Poniżej znajduje się podsumowanie „Roli osi jelitowo-mózgowej we wspólnej etiologii genetycznej między chorobami przewodu pokarmowego a zaburzeniami psychicznymi”, opublikowanej w wydaniu z lutego 2023 r. Psychiatria przez Gong i in.

Liczne badania udokumentowały dziedziczne i współistniejące związki między zaburzeniami psychicznymi a zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi, przy czym oś jelitowo-mózgowa (GBA) została zaproponowana jako możliwe podłoże molekularne. W ramach badania naukowcy starali się zbadać potencjalną wspólną etiologię genetyczną między chorobami przewodu pokarmowego a zaburzeniami psychicznymi oraz zidentyfikować określone loci genetyczne, geny i zaangażowane szlaki.

W badaniu wykorzystano publicznie dostępne statystyki asocjacyjne całego genomu i różne statystyczne podejścia genetyczne do sekwencyjnej analizy asocjacji plejotropowych na różnych poziomach, od wariantów pojedynczych nukleotydów (SNV) po geny i szlaki biologiczne. Analiza skupiła się na czterech typach chorób przewodu pokarmowego (choroba zapalna jelit, zespół jelita drażliwego, choroba wrzodowa żołądka i choroba refluksowa przełyku) oraz sześciu zaburzeniach psychicznych (schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa, duże zaburzenie depresyjne, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, zespół pourazowy). zaburzenia stresowe i jadłowstręt psychiczny). Dane zbierano od 10 marca 2021 r. do 25 sierpnia 2021 r., a analizę prowadzono od 8 stycznia do 30 maja 2022 r. Główne wyniki badania obejmowały listę wspólnych loci genetycznych, genów i ścieżek przyczyniających się do powiązań między chorobami przewodu pokarmowego a zaburzeniami psychicznymi.

Spośród 24 par cech w 22 parach odkryto rozległe nakładanie się i korelacje genetyczne. Analiza plejotropowa przeprowadzona na podstawie złożonej hipotezy zerowej ujawniła 2910 potencjalnych plejotropowych odmian pojedynczego nukleotydu (SNV) w 19 parach cech, z których wykryto 83 loci plejotropowe i 24 loci kolokalizowane. Analiza oparta na genach wykazała, że ​​158 unikalnych kandydujących genów plejotropowych znacznie wzbogaciło się w określone fenotypy i tkanki związane z GBA. Analiza wzbogacania szlaków uwidoczniła szlaki biologiczne obejmujące przede wszystkim adhezję komórek, strukturę i funkcję synaptyczną oraz różnicowanie komórek odpornościowych. Ponadto stwierdzono, że niektóre loci plejotropowe mają wspólne warianty przyczynowe z mikrobiomami jelitowymi. Pionową plejotropię w 8 parach cech wykazano za pomocą mendlowskiej analizy randomizacji. Warto zauważyć, że wiele loci plejotropowych, takich jak 1q32.1 (INAWA), 19q13.33 (FUT2), 11q23.2 (NCAM1) i 1p32.3 (LRP8), zostały zidentyfikowane dla wielu cech parami.

Odkrycia wskazywały na rozmieszczenie plejotropowych czynników genetycznych w całym genomie między zaburzeniami psychicznymi a chorobami układu żołądkowo-jelitowego. Odkrycia mają znaczące implikacje zarówno dla celów zarządzania, jak i leczenia choroby, jednocześnie potwierdzając wspólne pochodzenie genetyczne GBA.

Źródło: jamanetwork.com/journals/jamapsychiatry/fullarticle/2801422