Serial dramatyczny Sama Levinsona Euforia był spektakularnym punktem startowym dla nowych gwiazd filmowych, a ich kariery filmowe Zendayi, Sydneya Sweeneya i Jacoba Elordiego nabrały tempa po pierwszym sezonie serialu. Najnowszym jest Hunter Schafer Euforia Graczka zmierzająca ku sławie filmowej, a jej pierwsza główna rola pojawi się w horrorze Neon, wydanym późnym latem Kukułka. Schafer gra Gretchen, amerykańską nastolatkę, która niechętnie dołącza do swojego ojca, macochy i niemej przyrodniej siostry w odległym niemieckim kurorcie prowadzonym przez niezwykle przerażającego mężczyznę (GośćDan Stevens), którego nadmiernie przyjazny front najwyraźniej kryje głębsze motywacje.

To mroczny, dziwny film, zbudowany wokół głównej bohaterki, którą początkowo trudno polubić, a potem nie można jej nie kibicować, ponieważ znosi ona coraz więcej przemocy fizycznej, a szanse stają się coraz większe. Biorąc pod uwagę wyraźną rozbieżność między tym, jak film przedstawia pierwszy zwiastun, a tym, co się naprawdę dzieje, Kukułka z pewnością będzie dla wielu widzów sporym zaskoczeniem. Jeśli możesz, unikaj spoilerów. (Nie znajdziesz żadnego poniżej.)

Scenarzysta i reżyser Tilman Singer, urodzony w Niemczech filmowiec realizujący swój drugi pełnometrażowy projekt po kryminalnym horrorze z 2018 roku Luzpowiedział firmie Polygon w wywiadzie przed premierą, że obsadził Schafera do filmu wiele lat temu, przed pierwszym sezonem serialu Euforia był nawet wyemitowany. Kiedy jednak wirus Covid-19 opóźnił jego produkcję, z satysfakcją zauważył, że dzięki serialowi zyskała rzeszę fanów – ponieważ Kukułka to film z kategorią wiekową R, ma cichą nadzieję, że młodsi nastolatkowie znajdą sposób, aby wśliznąć się do kina i go obejrzeć.

„Musieliśmy naciskać [production] jeszcze raz, ponieważ Euforia kręcił drugi sezon i wtedy panował ogromny szum” – powiedział Singer. „Wiedzieliśmy, że to wszystko było dla nas naprawdę dobre. Ucieszyło mnie to, bo przede wszystkim pomyślałam: Wow, ona ma działka młodych fanów i ci młodzi ludzie mogą obejrzeć nasz dziwny film. Pamiętam, że kiedy byłem nastolatkiem, pierwsze naprawdę dziwne filmy, które zobaczyłem, przerosły mnie i wtedy nie do końca rozumiałem – byłem wdzięczny, że mnie to spotkało. Fantazjowałem, że coś takiego przydarza się teraz innym młodym ludziom w przypadku naszego filmu”.

Chwila KukułkaPoczątkowy festiwalowy występ zaowocował wieloma recenzjami porównującymi go do filmów takich jak Stanley Kubrick Lśnienie i Ariego Astera DziedzicznySinger wolałby, żeby ludzie nie nazywali tego „2024 rokiem”. Dziedziczny” — mówi, że wolałby, żeby ludzie nazywali go „filmem z 2024 roku, do którego młodym ludziom udało się zakraść i obejrzeć zbyt wcześnie”.

Zdjęcie: Kolekcja Neon/Everett

Singer ze szczególną radością wspomina filmy, które obejrzał „za wcześnie”, jak kultowy film Alexa Coxa z 1984 roku Repo-człowiek. „Uwielbiam ten film” – powiedział. „Miałem jakieś 14 lat. Wujek dał mi to na VHS po angielsku. Mój angielski był naprawdę kiepski. Ale lubiłem muzykę punkową i oglądałem ją w kółko. Nie miałem, kurwa, pojęcia, co się dzieje. Drugi — mniej więcej w tym samym wieku, oglądałem Davida Lyncha Zagubiona autostrada. I to mnie po prostu otworzyło. To piękna rzecz.”

Porównuje wrażenie tego rodzaju kształtującego, często nielegalnego, kultowego filmu, do rozdarcia serca lub mózgu. „Czasami coś uderza cię z siłą, ponieważ nie jesteś przyzwyczajony do słyszenia i widzenia [anything like] to po prostu rozwala ci czaszkę” – powiedział. „[…] Myślę, że to jedna z najbardziej kształtujących i pięknych rzeczy”.

Będzie Kukułka uderzyć w ten sposób młodych widzów? Z pewnością jest to możliwe. Horror Singera to wyjątkowy film, pełen narracyjnych niespodzianek, intensywnej i emocjonalnej głównej roli Schafera, wspaniałej tajemnicy postaci Stevensa i żywych obrazów, które zapadają w pamięć na długo po ostatnim ujęciu. Strzał piosenkarza Kukułka na taśmie 35 mm, ponieważ, jak powiedział Polygon, woli „duże wybory” polegające na konieczności wcześniejszego wybierania oświetlenia i kadrowania dla ograniczonej liczby zdjęć niż „wszystkie małe wybory metodą prób i błędów” w czasie rzeczywistym, na -ustawić manipulację cyfrową. Nadaje to filmowi bujny, hiperrealistyczny wygląd, który po raz kolejny może przypominać widzom Lśnienie.

Singerowi nie przeszkadza to porównanie – mówi Lśnienie był tylko jednym z czynników, które wywierały na niego wpływ, gdy tworzył Kukułka, ale z pewnością był to wpływ. „Oglądałem to z pewnością miliard razy” – śmieje się. „Potem, kiedy byliśmy na miejscu i znaleźliśmy dużą salę, którą zamieniliśmy w lobby z recepcją hotelu, Lśnienie Tylko umyty nade mną. Pomyślałem: „O mój Boże, my Posiadać strzelać tutaj, musimy tu strzelać! Nasz scenograf powiedział: „To miejsce jest w nieładzie. To miejsce się rozpadnie. A ja na to: „Nawet nie musimy nic robić!” Patyna już jest! Oni na to: „Tak, musimy to zrobić”. jedną lub dwie rzeczy Tutaj.'”

Zdjęcie: Kolekcja Neon/Everett

Singer twierdzi, że wszystkie stare hotele „zawsze mają w sobie coś złowieszczego”, a wszystko, co nakręcono w starym hotelu, prawdopodobnie zabierze wieloletnich fanów horroru z powrotem do filmu Kubricka. Ma jednak nadzieję, że fani horrorów dostrzegą w nim inne inspiracje Kukułka również.

„Zwłaszcza w przypadku filmu, który sprawia wrażenie, jakby bezpośrednio, no wiesz, odbijał się na nim inspiracja” – mówi. „Myślę, że właśnie to robię. Mam tendencję do pisania naprawdę nieświadomie, aby sięgnąć do mojej podświadomości i pozwolić jej płynąć, a potem zrozumieć co [I’ve written]i tworzą ją wspólnie z aktorami. Dzięki temu procesowi mam wrażenie, jakby z mojej głowy wylewała się tona obrazów, dźwięków i struktur”.

Do rzeczy, do której podchodzi nieco bardziej świadomie, należy jednak przekonanie, że horrory potrzebują odrobiny nadziei. „Chciałem nakręcić horror lub thriller z elementami horroru, jakkolwiek chcesz to nazwać, który nie byłby tak ponury i nie prowadziłby do absolutnego scenariusza zagłady” – powiedział Polygon. „Myślę, że horror to bardzo piękny gatunek, ponieważ horror skutecznie zmusza cię do zmierzenia się ze śmiercią lub wszystkimi jej wcieleniami. Może to być przemoc, przemoc seksualna i tak dalej? A jedynym lekarstwem na śmierć jest forma religii”.

Singer szybko wyjaśnił, że nie ma na myśli zorganizowanej religii: „Nie mówię o chrześcijaństwie, islamie czy czymś takim. Mówię o wyższym zmyśle u ludzi. Jak sobie poradzić ze śmiercią. Można to nazwać miłością, można to nazwać muzyką, jakkolwiek. Myślę, że Kukułka ma wiele do powiedzenia – możemy pokonać śmierć, a jeśli nie, to po prostu z nią żyć. Nie będę psuł zabawy z ostatnim ujęciem i nie jest to aż tak szalone, jeśli tylko to opisałeś. Ale to ostatnie ujęcie jest dla mnie esencją całego filmu”.

Kukułka ukaże się w amerykańskich kinach 2 sierpnia.