Nowy Jork
CNN
—

Przez ostatnie kilka lat wszystkie mądre pieniądze skupiały się na recesji w USA, która miała miejsce na jakiś czas przed następnymi wyborami prezydenckimi. Żeby było jasne: to absolutnie może się jeszcze wydarzyć. W świecie ekonomii nic nie jest pewne. Wydaje się jednak niezwykle mało prawdopodobne, aby w najbliższym czasie gospodarka amerykańska uległa odwróceniu.

Mniej więcej o tej porze ubiegłego roku niektórzy z najbardziej uważnie obserwowanych ekonomistów przewidywali recesję. W miarę upływu roku skorygowali swoje prognozy, zamiast tego prognozowali łagodną recesję. Jednak podobnie jak Rezerwa Federalna, wiele osób zaczęło całkowicie porzucać narrację o recesji.

Co nasuwa pytanie: jak, do cholery, Ameryka uniknęła recesji? Fed spędził ostatnie 20 miesięcy robiąc wszystko, co w jego mocy, aby spowolnić amerykańską gospodarkę i zwalczyć galopującą inflację, mając pełną świadomość, że może to nieumyślnie spowodować utratę pracy przez miliony Amerykanów.

W tym okresie podwyższył swoją główną docelową stopę procentową 11 razy – i to w historycznym tempie. Fed nie podniósł stóp procentowych tak bardzo i tak szybko od ostatniego kryzysu inflacyjnego w Ameryce 40 lat temu, a w 1980 r. Fed podniósł stopy tak wysoko, że pogrążyło to gospodarkę w najgłębszą recesję od czasu Wielkiego Kryzysu.

Fed sprzedał także obligacje i inne instrumenty dłużne o wartości bilionów dolarów, które nabył przez lata, ograniczając popyt na obligacje skarbowe, co spowodowało wzrost rentowności. Kredyty konsumenckie, kredyty hipoteczne, karty kredytowe i inne oprocentowanie kredytów powiązane z tymi rentownościami gwałtownie wzrosły, niszcząc amerykański rynek mieszkaniowy, który odnotowuje najgorszy rok od 1993 r.

Jednak po prawie dwóch latach kampanii Fed mającej na celu spowolnienie amerykańskiej gospodarki być może udało mu się dokonać niemożliwego: powstrzymać inflację, nie pogrążając nas w recesji.

Szczerze mówiąc, praktycznie nikt nie jest obecnie fanem amerykańskiej gospodarki, co obniża notowania prezydenta Joe Bidena. Ale miejsca pracy rosną, a konsumenci nadal wydają, a sytuacja może być o wiele gorsza. Gospodarka amerykańska rosła w zeszłym kwartale w oszałamiającym rocznym tempie 5,2%, co jest oszałamiającym osiągnięciem, biorąc pod uwagę nacisk, jaki wywierał na nią Fed.

Gdyby Fed uniknął recesji, swój niezwykły cel udałoby się osiągnąć dzięki połączeniu szczęścia i pomysłowości.

Prezes Fed Jerome Powell przyznaje, że nie spodziewał się, że gospodarka poradzi sobie tak dobrze w kontekście historycznej kampanii podwyżek stóp procentowych.

Odporność to modne słowo roku. Powell i jego współpracownicy używali go do opisu systemu bankowego, konsumenta, rynku pracy i nie tylko.

Jeśli chodzi o to, dlaczego wszystko i wszyscy byli tak odporni, Powell & Co. mógł zostać obdarzony odrobiną głupiego szczęścia.

Rynek pracy pozostaje niezwykle silny, częściowo ze względu na utrzymujące się zmiany spowodowane pandemią. Tak zwana Wielka Rezygnacja podczas blokady Covid i po niej oznaczała, że ​​firmy pilnie potrzebowały pracowników, którzy wspólnie powiedzieli „weź tę pracę i odepchnij ją”. Oznaczało to, że firmy musiały podnosić płace, aby przyciągnąć nowych pracowników, a masowe zwolnienia w ciągu ostatnich kilku lat były rzadkością.

Dynamicznie rozwijający się rynek pracy w Ameryce pomógł Fed zabezpieczyć możliwość dalszego podnoszenia stóp procentowych bez pogrążania gospodarki.

Uwzględniono jeszcze inne szczęście: od 2021 r. Amerykanie robią zakupy aż do spadku, najpierw dzięki federalnym kontrolom stymulacyjnym na początku kadencji administracji Bidena, a następnie tak zwanym podróżom zemsty po złagodzeniu ograniczeń Covida. Fed określił nawet letnią trasę koncertową Taylor Swift jako „Eras Tour” jako nieoczekiwany impuls dla gospodarki. Natomiast zakupy świąteczne, choć nieco słabsze w porównaniu z poprzednimi latami, utrzymują się na dość wysokim poziomie.

Nawet niektóre złe wieści okazały się dobre dla wysiłków Fed mających na celu uniknięcie recesji: regionalny kryzys bankowy w marcu zaszkodził gospodarce na tyle, że Fed mógł wówczas nieco spowolnić swoje historyczne podwyżki stóp procentowych. Dzięki temu firmy i konsumenci zaoszczędzili część środków, które w przeciwnym razie zapłaciliby za kredyty hipoteczne lub rachunki kart kredytowych.

Ale Fed też zasługuje na mnóstwo uznania.

„Większość ludzi nie myśli o tym, jaka mogłaby być alternatywa” – powiedziała w piątek CNN Lael Brainard, była wiceprzewodnicząca Fed i obecna dyrektor Narodowej Rady Ekonomicznej prezydenta Bidena. „Ale oczywiście prognostycy bardzo wyraźnie przedstawili swoje przewidywania rok temu i prawdopodobieństwo, że w niektórych przypadkach nastąpi poważna utrata miejsc pracy i recesja, było bardzo bliskie 100%, co umożliwiłoby sprowadzenie inflacji do obecnego poziomu. Dzisiaj.”

Jednak nie do końca w 100%: nawet gdy jego szef, dyrektor generalny JPMorgan Chase Jamie Dimon, przepowiadał chmury burzowe nadchodzące dla amerykańskiej gospodarki, Bruce Kasman, globalny szef badań ekonomicznych w banku, był jednym z nielicznych, którzy przeciwstawili się prognozy recesji, które pojawiły się w zeszłym roku.

Słusznie Kasman zwyciężył na konferencji zorganizowanej w zeszłym miesiącu przez JPMorgan. „Powodem, dla którego w zeszłym roku o tej porze powstrzymywaliśmy się przed recesją, nie było to, że [there] nie był znaczącym czynnikiem utrudniającym politykę pieniężną” – stwierdził Kasman. „Jeśli spojrzeć na to, co działo się gdzie indziej, można było dostrzec ogromny pozytyw wynikający z ustępowania szoków cenowych towarów. Miałeś duży pozytyw w amerykańskiej polityce fiskalnej, czego, jak sądzę, ludzie tak naprawdę nie docenili”.

„Kiedy połączyć te wszystkie rzeczy, po prostu nie wydawało się, że gospodarka jest bardzo bezbronna” – dodał Kasman.

Pomimo krytyki z obu stron niezależny Fed pozostał na kursie, zobowiązując się, że zrobi wszystko, co w jego mocy, aby powstrzymać galopującą inflację, co w dużej mierze mu się udało.

Chociaż ceny w wielu przypadkach pozostają znacznie wyższe niż dwa lata temu, Fed obniżył inflację do rocznej stopy 3,1%, w porównaniu z najwyższym poziomem 9,1% ponad rok temu. To wciąż powyżej docelowej stopy procentowej wynoszącej 2%, ale Fed przewiduje, że będzie ona stopniowo osiągana do 2026 r.

Gdyby Fed zmienił swoje podejście, podwyżki cen prawdopodobnie nadal byłyby szaleńcze. Jednak podwyżka stóp jest zbyt wysoka, a Fed mógłby wyrządzić gospodarce znacznie większe szkody.

Zwykle tak się dzieje: Fed osiągał tak zwane miękkie lądowanie – podczas którego podnosi stopy procentowe, ale unika recesji – raz na ostatnie 60 lat (cóż, zależy, jak liczyć; niektóre badania mówią, że Fed rzeczywiście tego dokonał) częściej).

Brainard zauważył jednak, że praca ta nie została jeszcze ukończona.

„Mamy mnóstwo pracy do wykonania” – powiedziała. „Są pewne obszary, w których Amerykanie nadal uważają, że przystępność cenowa stanowi naprawdę wyzwanie”.

Powell powiedział niedawno grupie studentów, że dla niego wielką imprezą jest „naprawdę dobry raport o inflacji”. Można sobie tylko wyobrazić, jakiego kaca będzie miał Powell, jeśli raporty będą nadal napływać, a recesja nie.