie mogę sobie wyobrazić, co nim jest.

Tytuł: Błysk
Dystrybutor: Warner Bros
Data wydania: 16 czerwca 2023 r
Dyrektor: Andy’ego Muschiettiego
Scenarzyści: Krystyna Hodson. Historia autorstwa Johna Francisa Daleya, Jonathana Goldsteina i Joby’ego Harolda
Rzucać: Ezra Miller, Michael Keaton, Michael Shannon, Sasha Calle, Ron Livingston, Marikl Verdu, Kiersey Clemons, Antje Trive, Ben Affleck
Czas trwania: 2 godz. 24 min
Ocena: PG-13