Zawsze jest to ostatnia praca, w której sprawy zaczynają się komplikować.

Na premierze nowego dramatu kryminalnego AMC Parafialny, Giancarlo Esposito występuje w roli Graciána „Graya” Parisha, członka rodziny, któremu zabrakło szczęścia po morderstwie syna Maddoxa. Jest także kierowcą z niejasną kryminalną przeszłością, o której jego rodzina, żona Ros i córka Michaela, w większości nie mają pojęcia. Pomimo poważnych kłopotów finansowych i niepowodzeń w biznesie, które mogą doprowadzić do utraty domu w Nowym Orleanie, wystarczy kilka minut, aby zdać sobie sprawę, że problemy Graya nie ograniczają się tylko do finansów.

Więcej z TVLine

„Gray to „każdy człowiek”, który stara się poradzić sobie ze stratą syna i rozwiązać sprawę jego morderstwa” – Esposito mówi TVLine. „Z wielu powodów jest odłączony od rodziny, ponieważ znajduje się pod presją i nie jest w stanie werbalnie wyrazić rodzaju bólu, jaki czuje w środku. Jest „każdym mężczyzną”, który pragnie stać się człowiekiem niezwykłym. Po prostu nie wie, że właśnie to musi zrobić, aby wydostać się z sytuacji, w której się znalazł.

Kiedy próbuje obmyślić swój następny ruch, stary przyjaciel z przeszłości puka do niego z ofertą, którą Parish stara się odrzucić. Colin (grany przez Skeeta Ulricha) przesiedział 17 lat w slammerze, częściowo dlatego, że odmówił dokuczania Parishowi po tym, jak poprzednia praca poszła na marne. Sprawy się komplikują, gdy Colin mówi, że potrzebuje pomocy przy odbiorze paczki dla swojego szefa. Prosta winda. W I NA zewnątrz. Jeśli Parish zgodzi się prowadzić.

Szefem jest niejaki Shepherd Tongai (Zackary Momo), ale wszyscy nazywają go „Koniem”. Parish widzi całą tę sytuację na wylot: Colin ma dług u międzynarodowego gangstera i nie chce brać w tym udziału. Jednak po dokładnym rozważeniu tego, co stracił i co jeszcze ma do stracenia, nasz tytułowy (anty?)bohater zmienia zdanie, czego ostatecznie będzie żałował.

„To otwarcie się na świat, który ukrywa, czyli jego poprzednie wcielenie jako kierowcy ucieczki, a może nawet coś więcej: człowiek od pomysłów, facet od napadów, facet, który potrafi przemyśleć plan i go wykonać” – wyjaśnia Esposito. „Więc kiedy Colin go zaprasza, jest to szansa na wyjście z długów, uratowanie swojego biznesu, odzyskanie, odzyskanie i odzyskanie dumy oraz poczucia własnej wartości, poczucia własnej wartości i własnej wartości. Może to być dla niego sposób na odzyskanie szacunku ze strony rodziny. Nie wie, jak wyjść z depresji. Nie jest w stanie utrzymać rodziny, więc co z niego dobrego?

„Kiedy zaczynamy odkrywać jego przeszłość, zdajemy sobie sprawę, że może nie jest dobrym człowiekiem. Chcemy, żeby miał kontrolę nad swoją uczciwością i moralnością, ale to człowiek, który musi powiedzieć: „Jestem zmęczony byciem pasażerem we własnym życiu”. Mam dość pozwalania, aby świat mną pomiatał i mówił, co mam robić. Jestem zmęczony tym, że nie mam i nie mogę zapewnić. I tak bierze [the job] ponieważ czuje, że to jest wyjście.”

Tymczasem Parish nadal w milczeniu cierpi po śmierci syna, ale jednocześnie zaniedbuje uznanie potrzeb swojej rodziny. Podczas kolacji z okazji pierwszych urodzin Maddoxa od jego śmierci Parish wdaje się w kłótnię z córką, która oburza się, gdy jej tata umieszcza na stole zdjęcie jej brata. „Nadal mam wrażenie, jakby to się właśnie wydarzyło” – mówi młodej dziewczynie, która jest zaskoczona, że ​​„tym razem w ogóle się pojawił”.

„Wszyscy przeżywamy żałobę inaczej, a niektórzy z nas chcą zapomnieć, bo nie można jej przywrócić” – mówi Esposito. „Ale co, jeśli nie wiesz, co się stało? I to jest główny temat naszego artykułu. Ile musimy wiedzieć o tym, co się stało, skoro nie uda się odzyskać utraconej osoby?”

Chociaż my, widzowie, nie jesteśmy (jeszcze) wtajemniczeni we wszystkie szczegóły dotyczące morderstwa Maddoxa, wiele aspektów tego wydarzenia pozostaje tajemnicą nawet dla rodziny. Wszystko to zwiększa wagę ich życia rodzinnego i procesów żałoby, przez co znacznie trudniej jest im ruszyć dalej.

„Ta historia w dużej mierze dotyczy rodziny i tak, przeżywają stratę w bardzo różny sposób” – dodaje. „Ale taka jest natura traumy. Pozostajemy i żyjemy w tej traumie i trudno jest się jej pozbyć, dopóki nie wykonamy pracy nad jej odpuszczeniem. Parish kryje w sobie także tajemnicę, nie tylko traumę związaną ze stratą syna. Ma traumę z poprzedniego istnienia, którą nie podzielił się z rodziną. Miałem wrażenie, że to duch. Sam dla siebie jest duchem.

„Ten «każdy człowiek» cierpi, ale w swoim cierpieniu przechodzi przez życie” – mówi aktor. „Aby umieścić to w ekscytującej, a nie kaznodziejskiej historii, chcesz wyruszyć w tę podróż, ponieważ chcesz, aby on też nie cierpiał. Masz nadzieję, że tak Ty może być poza twój cierpienie. 'Jak on to zrobił?’ W ten sposób uczymy się nawzajem, inspirujemy i jesteśmy dla siebie przykładem. Stało się to czymś, co uwielbiam, ponieważ to nie tylko ekscytująca historia, ale pokazuje, jak jako rodzina współdziałamy i radzimy sobie z bólem, szczęściem, smutkiem, depresją, jak ze sobą rozmawiamy, jak sobie pomagamy, jak nie chcemy słuchać i chcemy robić to po swojemu, i jak czasami musimy się zamknąć, dopóki nie będziemy gotowi, aby to usłyszeć.

Esposito sięgnął daleko w przeszłość, aby poinformować o swoim występie. Jego własni rodzice rozwiedli się. Jego mama wychowywała go i opiekowała się nim, mimo że „była zaangażowana w swój własny świat”. Ojciec nigdy się z nim nie skontaktował. Kiedy sam został rodzicem czwórki dzieci, nieobce były mu własne obciążenia finansowe. Dwukrotnie zbankrutował i stracił dwa domy, a także wiele zabytkowych samochodów i motocykli. Te rzeczywiste zmagania pomogły mu dodać autentyczności opowieści swojej postaci.

„Porzuciłem wszystko, żeby moja rodzina przeżyła” – mówi. „To część historii, która wywiera na mnie ogromny wpływ, ponieważ dotyczy poświęcenia. „Co muszę poświęcić, żeby moja rodzina przeżyła?” A kiedy siedziałem w Connecticut, zastanawiając się, jak znaleźć pracę i związać koniec z końcem, i zdałem sobie sprawę, że mam przy sobie dużą polisę ubezpieczeniową, pomyślałem, że najlepszym sposobem będzie pozwolenie sobie na życie. Poświęcić swoje życie, aby moje dzieci mogły dostać się na studia, aby mogły mieć życie. To okropne. Jakież to byłoby okropne, gdybym dalej szedł tą drogą. Tak więc wiele postaw związanych z Parish wypłynęło na moje życie i musiałem opowiedzieć tę historię, aby wyćwiczyć tego demona, pozbyć się głębi tej traumy, tego absolutnie okropnego myślenia i odzyskać poczucie własnej wartości, aby wiedzieć, że że jestem wystarczająco dobry, aby to zrobić, ponieważ mam talent.

Życie Parisha komplikuje się jeszcze bardziej, gdy oficjalnie przyjmuje ofertę Colina. Parish zabiera mężczyznę i zabiera go do biurowca, gdzie on i Colin odzyskują tajemniczą torbę z walizki. Ale kiedy facet spierdolił kod dostępu, syreny zaczynają wyć, a policja zaczyna się roić. Parish myśli na nogach. Odwraca uwagę, zamienia pojazdy, porzuca swój telefon komórkowy i odbiera swoich towarzyszy (torba w dłoni) za rogiem.

Ale Koń nie jest zadowolony z całej tej policyjnej działalności. W pełnych napięcia końcowych momentach odcinka brat Konia, Zenzo, brutalnie zabija mężczyznę mieczem. Parish próbuje odmówić zapłaty za tę pracę, ale gdy nie ma takiej możliwości, zgadza się i mówi Koniu, że posprząta cały bałagan. Na nieszczęście dla Parisha nie będzie to ostatnie spotkanie z braćmi Tongai.

Zastanawiając się nad serialem i pięcioma dodatkowymi częściami, które mają nadejść (finał sezonu zaplanowano na 4 maja), Esposito radzi pisarzom i studentom aktorstwa, których uczy, aby zawsze angażowali się w swoją pracę.

„Choć myślisz, że «nikt nie chce słuchać mojej historii», tak naprawdę to robimy, ponieważ Twoja historia może na mnie wpłynąć w sposób, który da mi nadzieję” – mówi. „Co włożysz, to wydobędziesz, a ja włożyłem w to całe swoje serce i duszę i wykorzystałem wiele z mojej historii, aby umożliwić Parafialny śpiewać.”

O czym pomyślałeś Parafialny’pierwszy rozdział? Oceń premierę poniżej, a następnie podziel się z nami swoimi przemyśleniami w komentarzach!

Najlepsze z TVLine

Uzyskaj więcej z TVLine.com: Śledź nas na Świergot, Facebook, Biuletyn