Egipt pozwolił, by jego funt spadł w środę do nowego minimum, ponieważ kraj ten zmaga się z kryzysem walutowym, który dławi przedsiębiorstwa.

Funt spadł aż o 14 procent do poziomu 32,2 za dolara amerykańskiego.

Załamanie waluty następuje po tym, jak Egipt zgodził się przejść na elastyczny system walutowy w ramach pomocy MFW w wysokości 3 miliardów dolarów, mającej na celu złagodzenie trwającego prawie rok niedoboru waluty obcej.

Odkąd bank centralny zapowiedział przejście na elastyczny kurs walutowy w październiku, funt stracił prawie 35 procent, ponieważ pozwolił na stopniową dewaluację. Jednak analitycy ostrzegają, że waluta musi dalej tracić na wartości, aby zapewnić przywrócenie równowagi podaży i popytu na rynku walutowym.

Słabość funta pogłębia ból milionów Egipcjan, ponieważ napędza presję inflacyjną, a inflacja miejska osiągnęła w grudniu 21,3 procent, najwyższy poziom od lat.

Szacuje się, że 60 procent ze 100-milionowej populacji Egiptu żyje poniżej lub tuż powyżej granicy ubóstwa.

Państwo arabskie zostało dotknięte przez przeciwny wiatr rosyjskiej inwazji na Ukrainę, która spowodowała wzrost cen energii i żywności. Spowodowało to również ucieczkę kapitału z Egiptu, a zagraniczni inwestorzy wyciągnęli około 20 miliardów dolarów z lokalnego zadłużenia w lutym i marcu ubiegłego roku.

Odpływ kapitału wywołał kryzys walutowy i zmusił Kair do pożyczenia ponad 13 miliardów dolarów od krajów Zatoki Perskiej i po raz czwarty od 2016 roku do szukania pomocy w MFW.

Egipski bank centralny podniósł w zeszłym roku stopy procentowe, próbując przyciągnąć napływ zagranicznych portfeli i sfinansować deficyt na rachunku bankowym kraju. Jednak środki te nie złagodziły presji na walutę.

Pożyczka MFW w wysokości 3 miliardów dolarów została uzgodniona w październiku, po miesiącach rozmów, a fundusz szacuje, że w ciągu najbliższych czterech lat Egipt będzie miał lukę finansową w wysokości 17 miliardów dolarów.

Analitycy i liderzy biznesu twierdzą, że nieszczęścia narodu zostały zaostrzone przez rolę wojska w gospodarce, która wzrosła od czasu, gdy prezydent Abdel Fattah al-Sisi, były szef armii, przejął władzę w zamachu stanu w 2013 roku.

Ponieważ wojsko zostało odpowiedzialne za setki projektów infrastrukturalnych i rozszerzyło swój zasięg na wiele sektorów, obwiniano je za wypieranie sektora prywatnego i utrudnianie bezpośrednich inwestycji zagranicznych potrzebnych do pozyskania zrównoważonych źródeł obcej waluty.

Analitycy narzekają również, że państwo żyje ponad stan, ponieważ Sisi realizuje szereg dużych projektów infrastrukturalnych.

Egipt jest drugim co do wielkości dłużnikiem MFW po Argentynie i staje się coraz bardziej zależny od wsparcia bogatych w ropę krajów Zatoki Perskiej, w tym Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonych Emiratów Arabskich i Kataru.

MFW poinformował we wtorek, że Kair uzgodnił reformy strukturalne w celu zmniejszenia roli podmiotów państwowych, w tym firm wojskowych, w gospodarce. Stwierdzono, że Egipt potrzebuje „stałego przejścia na elastyczny kurs walutowy, aby zwiększyć odporność na wstrząsy zewnętrzne i odbudować zewnętrzne bufory”.

Ale fundusz ostrzegł również, że „konsolidacja fiskalna w kontekście rosnących kosztów życia może napotkać polityczny i społeczny sprzeciw”.

„Trwałość przejścia na elastyczny kurs walutowy pozostaje do udowodnienia [central bank] może spotkać się z polityczną i społeczną presją, aby zmienić kurs” – powiedział MFW. „Proponowane reformy strukturalne będą wymagały czasu, zanim zostaną wdrożone i przyniosą zamierzone rezultaty, podczas gdy reformy mające na celu zmniejszenie roli państwa mogą napotkać opór ze strony partykularnych interesów w kraju”.

Waluta zbliża się do poziomów, które są atrakcyjne dla inwestorów zagranicznych, ale oprocentowanie lokalnego długu również będzie musiało wzrosnąć, aby przywrócić je w życie, twierdzi Kevin Daly, menedżer funduszu rynków wschodzących w Abrdn.

„Nie spodziewałbym się dużego napływu dolarów na rynek, dopóki nie uzyska się korekty wyższych stawek” – powiedział. Rentowność krótkoterminowych długów rządowych wynosi około 20 procent, ale musiałaby wzrosnąć bliżej 30 procent, aby „wyciągnąć ludzi z miejsc”, dodał Daly.