Dziękuję. Posłuchaj tego artykułu, korzystając z powyższego odtwarzacza. ✖

Badanie mutacji w raku nerki po operacji może pomóc w lepszym przewidywaniu ryzyka nawrotu choroby, zgodnie z najnowszymi wynikami trwających dekadę międzynarodowych badań.

Badania, podjęte przez zespół 44 badaczy w 23 instytucjach w Europie i Kanadzie, w tym na Uniwersytecie McGill, są największymi badaniami łączącymi zmiany genetyczne zachodzące w raku nerki z wynikami leczenia pacjentów.

Każdego roku na całym świecie diagnozuje się raka nerki u ponad 400 000 osób, w tym 8100 w Kanadzie i 81 800 w Stanach Zjednoczonych. „Nasze badania pokazują, że może być możliwe ulepszenie sposobu, w jaki określamy ryzyko u każdego pacjenta, patrząc na mutacje genetyczne obecne w ich raku” – mówi Yasser Riazalhosseini, adiunkt w dziedzinie genetyki człowieka i kierownik działu genomiki raka w Victor Phillip Dahdaleh Institute of Genomic Medicine na Uniwersytecie McGill.

„Analiza mutacji za pomocą sekwencjonowania DNA jest już wykorzystywana do pomocy pacjentom z innymi rodzajami raka i może być łatwo zastosowana u pacjentów z rakiem nerki” – dodaje.

Badanie opublikowane dzisiaj przez University of Leeds i McGill University dotyczyło zmian w DNA ponad 900 próbek raka nerki i zidentyfikowało cztery grupy pacjentów na podstawie obecności mutacji w 12 określonych genach w DNA. Zespół zbadał również, czy u każdego z tych pacjentów doszło do nawrotu raka.

Naukowcy odkryli, że około 91 procent pacjentów w jednej grupie mutacji pozostało wolnych od choroby pięć lat po operacji, co oznacza, że ​​pacjenci z tej grupy mogą potencjalnie uniknąć niepotrzebnego leczenia. Tymczasem odsetek pacjentów w innej grupie mutacji, którzy pozostali wolni od choroby po pięciu latach, był znacznie niższy i wynosił 51 procent. To zidentyfikowało ich jako wymagających bardziej agresywnego leczenia.

Zapobieganie nawrotom raka

Obecnie lekarze oceniają ryzyko nawrotu raka nerki, patrząc na cechy, takie jak rozmiar guza i jego agresywność pod mikroskopem. Ponieważ nawet 30 procent zlokalizowanych przypadków raka nerki powraca po operacji, potrzebne są dokładniejsze metody oceny tego ryzyka, co oznacza, że ​​pacjentom, którzy nie potrzebują dalszego leczenia, można go oszczędzić – twierdzą naukowcy.

„Dokładne określenie ryzyka nawrotu raka jest bardzo ważne. Pomaga nam określić, jak często pacjenci muszą być widziani przez swoich lekarzy i zdecydować, kogo leczyć immunoterapią. Niedawno wykazano, że to leczenie zmniejsza szanse nawrotu raka, ale może powodować działania niepożądane. Obecnie niebezpieczeństwo polega na tym, że niektórzy pacjenci mogą być nadmiernie leczeni, dlatego ważna jest możliwość lepszej identyfikacji pacjentów z niskim ryzykiem nawrotu” – mówi Naveen Vasudev, profesor nadzwyczajny i honorowy konsultant w dziedzinie onkologii medycznej w Instytucie Badań Medycznych w Leeds.

Personalizacja przewidywania i leczenia ryzyka

Wyniki tych badań oznaczają, że sekwencjonowanie DNA guza może zapewnić skuteczniejszy sposób przewidywania ryzyka nawrotu raka nerki u pacjenta. Może to w przyszłości doprowadzić do bardziej spersonalizowanego leczenia raka nerki.

„Opracowanie nowych metod leczenia raka nerki pozostaje w tyle za innymi nowotworami, a my w dużej mierze nadal stosujemy podejście „jeden rozmiar dla wszystkich”” — mówi Vasudev.

„Genomika – badanie genów i ich wzajemnych interakcji – jest kluczowym obszarem rozwoju w opiece nad pacjentem. Tutaj pokazujemy, w jaki sposób genomika może być zastosowana u pacjentów z rakiem nerki, potencjalnie tworząc bardziej spersonalizowane opcje leczenia dla tysięcy pacjentów każdego roku” – mówi.

Odniesienie: Vasudev NS, Scelo G, Glennon KI i in. Zastosowanie sekwencjonowania genomowego w celu udoskonalenia stratyfikacji pacjentów w leczeniu uzupełniającym raka nerkowokomórkowego. Clin. Rak Res. 2023:Z1-Z12. doi: 10.1158/1078-0432.CCR-22-1936

Ten artykuł został ponownie opublikowany z następujących materiałów. Uwaga: materiał mógł zostać zredagowany pod względem długości i treści. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z cytowanym źródłem.