Zachodnie szympansy Gwinei są zagrożone działalnością górniczą. Korzystając z nowatorskiego podejścia genetycznego, naukowcy z UZH i międzynarodowy zespół zebrali informacje na temat wielkości populacji i struktury społeczności zagrożonych gatunków. Dane te stanowią ważny punkt odniesienia do oceny wpływu wydobycia.

Zachodni szympans jest wymieniony jako „krytycznie zagrożony” na Czerwonej Liście Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. Ścisły rezerwat przyrody Mount Nimba, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, położony na granicy Gwinei, Liberii i Wybrzeża Kości Słoniowej w Afryce Zachodniej, zamieszkuje wyjątkową populację tego podgatunku.

Jednak region ten jest obecnie zagrożony działalnością wydobywczą bezpośrednio przylegającą do jego granic. Gwinea jest bogata w minerały i posiada jedne z najwyższych na świecie złóż rudy żelaza. „Dlatego kluczowe znaczenie ma ustanowienie narzędzi do monitorowania tej zagrożonej populacji szympansów i oceny potencjalnego wpływu wydobycia” – mówi Kathelijne Koops, profesor na Wydziale Antropologii Ewolucyjnej Uniwersytetu w Zurychu.

Próbki kału zbierane przez 15 lat

W tym celu Koops i jej współpracownicy wykorzystali spis genetyczny do oszacowania wielkości populacji szympansów, składu społeczności i granic zasięgu na zachodnim zboczu masywu w Gwinei. W skład międzynarodowego zespołu weszli naukowcy z Uniwersytetu w Zurychu, Uniwersytetu w Kent, Zoo w Kopenhadze, Uniwersytetu w Kopenhadze, Texas A&M oraz Instytutu Badań nad Środowiskiem w Bossou w Gwinei.

„Nasze badanie jest pierwszym, w którym wykorzystano genetykę na tak dużą skalę do oszacowania liczby i struktury populacji krytycznie zagrożonej populacji szympansów w Afryce Zachodniej” – mówi Koops. Podczas prac terenowych naukowcy zebrali w latach 2003-2018 prawie tysiąc próbek kału szympansów. Materiał genetyczny zawarty w tych próbkach przeanalizowali za pomocą panelu 26 mikrosatelitów – krótkich fragmentów DNA, które pozwalają na identyfikację poszczególnych zwierząt, a także pokrewieństwo między nimi. ich.

Geny ujawniają więzi rodzinne i migracje

Analiza zidentyfikowała łącznie 136 szympansów żyjących w czterech różnych społecznościach lub grupach społecznych. Rzeczywista liczba szympansów na tym obszarze prawdopodobnie znacznie przekracza ten minimalny szacunek. „Niemowlęta i młode osobniki nie są rzetelnie uwzględniane w pobieraniu próbek kału, a niektóre obszary pasma górskiego są pobierane za mało” – mówi dr Christina Hvilsom, genetyk zajmujący się ochroną przyrody w zoo w Kopenhadze.

Zespół odkrył również szereg wydarzeń migracyjnych, a także wysoki poziom wspólnego pochodzenia i różnorodności genetycznej. „Odkrycia te podkreślają przydatność spisu genetycznego do czasowego monitorowania liczebności małp człekokształtnych, a także rejestrowania zdarzeń migracyjnych oraz oceny różnorodności genetycznej i żywotności populacji w czasie” – dodaje współautor, dr Peter Frandsen, również z zoo w Kopenhadze.

Na przykład dane pozwalają przewidywać, w jaki sposób budowa dróg i działalność wydobywcza mogą wpłynąć na przemieszczanie się szympansów między różnymi społecznościami lub ograniczyć dostęp do pożywienia i miejsc lęgowych.

Nowe narzędzie do ochrony małp człekokształtnych

„To badanie niezaprzeczalnie potwierdza status miejsca światowego dziedzictwa UNESCO Nimba jako miejsca priorytetowego dla ochrony krytycznie zagrożonego szympansa zachodniego” – mówi współautorka dr Tatyana Humle, starszy współpracownik w Re:wild. „Pokazuje również wartość stosowania nieinwazyjnych technik genetycznych do generowania krytycznych danych na temat liczebności, struktury i zdrowia genetycznego populacji”.

„W przypadku przyszłych ocen wpływu zalecamy pobieranie próbek genetycznych w połączeniu z pułapkami na kamery, ponieważ metody te mogą zapewnić solidne podstawy dla biomonitoringu i zarządzania ochroną”, mówi Koops. Nie tylko dla szympansów zachodnich, ale także dla innych zagrożonych gatunków małp człekokształtnych.

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nauka i praktyka w zakresie ochrony.