Genetyka psów ujawnia zaskakujące związki między rasami
Jeśli chodzi o cechy psów, rodowody oparte na genetyce są bardziej wymowne niż kategorie stworzone przez człowieka
Według Fédération Cynologique Internationale, największej globalnej organizacji zrzeszającej krajowe kluby kynologiczne, istnieje 356 unikalnych ras psów. Jednak zrozumienie genetycznych czynników wpływających na cechy behawioralne, które wyróżniają te rasy, było od dawna wyzwaniem naukowym. W niedawnym badaniu naukowcy skompilowali sekwencje DNA dla ponad 4000 udomowionych i dzikich psów, aby odkryć genetyczne powiązania między nimi i odkryli, że czasami wymykają się one konwencjonalnym kategoriom ras stworzonych przez człowieka. Zamiast zakładać, że niektóre rasy są spokrewnione z innymi, naukowcy znaleźli nowy sposób grupowania psów na podstawie ich genetyki.
Analiza wykazała, że psy dzielą się na 10 grup „liniowych” o bliskich powiązaniach genetycznych. Aby sprawdzić, czy psy z każdej linii mają podobne cechy, naukowcy połączyli swoje dane z ankietami behawioralnymi wypełnionymi przez właścicieli około 46 000 psów rasowych. Odkryli, że wiele cech było wspólnych wśród członków każdej linii i że pewne warianty genetyczne mogą być powiązane z tymi cechami. „Odkryliśmy szereg genów, które okazały się ważne w rozwoju mózgu ras pasterskich” – mówi Elaine A. Ostrander z National Human Genome Research Institute, współautorka badania w Komórka. „To świetny punkt wyjścia do zbadania, w jaki sposób psy pasterskie gromadzą się w stadzie”.
Te dwa wykresy pokazują dwa różne sposoby kategoryzowania ras psów — jeden oparty na grupach zdefiniowanych przez człowieka, a drugi oparty na „rodach” pochodzących z danych genetycznych. Na obu wykresach każda z 4000 kropek reprezentuje indywidualnego psa. Ich pozycje (identyczne na obu wykresach) odzwierciedlają, jak blisko są spokrewnione genetycznie z innymi psami — dwie pobliskie kropki są genetycznie podobne, a dwie odległe bardziej się różnią.
Ten artykuł został pierwotnie opublikowany pod tytułem „DNA ras psów” w328, 5, 88 (maj 2023)
doi:10.1038/scientificamerican0523-88