Dziękuję. Posłuchaj tego artykułu, korzystając z powyższego odtwarzacza. ✖

Aż 25% pracowników sektora publicznego w Wielkiej Brytanii wykonuje jakąś formę pracy nocnej. Podobne liczby w innych krajach podejmują pracę zmianową. Jednak coraz więcej dowodów wskazuje, że praca nocna i uporczywe zaburzenia rytmu okołodobowego są poważnym czynnikiem ryzyka chorób, w tym depresji, chorób serca i cukrzycy typu 2.

Korzystając z brytyjskiego Biobanku, naukowcy przyjrzeli się 53 211 pracownikom w latach 2006-2018, aby zbadać, czy mają genetyczną skłonność do „wieczorności”.

Badanie wykazało, że praca w nocy była związana ze znacznymi karami za sen, z których największe zaobserwowano u osób, które zawsze pracują w nocy. Według badania: „Wynika to z faktu, że sen odgrywa zasadniczą rolę dla zdrowia fizycznego i psychicznego”.

Badacze CHRONO stwierdzili, że osoby, które częściej pracowały nocami, spały mniej. Pracownicy regularnych zmian nocnych zgłaszali, że śpią o 13 minut mniej w ciągu nocy w porównaniu z tymi, którzy nigdy nie pracują w tych godzinach. Jednak badania pokazują, że wyższa genetyczna skłonność do „wieczorności” miała silny efekt ochronny, zmniejszając karę za sen nawet o 28%.

Profesor Melinda Mills, główna autorka naczelna, wyjaśnia: „W tym badaniu przeprowadziliśmy badanie asocjacyjne całego genomu (GWAS) wieczorowości, które pozwoliło nam zmierzyć genetyczną skłonność do bycia osobą wieczorową”.

Tymczasem dr Evelina Akimova, główna autorka, mówi: „Szczególnie ekscytujące jest dla nas to, że byliśmy w stanie wykorzystać wiele miar wieczorności, w tym pomiary genetyczne, zgłaszane przez samych siebie i pomiary akcelerometru, aby poszerzyć naszą wiedzę na temat kar za sen wśród pracowników nocnej zmiany ’

Profesor Mills dodaje: „Pracownicy nocnej zmiany mają implikacje zdrowotne, ale nasze badanie pokazuje, że różnią się one u poszczególnych osób w zależności od ich chronotypu i należy to wziąć pod uwagę przy planowaniu interwencji”.

Badania te przeprowadzono we współpracy z Uniwersytetem w Groningen i Uniwersyteckim Centrum Medycznym w Groningen i są one częścią grantu CHRONO Europejskiej Rady ds. Badań Naukowych (ERBN) dla zaawansowanych, kierowanego przez profesor Melindę Mills.

Zespół ERC CHRONO pracował nad tym badaniem pod kierunkiem dr Eveliny Akimovej wraz z dr Riley Taiji i profesor Melindą Mills, dyrektor Centrum Nauk Demograficznych Leverhulme, wraz z dr Xuejie Ding.

Odniesienie: Akimova ET, Taiji R, Ding X, Mills MC. Analiza gen-x-środowisko potwierdza ochronny wpływ chronotypu wieczornego na długość snu zgłaszaną przez samych siebie i pochodzącą z aktygrafii wśród osób, które zawsze pracują na nocne zmiany w brytyjskim biobanku. Spać. 2023: zsad023. doi: 10.1093/sen/zsad023

Ten artykuł został ponownie opublikowany z następującego materiały. Uwaga: materiał mógł zostać zredagowany pod względem długości i treści. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z cytowanym źródłem.