Streszczenie: Naukowcy odkryli powiązania genetyczne między wzorcami snu a chorobami neuropsychiatrycznymi, takimi jak autyzm, ADHD i choroba afektywna dwubiegunowa. Analiza ryzyka wielogenowego wykazała, że ​​autyzm i schizofrenia są powiązane z chronotypem wieczornym, podczas gdy ADHD, schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa mają związek z bezsennością. Odkrycia te mogą prowadzić do nowych terapii zaburzeń snu u tych pacjentów.

Kluczowe fakty:

1. Autyzm i schizofrenia są genetycznie powiązane z chronotypem wieczornym.
2. ADHD, schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa są genetycznie powiązane z bezsennością.
3. Odkrycia genetyczne mogą pomóc w opracowaniu nowych metod leczenia zaburzeń snu w schorzeniach neuropsychiatrycznych.

Źródło: Europejskie Towarzystwo Genetyki Człowieka

Zaburzenia snu są bardzo częste w prawie wszystkich schorzeniach neuropsychiatrycznych i neurorozwojowych (NDPC), takich jak autyzm, zespół nadpobudliwości psychoruchowej, schizofrenia i choroba afektywna dwubiegunowa.

Choć zrozumiałe jest, że objawy takich schorzeń prowadzą do zaburzeń snu, a także że zakłócenia snu mogą pogorszyć objawy tych schorzeń, irlandzcy badacze odkryli obecnie nowe powiązania genetyczne między niektórymi z tych schorzeń a chronotypem, czyli behawioralnymi przejawami rytmu dobowego danej osoby. rytm („nocna sowa” lub „ranny ptaszek)”.

Odkrycia te mogą wskazać drogę do opracowania nowych terapii dla pacjentów.

Prezentując dziś (wtorek) wyniki badania na dorocznej konferencji Europejskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka, dr Laura Fahey, badaczka ze stopniem doktora w Family Genomics Research Group na Uniwersytecie Maynooth w Irlandii, powie, że zaburzenia snu są znane poprzedzać wystąpienie dużej depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej oraz że analiza wyników wielogenowych może określić, czy te stany i cechy snu mają wspólną zmienność genetyczną.

Dlatego naukowcy wykorzystali analizę ryzyka poligenowego w zakrojonych na szeroką skalę badaniach genetycznych NDPC, aby sprawdzić ich zdolność do przewidywania chronotypu i bezsenności u ponad 409 000 uczestników brytyjskiego Biobanku.

Ich odkrycia wzmacniają znane wyniki korelacji genetycznej, ponieważ pokazują, że wielogenowe wyniki w przypadku autyzmu i schizofrenii są powiązane z chronotypem wieczornym, podczas gdy wielogenowe wyniki w przypadku zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, schizofrenii i choroby afektywnej dwubiegunowej są powiązane z bezsennością.

„Odkryliśmy także nowe powiązania między chorobą afektywną dwubiegunową a chronotypem, a także bezsennością i autyzmem” – mówi dr Fahey.

„To interesujące spostrzeżenia na temat genetycznych podstaw zaburzeń snu i mogą otworzyć nowe możliwości badawcze w zakresie leczenia zaburzeń snu i rytmu dobowego u tych pacjentów”.

„Odkrycie, że wspólna zmienność genetyczna między chorobą afektywną dwubiegunową a chronotypem została wzbogacona (nadreprezentowana) w ścieżce* zwanej NRF2-KEAP1, było dla nas interesujące, ponieważ szlak NRF2 był wcześniej powiązany z patologią choroby afektywnej dwubiegunowej i schizofrenii.

Ponadto wykazano wcześniej, że NRF2 jest rytmicznie regulowany przez geny zegara dobowego.

„Jednak zaskakujący był fakt, że w przypadku pozostałych badanych par fenotypowych snu i NDPC nie nastąpiło wzbogacenie wspólnej zmienności genetycznej w żadnym szlaku biologicznym. Było to szczególnie zaskakujące w przypadku ADHD i bezsenności, ponieważ odkryliśmy, że te dwa fenotypy mają najsilniejszą korelację w całym genomie.

„Powodem tego może być fakt, że wspólna zmienność genetyczna jest wysoce poligeniczna i wpływa w równym stopniu na wszystkie szlaki biologiczne. Może być również tak, że ta wspólna zmienność genetyczna jest wzbogacona w szlaki specyficzne dla komórki lub tkanki, czego nie badaliśmy” – mówi dr Fahey.

Naukowcy zamierzają także przetestować wyniki wielogenowe w bardziej zróżnicowanych populacjach, przy czym dane brytyjskiego Biobanku wykorzystane w ich badaniu dotyczyły osób o białym brytyjskim pochodzeniu.

„Musimy wiedzieć, czy tę pracę można zastosować w przypadku innych grup populacji”, mówi dr Fahey, „ponieważ mamy nadzieję, że nasza praca może przyczynić się do rozwoju interwencji predykcyjnych i zapobiegawczych w przyszłości”.

Dalsze badania mogłyby również zbadać wpływ zmienności genetycznej występującej w szlakach biologicznych zidentyfikowanych przez naukowców jako wpływające na rytm dobowy; na przykład, czy istnieją określone podzbiory pacjentów z tymi zmianami, w przypadku których przydatne byłoby poszukiwanie różnic w ekspresji genów.

„Jednak kolejny etap mojego projektu badawczego przyjmie szerszą perspektywę i będzie miał na celu lepsze zrozumienie architektury genetycznej przy użyciu różnych metod i zbadanie zarówno rzadkich, jak i powszechnych zmian genetycznych leżących u podstaw zaburzeń snu i rytmu dobowego w NDPC” – mówi dr Fahey.

Profesor Alexandre Reymond z Centrum Integracyjnej Genomiki na Uniwersytecie w Lozannie w Lozannie w Szwajcarii i przewodniczący konferencji powiedział: „Interesujące jest to, że zaburzenia tych samych szlaków molekularnych są powiązane z odrębnymi fenotypami (choroba afektywna dwubiegunowa/schizofrenia i chronotyp), zjawisko zwane plejotropią.

„Kusząca jest myśl, że jeśli mamy do czynienia z „bezpośrednią plejotropią”, w której jedna cecha wpływa na drugą, możemy mieć pewne wskazówki dotyczące możliwych metod leczenia”.

Notatka:

* Ścieżki regulacji genów włączają i wyłączają geny. Takie działanie jest niezbędne, ponieważ geny dostarczają przepisu, dzięki któremu komórki wytwarzają białka, które są kluczowymi składnikami niezbędnymi do wykonania niemal każdego zadania w organizmie.

O tej genetyce, śnie i aktualnościach z badań nad ASD

Autor: Mary Ryś
Źródło: Europejskie Towarzystwo Genetyki Człowieka
Kontakt: Mary Rice – Europejskie Towarzystwo Genetyki Człowieka
Obraz: Zdjęcie przypisuje się Neuroscience News

Orginalne badania: Wyniki zostaną zaprezentowane na dorocznej konferencji Europejskiego Towarzystwa Genetyki Człowieka