SOULAC-SUR-MER, Francja, 15 lutego (Reuters) – Kiedy została zbudowana pod koniec lat 60. XX wieku na jednym z najwspanialszych francuskich wybrzeży Atlantyku, plaża znajdowała się w odległości ponad 200 metrów (656 stóp). Dziś bryła 80-mieszkaniowego bloku mieszkalnego Le Signal stoi niepewnie na wydmie zaledwie kilka metrów od wody, a lokalne władze burzą go, zanim się zawali.

Wysoki na cztery piętra, skierowany był do wczasowiczów w Soulac-sur-Mer, na najbardziej wysuniętym na północ krańcu ujścia Gironde w południowo-zachodniej Francji, znanym z szerokich złocistych plaż i lasów sosnowych.

Ale z plażami znikającymi w tempie około 2,5 metra rocznie w ostatnich dziesięcioleciach, Soulac-sur-Mer doświadczyło jednej z najszybszych erozji wybrzeża we Francji. Do 2010 roku ocean pluskał o wydmę, na której zbudowano Le Signal.

W 2014 roku lokalny samorząd podjął decyzję o przesiedleniu mieszkańców budynku i rozpoczął długi proces wywłaszczania i usuwania azbestu przed rozpoczęciem rozbiórki na początku tego miesiąca.

Za płotem w słoneczny lutowy dzień mieszkańcy i wczasowicze obserwowali, jak koparka odrywa fragmenty pustego kadłuba Le Signal.

„Wyburzenie tego budynku dotyka kluczowej kwestii naszych czasów, zmiany klimatu i jej wpływu na poziom oceanów” – powiedział 71-letni mieszkaniec Guy Bouyssou, który również obawiał się samej wioski położonej na północ od Le Signal , może być następny w kolejce do szkód spowodowanych przez wodę.

Adrien Privat, urzędnik francuskiej agencji ochrony wybrzeża Conservatoir du Littoral, powiedział, że zagrożenie jest bardzo realne.

„Sytuacja Le Signal jest w dużej mierze symboliczna dla tego, co dzieje się pod względem erozji wybrzeża we Francji” – powiedział.

Privat powiedział, że globalne ocieplenie miało duży wpływ, ponieważ wyższy średni poziom mórz zaostrza inne czynniki, które powodują erozję i sprawiają, że linie brzegowe są bardziej podatne na burze.

Dodał, że pudełkowaty budynek był typowym przykładem rozległej zabudowy obszarów przybrzeżnych w drugiej połowie XX wieku, kiedy urbaniści nie zwracali uwagi na fakt, że linie brzegowe są dynamiczne i ciągle się zmieniają.

„Szacujemy, że około 50 000 rezydencji znajduje się w strefach, które będą wymagały ich przeniesienia do końca wieku. Wszystkie wybrzeża Francji są zagrożone, a wybrzeża piaszczyste są bardziej niż skaliste” – powiedział.

Powiedział, że stale podnoszący się poziom mórz i coraz bardziej gwałtowne burze uniemożliwiają ludziom życie w Le Signal bez kosztownych środków ochrony wybrzeża, które mogłyby również negatywnie wpłynąć na pobliskie linie brzegowe.

Dodał, że długie procedury wywłaszczeniowe i walka o sfinansowanie bezpiecznej dla środowiska rozbiórki to konieczna próba przed tym, co ma nadejść.

„Le Signal jest ostrzeżeniem przed tym, co może się wydarzyć w innych strefach i koniecznością przygotowania się na to już teraz” – powiedział.

Reportaż Stephane Mahe, scenariusz Geerta De Clercqa, montaż autorstwa Josie Kao

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.