BERLIN (AP) – Zmarł Franz Beckenbauer, który zdobył Puchar Świata zarówno jako zawodnik, jak i trener, a dzięki swojemu swobodnemu urokowi stał się jedną z najbardziej lubianych osobistości w Niemczech. Miał 78 lat.

Śmierć Beckenbauera została najpierw ogłoszona w oświadczeniu jego rodziny złożonym niemieckiej agencji informacyjnej dpa, a następnie potwierdzona przez niemiecką federację piłkarską.

„Z głębokim smutkiem zawiadamiamy, że wczoraj, w niedzielę, mój mąż i nasz ojciec, Franz Beckenbauer, odeszli spokojnie we śnie, w otoczeniu rodziny” – przekazała rodzina w swoim oświadczeniu. „Prosimy, abyśmy mogli w spokoju opłakiwać żałobę i oszczędzić nam jakichkolwiek pytań”.

W oświadczeniu nie podano przyczyny śmierci. Były piłkarz Bayernu Monachium, pieszczotliwie nazywany „Kajzerem” – lub „Cesarzem” – zmagał się w ostatnich latach z problemami zdrowotnymi.

W późniejszych latach Beckenbauer musiał także zmagać się z zarzutami dotyczącymi niestosowności. Nie zrobili jednak nic, co mogłoby zniszczyć szacunek, jakim go darzono.

„Świat FC Bayern nie jest już taki, jak dawniej – nagle ciemniejszy, cichszy, biedniejszy” – stwierdził na swojej stronie internetowej bawarski potentat.

Beckenbauer był jedną z centralnych postaci niemieckiej piłki nożnej. Jako zawodnik na nowo wyobrażał sobie rolę obrońcy w piłce nożnej i był kapitanem Niemiec Zachodnich, które zdobyły tytuł mistrza świata w 1974 r., po porażce z Anglią w finale w 1966 r. Był trenerem, gdy Niemcy Zachodnie ponownie zwyciężyły w turnieju w 1990 r., co było symbolicznym momentem dla kraju znajdującego się w trakcie zjednoczenia, kilka miesięcy po upadku muru berlińskiego.

„Kaiser” był jednym z najlepszych zawodników, jakich kiedykolwiek widział nasz sport” – powiedział prezes niemieckiej federacji piłkarskiej Bernd Neuendorf. „Swoją lekkością, elegancją i wizją ustanowił standardy na boisku. … Franz Beckenbauer pozostawia wielkie dziedzictwo dla federacji i całej piłki nożnej.

Kanclerz Niemiec Olaf Scholz napisał w mediach społecznościowych, że Beckenbauer „zainspirował pokolenia entuzjazmem dla niemieckiej piłki nożnej. Będzie nam go brakować.”

Śmierć Beckenbauera nastąpiła zaledwie dwa dni po ogłoszeniu, że Mario Zagallo, Brazylijczyk, który jako pierwszy zdobył Puchar Świata jako zawodnik i trener, zmarł w wieku 92 lat. Jedyną osobą, która osiągnęła ten wyczyn, jest Francuz Didier Deschamps.

Beckenbauer odegrał także kluczową rolę w sprowadzeniu do Niemiec niezwykle udanych Mistrzostw Świata w 2006 roku, chociaż jego dziedzictwo zostało później skażone zarzutami, jakoby udało mu się zdobyć prawa do organizacji mistrzostw jedynie dzięki przekupstwu. Odrzucił zarzuty.

„Nie chcieliśmy nikogo przekupywać i nikogo nie przekupiliśmy” – napisał Beckenbauer, który stał na czele komitetu organizacyjnego mistrzostw świata, w swoim ostatnim felietonie dla dziennika Bild w 2016 roku.

Beckenbauer i trzej inni członkowie komisji zostali w tym roku formalnie postawieni w stan oskarżenia przez szwajcarską prokuraturę, która podejrzewała oszustwo w związku z prawdziwym celem wielomilionowych płatności (dolarów) łączących Mistrzostwa Świata 2006 z FIFA. Ale ostatecznie w 2019 r. nie postawiono mu zarzutów ze względów zdrowotnych i sprawy zakończyła się bez wyroku po upływie terminu przedawnienia w 2020 r. w związku z opóźnieniami w funkcjonowaniu sądownictwa spowodowanymi pandemią koronaawirusa.

W 2014 r. Beckenbauer został na krótko zawieszony przez komisję etyki FIFA we wszelkiej działalności związanej z piłką nożną za brak współpracy z dochodzeniem prokuratora Michaela Garcii w sprawie rzekomej korupcji podczas głosowań na Mistrzostwach Świata w 2018 i 2022 r. Zawieszenie został podniesiony podczas Mundialu 2014 w Brazylii, kiedy zgodził się na współpracę.

Zarzuty po raz pierwszy podważyły ​​​​pozycję Beckenbauera w odbiorze publicznym. Do tego czasu Beckenbauer najwyraźniej nie był w stanie powiedzieć ani zrobić nic złego. Niemcy go po prostu kochali.

„Zrobił wszystko, czego Niemiec nie powinien robić” – powiedział kiedyś były kolega z drużyny Bayernu Monachium Paul Breitner o człowieku powszechnie znanym jako „Der Kaiser”.

„Rozwiódł się, zostawił dzieci, wyjechał ze swoją dziewczyną, wdał się w konflikt z celnikami, znowu opuścił dziewczynę.

„Ale wybaczono mu wszystko, ponieważ ma dobre serce, jest pozytywną osobą i zawsze jest gotowy do pomocy. Nie ukrywa swoich słabości, nie zamiata błędów pod dywan” – powiedział Breitner.

Beckenbauer, syn urzędnika pocztowego z robotniczej dzielnicy Giesing w Monachium, stał się jednym z najwybitniejszych zawodników, którzy zaszczycili piłką nożną w swojej karierze, która obejmowała także występy w drużynie New York Cosmos w Stanach Zjednoczonych na przełomie lat 70. i 80. .

Urodzony 11 września 1945 r., kilka miesięcy po kapitulacji Niemiec w czasie II wojny światowej, Beckenbauer kształcił się, aby zostać sprzedawcą ubezpieczeń, ale swój pierwszy profesjonalny kontrakt z Bayernem podpisał w wieku 18 lat.

„Nie rodzisz się, aby zostać światową gwiazdą w Giesing. Piłka nożna była dla mnie wybawieniem. Patrząc wstecz, mogę powiedzieć: Wszystko poszło zgodnie z tym, jak wyobrażałem sobie życie. Miałem idealne życie” – Beckenbauer powiedział magazynowi „Sueddeutsche” w 2010 roku.

Beckenbauer spersonalizował pozycję „libero”, swobodnie poruszającego się nominalnego obrońcy, który często poruszał się do przodu, aby zagrozić bramce przeciwnika. Rola ta obecnie praktycznie zniknęła ze współczesnego futbolu i była rzadko spotykana przed jego czasami.

Beckenbauer określił mianem eleganckiego, fajnego zawodnika z wizją kapitana drużyny Bayernu Monachium, która w latach 1974–1976 zdobyła trzy tytuły mistrza Europy z rzędu.

W swoim pierwszym Pucharze Świata jako zawodnik w 1966 roku Niemcy Zachodnie przegrały finał z Anglią, gdy Beckenbauer gonił Bobby’ego Charltona po boisku, otrzymując zadanie wyróżnienia Anglii.

Cztery lata później, z ramieniem przywiązanym do ciała z powodu kontuzji barku, Niemcy przegrały pamiętny półfinał z Włochami.

Wreszcie w 1974 roku u siebie Beckenbauer był kapitanem Niemiec Zachodnich i zdobył tytuł.

Beckenbauer opuścił Bayern i udał się do Nowego Jorku w 1977 roku i później miło wspominał czas spędzony w Stanach Zjednoczonych.

„Z Monachium-Giesing do Nowego Jorku to był ogromny krok” – powiedział Beckenbauer.

Beckenbauer powiedział, że decydującym krokiem w zwabieniu go do Kosmosu był przelot helikopterem, który zapewnili mu władze klubu z dachu budynku Pan Am przez Manhattan na stadion Giants w New Jersey.

„To był wówczas najnowocześniejszy stadion na świecie, z lożami VIP. W Europie tego nie mieliśmy. Kiedy lecieliśmy nad stadionem, powiedziałem im: „Dobrze, przestańcie, już idę”.

W wywiadzie z 2010 roku Beckenbauer wspomniał także wizyty w słynnym klubie nocnym Studio 54 z innymi gwiazdami Cosmos, Pele i Carlosem Alberto.

Beckenbauer opuścił Puchar Świata w 1978 roku, ponieważ Niemcy postanowili nie zapraszać zawodników grających za granicą. Wrócił do Niemiec w 1980 roku, spędził dwa sezony w Hamburger SV i zdobył kolejne, piąte mistrzostwo Bundesligi, po czym wrócił na ostatni sezon w Cosmos.

Chociaż nigdy wcześniej nie był trenerem, Beckenbauer został zatrudniony, aby wskrzesić Niemcy Zachodnie w 1984 roku po porażce na Mistrzostwach Europy.

Niemcy Zachodnie dotarły do ​​finału Mistrzostw Świata w 1986 roku, przegrywając w Meksyku z Argentyną Diego Maradony. Chociaż Niemcy Zachodnie nie zdołały zdobyć u siebie tytułu mistrza Europy w 1988 r., dotarły do ​​finału Pucharu Świata w 1990 r. i pokonały Argentynę w finale w Rzymie, co było kolejnym wydarzeniem roku po upadku muru berlińskiego.

Bramkę z rzutu karnego strzelił Andreas Brehme, obrońca Beckenbauer, któremu kiedyś powiedział, aby „grał na pianinie, grał na flecie, ale nie w piłkę nożną”.

Podczas gdy jego zespół świętował, Beckenbauer wyglądał samotnie, spacerując i rozmyślając po Stadionie Olimpijskim.

Później na konferencji prasowej powiedział, że „przeprasza reszcie świata”, ponieważ zjednoczone Niemcy będą nie do pokonania przez wiele lat. Ale Niemcy musieli czekać 24 lata, zanim zdobyli kolejny tytuł Pucharu Świata.

Po wyjeździe do Nowego Jorku Beckenbauer nigdy nie miał domu w Monachium. Mieszkał tuż po drugiej stronie granicy, w austriackim alpejskim kurorcie Kitzbuehel, gdzie podatki były niższe.

Beckenbauer był żarłocznym podróżnikiem i osobiście odwiedził wszystkie 31 krajów, które w 2006 roku zakwalifikowały się do mistrzostw świata w Niemczech.

Beckenbauer powiedział, że już jako dziecko poczuł potrzebę podróżowania, zbierając zdjęcia do albumu z naklejkami. „Były zdjęcia z Afryki, Ameryki. Zainteresowało mnie to… ale nigdy nie myślałam, że doświadczę tego osobiście.”

„Wiele osób podróżuje, ale nic nie widzi, ponieważ są zbyt zajęci. Zawsze byłem ciekawy.”

Beckenbauer wycofał się z pracy w Niemczech Zachodnich po tym, jak trenował drużynę do triumfu w Pucharze Świata w 1990 roku. Rok wcześniej upadł mur berliński, a Niemcy były w trakcie zjednoczenia po zimnej wojnie. Finał był ostatnim meczem turniejowym rozegranym przez drużynę występującą wyłącznie w Niemczech Zachodnich.

Nie odniósł większych sukcesów w trenowaniu Marsylii, ale zdobył tytuł Bundesligi z Bayernem w 1994 r. i Puchar UEFA w 1996 r., oba po objęciu funkcji trenera pod koniec sezonu. Później został prezesem Bayernu, aż do chwili, gdy w 2010 roku skończył 65 lat, opuścił większość funkcji.

Problemy prawne Beckenbauera związane z Mistrzostwami Świata w 2006 roku trwały aż do przejścia na emeryturę, pozostał jednak uwielbianą postacią w niemieckiej piłce nożnej i społeczeństwie.

___

Reporterzy Associated Press, Geir Moulson i James Ellingworth oraz była pisarka AP Sports Nesha Starcevic, wnieśli swój wkład w powstanie tego raportu.

___

Piłka nożna AP: