Tym, co zawodzi wiele współczesnych komedii romantycznych, jest skupienie się na romansie i słabe zaangażowanie w komedię — Francuska dziewczyna, kanadyjski niezależny występ w ten weekend, nie ma tego problemu.

W rolach głównych występują Zach Braff, Vanessa Hudgens i aktorka z Québécois Évelyne Brochu. Ta komedia romantyczna śmieje się głośno, zabawnie i nie brakuje jej uroku.

Film został nakręcony w Quebecu, a jego bohaterami są Gordon Kinski (w tej roli rozbrajająco czarujący Braff) i Sophie Tremblay (wytworna Brochu), którzy podróżują z Brooklynu do kanadyjskiego miasta, aby spotkać się z rodziną Sophie.

To trochę Ben Stiller w przeboju kasowym Poznać rodziców (2000) spotyka Hugh Granta z Notting Hill (1999), gdzie głupkowaty, przystojny facet nie może odnaleźć się w świecie swojej pięknej miłości.

Założenie jest proste: Gordon chce się oświadczyć Sophie, ale ona otrzymuje ofertę pracy od swojej byłej dziewczyny Ruby (w tej roli oszałamiająca Vanessa Hudgens) z powrotem w Quebec City, zanim będzie mógł sfinalizować umowę.

Oznacza to spotkanie na farmie quebéckiej rodziny Sophie, podczas gdy Ruby, która jest coraz bardziej niezrównoważona, próbuje sabotować ich związek i odzyskać Sophie.

To pierwszy film fabularny pary reżyserów Jamesa A. Woodsa i Nicolasa Wrighta, którzy także napisali scenariusz.

To osobisty projekt: obaj ich ojcowie zakochali się w swoich matkach, Francuzkach i Kanadyjkach, i przenieśli się do Quebecu, aby założyć rodziny.

Mimo że jest to debiut reżyserski w roli reżysera pełnometrażowego, film jest niezwykle wyrazisty, zarówno pod względem komediowym, jak i montażowym.

Uderza mocno w rytm i jest mnóstwo bardzo zabawnych momentów.

Film jest po części zderzeniem kultur, po części komedią zespołową i wiele zawdzięcza doświadczonemu doświadczeniu Braffa w tworzeniu komedii romantycznych. Jako Gordon przywołuje na myśl wczesnego Billy’ego Crystala w swoim komediowym wyczuciu czasu i odrobinę nieśmiałości Granta w połowie kariery – co jest pochwałą w świecie komedii romantycznych.

Brochu także została dobrze obsadzona w roli pięknej, spokojnej i niemal idealnej dziewczyny z Francji i Kanady.

W filmie unika się pewnych pułapek komedii romantycznych, które czynią ją niepotrzebnie dziwaczną lub pełną uroczych wad, zamiast tego przedstawia ją jako utalentowaną i ambitną szefową kuchni, która dość dobrze komunikuje się ze swoim partnerem i kocha swoją rodzinę.

Razem tę parę łączy doskonała chemia – filar tego gatunku. Wystarczy spojrzeć na potworność Jennifer Lopez i Owena Wilsona Wyjdź za mnie (2002), aby zobaczyć dwie wprawne gwiazdy komedii romantycznych, które nie mogą sprzedać swojego związku, ponieważ nie mają razem tego pewnego prądu.

W Francuska dziewczyna, Gordon i Sophie czują się jak para, która naprawdę się o siebie troszczy, dostrzegają w sobie oczywisty urok i od początku filmu stoją na stabilnym gruncie. Chociaż większość filmu skupia się na rozdzielaniu głównych bohaterów, razem są tak rozpoznawalnie świetni, że przebywanie w tym samym pokoju jest ekscytujące.

Bystry dowcip i autoironizm Braffa dobrze komponują się z ugruntowanym portretem kobiety Brochu, która ceni sobie randkowanie z głupkowatym i kochającym mężczyzną – ale nie za wszelką cenę.

Obsada drugoplanowa również jest doskonała. Osoby posiadające członków rodziny pochodzenia francusko-kanadyjskiego lub Québécois z pewnością rozpoznają głośne rozmowy przy stole, które mogą zestresować jednego lub dwóch gości, oraz płynne przełączanie się między angielskim i francuskim przez całą noc.

Film zyskuje na tej zmianie języka, dzięki czemu wydaje się bardziej autentyczny niż inne historie o rybach z wody.

Brochu powiedziała CBC News, że miło było w końcu móc swobodnie mówić ze swoim francuskim akcentem, nie próbując go zmieniać dla anglojęzycznej publiczności.

Quebec City błyszczy jako miejsce filmów romantycznych

Drugim głównym bohaterem jest niewątpliwie samo Quebec City.

Coraz rzadziej zdarza się, że komedie romantyczne są kręcone w plenerze w porównaniu z okresami świetności tego gatunku na początku XX wieku. Ale zrobienie tego robi dużą różnicę.

W filmie nie brakuje ujęć lotniczych historycznych ulic miasta i pagórkowatych krajobrazów, a także wspaniałych wnętrz restauracji — to między innymi fantastyczne zdjęcia sprawiają, że miasto wygląda tak dobrze. Umieszcza nawet bohaterów na pięknej promenadzie Terrasse Dufferin.

Tworzy to prawdziwy, żywy film – z nutą romantyzmu.

A oglądanie Braffa i Tremblaya spacerujących po ruchliwych brukowanych uliczkach Quebecu to miły ukłon w stronę epoki bardziej przemyślanych komedii romantycznych, takich jak Przed zachodem słońca trylogia.

Film ma niezaprzeczalne piękno, a jego montaż jest tak ostry, jak powinien, aby dowcipy wyszły na światło dzienne, a część szerszej komedii zadziałała.

Złoczyńcy z rom-comów: trudna równowaga

Choć film ma wiele do zaoferowania, to jednak w miarę zbliżania się do finału traci on na wartości.

Chociaż główni bohaterowie i dalsza rodzina Sophie byli dobrze zaokrągleni i rozbudowani, film nie radzi sobie tak dobrze, gdy nikczemny były próbuje odzyskać Sophie.

Hudgens mówi, że liczyła się z skuteczną rolą Owena Wilsona w roli skromnego złoczyńcy Poznać rodziców podczas gry w Ruby. Wilson wcielił się w postać faceta, który nie mógł powstrzymać tego, jaki był wspaniały, i po prostu bardzo chciał wrócić do swojej byłej.

Niestety, jej rola nie dawała jej tyle miejsca do zabawy i bardziej przypomina Bradleya Coopera w roli chłopaka palanta w filmie Rozbijacze weselne (2005) — znacznie mniej sympatyczny, ale na tyle zabawny, że popchnął film do przodu.

Nie mamy wystarczająco dużo historii Ruby (oprócz jej wielkich sukcesów zawodowych) ani chwil czułości z Sophie, aby postrzegać ją jako istotne zagrożenie dla bardzo solidnego głównego związku.

Gdy film dobiega końca, widzowie pozostają z pytaniem: dlaczego Sophie miałaby zakochać się w kobiecie, która ją zdradziła, krzyczy na nią za spóźnienie i traktuje ją wyłącznie jak pracownicę, a nie tę, która uciekła?

Film nie odpowiada na to pytanie, a to wysysa napięcie z finałowego aktu.

Biorąc to pod uwagę, absolutnie nikt nie chce, aby Hudgens skupiał się na ich dziewczynie, a sukces i siła tej postaci są wiarygodne. Wiąże się to z obsadzeniem tej roli kogoś tak pięknego i opanowanego jak Hudgens.

A to, czy ostatnie 10 minut zadziała, zależy od tego, jak bardzo spodoba się widzom komedii.

Ostatecznie film robi wiele, aby pozyskać publiczność w pierwszych dwóch trzecich i niemal domaga się kontynuacji.

Widzowie będą chcieli spędzić więcej czasu w Quebec City z Gordonem, Sophie i całą rodziną Tremblay, podobnie jak inne popularne i podobne komedie romantyczne, które ukazały się wcześniej, w tym Kamień rodzinny (2005) I Moje wielkie greckie wesele (2002).

Francuska dziewczyna trafi do kin w Kanadzie 15 marca.