Ale ustawa przepchnięta przez prezydenta Emmanuela Macrona bez zgody prawodawców wciąż czeka na rozpatrzenie przez Radę Konstytucyjną, zanim będzie mogła zostać podpisana. Rada ma uprawnienia do odrzucania artykułów w ramach rachunków, ale zwykle je zatwierdza.

Pierwszy wniosek o wotum nieufności, zaproponowany przez niewielką grupę centrową z poparciem po lewej stronie, o mały włos nie został zatwierdzony przez prawodawców Zgromadzenia Narodowego w poniedziałek po południu, zdobywając 278 z 287 głosów potrzebnych do uchwalenia. Drugi wniosek, złożony przez skrajnie prawicowe Zgromadzenie Narodowe, zdobył w Izbie zaledwie 94 głosy.

Centrowy sojusz Macrona ma więcej mandatów niż jakakolwiek inna grupa w izbie niższej.

Przewodnicząca Zgromadzenia Narodowego Yael Braun-Pivet powiedziała, że ​​niepowodzenie obu głosowań oznacza, że ​​parlament przyjął ustawę emerytalną.

To jednak nie koniec skomplikowanej drogi do przekształcenia ustawy w prawo. Przeciwnicy powiedzieli, że zwrócą się do Rady Konstytucyjnej o dokonanie przeglądu tekstu, zanim zostanie on formalnie ogłoszony, otwierając drzwi do ewentualnego odrzucenia artykułów w ramach środka, jeśli nie są one zgodne z konstytucją. Przywódczyni skrajnej prawicy Marine Le Pen powiedziała, że ​​zwróci się do rady o potępienie tego.

Macron, który milczał od czasu swojej decyzji o przeforsowaniu ustawy w zeszłym tygodniu, spotka się we wtorek rano z premier Elisabeth Borne i przywódcami jego centrowego sojuszu.

Po pierwszym głosowaniu w poniedziałek niektórzy lewicowi prawodawcy wezwali Borne do rezygnacji.

„Brakuje tylko dziewięciu głosów… aby obalić zarówno rząd, jak i jego reformę” – powiedziała skrajnie lewicowa deputowana Mathilde Panot. „Rząd jest już martwy w oczach Francuzów, nie ma już żadnej legitymacji”.

Senat, zdominowany przez konserwatystów popierających plan emerytalny, zatwierdził ustawę w zeszłym tygodniu.

Szef parlamentarzystów Republikanów Olivier Marleix wyjaśnił wcześniej, dlaczego jego ugrupowanie odrzuci wnioski.

„Uznajemy potrzebę reformy, która ratuje nasz system emerytalny i broni siły nabywczej emerytów” – powiedział podczas poniedziałkowej debaty. Mniejszość konserwatywnych posłów odeszła od linii partyjnej i głosowała za pierwszym wnioskiem.

Centrowy deputowany Charles de Courson, którego sprzymierzeńcy zgłosili wniosek popierany przez lewicę, ubolewał nad decyzją rządu o wykorzystaniu specjalnego uprawnienia konstytucyjnego do obejścia głosowania nad ustawą emerytalną w zeszłym tygodniu.

„Jak możemy akceptować taką pogardę dla parlamentu? Jak możemy zgodzić się na takie warunki, aby zbadać tekst, który będzie miał trwały wpływ na życie milionów naszych współobywateli?” wykrzyknął.

Francja, podobnie jak wiele bogatszych krajów, ma niski wskaźnik urodzeń, a jej obywatele żyją dłużej.

Napięcia na arenie politycznej odbijają się echem na ulicach, naznaczone sporadycznymi protestami i strajkami w różnych sektorach, w tym w transporcie, energetyce i usługach sanitarnych. Śmieci w Paryżu piętrzą się coraz wyżej i cuchną gnijącym jedzeniem w 15. dniu strajku zbieraczy. Trzy główne spalarnie obsługujące stolicę Francji zostały w większości zablokowane, podobnie jak centrum sortowania śmieci na północny zachód od Paryża.

W poniedziałek setki młodych demonstrantów zgromadziło się przed Les Invalides, miejscem spoczynku Napoleona, by zademonstrować przeciwko reformie emerytalnej. Niektóre kosze na śmieci zostały podpalone wczesnym wieczorem, ale poza tym protest był spokojny. Uczestnicy wysłuchali obrad Zgromadzenia Narodowego za pośrednictwem kanału transmitowanego przez głośnik z furgonetki związkowej.

„Celem jest wsparcie strajkujących w Paryżu robotników… aby wywrzeć presję na ten rząd, który chce uchwalić to niesprawiedliwe, brutalne, bezużyteczne i nieskuteczne prawo” – powiedział Kamel Brahmi z lewicowego związku CGT, przemawiając do pracowników z megafon w sortowni Romainville.

Niektóre rafinerie zaopatrujące stacje benzynowe również są przynajmniej częściowo zablokowane, a minister transportu Clement Beaune powiedział w poniedziałek w radiu France-Info, że w razie potrzeby podejmie działania, aby paliwo nadal wydostawało się na zewnątrz.

Sondaże pokazują, że zdecydowana większość Francuzów jest przeciwna podniesieniu wieku emerytalnego.

Wyzwania gospodarcze wywołały niepokoje w Europie Zachodniej, gdzie wiele krajów ma niski wskaźnik urodzeń, pozostawiając mniej młodych pracowników, którzy utrzymują emerytury dla emerytów. Hiszpański lewicowy rząd połączył się w zeszłym tygodniu ze związkami zawodowymi, aby ogłosić „historyczną” umowę ratującą system emerytalny.

Hiszpański minister ds. ubezpieczeń społecznych José Luis Escrivá powiedział, że Francuzi mają zupełnie inny, niezrównoważony model. Pracownicy Hiszpanii już teraz muszą pozostać w pracy do co najmniej 65 roku życia i nie będą proszeni o pracę dłużej – zamiast tego ich nowa umowa zwiększa składki pracodawcy dla osób o wyższych zarobkach.

Reforma we Francji wymagałaby również 43 lat pracy, aby uzyskać pełną emeryturę w wieku 64 lat, w przeciwnym razie pracownicy nadal musieliby czekać, aż ukończą 67 lat.

Związki zawodowe we Francji wezwały w czwartek do nowych ogólnokrajowych protestów, żądając od rządu prostego wycofania ustawy emerytalnej.

„Znam pytania i obawy, które budzi ta reforma. Wiem, o co prosi wielu naszych współobywateli” – powiedział Borne w poniedziałek. Macron obiecał przeforsować plan emerytalny, powiedziała, z „przejrzystości” i „odpowiedzialności”, ponieważ jest to konieczne, aby system nie pogrążył się w deficycie w obliczu starzejącego się społeczeństwa Francji.

(AP)