Według Stoegera długie geny są szablonem do budowy dużych białek, zazwyczaj dlatego, że białka te potrzebują określonej wielkości, aby prawidłowo funkcjonować.

„Wiele z tych białek jest szczególnie ważnych dla funkcji neuronów. Są jednak ważne także dla innych części ciała” – wyjaśnił Stoeger MNT.

„Im dłuższy gen, tym większe prawdopodobieństwo, że przynajmniej raz ulegnie uszkodzeniu. Pojedyncze uszkodzenie genu może już uniemożliwić organizmowi budowanie białka, na którym opiera się gen. Im dłuższy gen, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że nasz organizm będzie w stanie zbudować białka, na których wzorowane są te geny” – kontynuował.

Stoeger powiedział, że badacze nie poznali jeszcze w pełni wszystkich konsekwencji uszkodzenia długich genów.

„Jednak jedną z konsekwencji jest to, że organizm ma trudności z wytwarzaniem białek kodowanych przez długie geny. Zatem białka niezbędne do niektórych funkcji organizmu ulegają selektywnej utracie z wiekiem, w zależności od długości ich genów” – dodał.

Nowy raport obejmuje ustalenia czterech międzynarodowych grup badawczych, które podobno jako pierwsze stwierdziły, że większość aspektów starzenia biologicznego jest powiązana z długością genów.

W raporcie wprowadzono także nowy termin zwany spadkiem transkrypcji zależnym od długości genu (GLTD), który naukowcy definiują jako „ujemną korelację między długością genu a jego ekspresją w różnych typach komórek, gatunkach i chorobach”.

„Długie geny, które z wiekiem stają się mniej aktywne, mogą być główną przyczyną starzenia się naszych ciał. Nasze odkrycie stanowi postęp w tej dziedzinie, identyfikując pojedyncze zjawisko, które łączy większość istniejącej wiedzy na temat starzenia się i sprawia, że ​​to podstawowe zjawisko staje się mierzalne. Regulacja genów jest jednym z najważniejszych procesów życiowych, a nasze cztery badania wyjaśniają, dlaczego aktywność długich genów szczególnie zmienia się wraz z wiekiem” – mówi Stoeger.

Naukowcy stwierdzają również, że długie geny mogą odgrywać rolę w rozwoju choroby Alzheimera i innych chorób neurodegeneracyjnych, ponieważ geny neuronów ulegające ekspresji są zwykle długie.

„Niniejsze badanie (artykuł opinii) wykazało związek między długością genu związaną ze starzeniem się a chorobą Alzheimera” – powiedział Stoeger. „Pomysł na ten rękopis wyszedł od współautorki, dr Soureny Soheili-Nezhad, która stworzyła wstępne obserwacje na długość genu w chorobie Alzheimera, obok niepowiązane badanie doktora Shahara Barbasha i profesora Thomasa Sakmara.”

„Dr. Soheili-Nezhad nie wydawał się zaskoczony, gdy przeczytał o prowadzonych przeze mnie badaniach nad starzeniem się i nie musiał mnie specjalnie przekonywać, że może istnieć głęboki związek z jego odkryciami na temat choroby Alzheimera” – kontynuował.

„Wiedza o znaczeniu długości genu w chorobie neurodegeneracyjnej sprawia, że ​​można ją zmierzyć. Pozwala to na projektowanie eksperymentów i interwencji mających na celu zwiększenie funkcji długich genów” – dodał.

Po zapoznaniu się z tym raportem, doktor medycyny David Merrill, psychiatra geriatryczny i dyrektor Pacific Brain Health Center w Pacific Brain Health Center w Providence Saint John’s Health Center w Santa Monica w Kalifornii, powiedział: MNT że badanie to daje lekarzom nowy sposób omawiania procesu starzenia się z pacjentami.

„Wraz z wiekiem na dłuższych i bardziej złożonych genach pojawia się więcej plam, które mogą ulec uszkodzeniu. Kiedy zostaną uszkodzone, geny nie mogą już być transkrybowane do RNA który następnie zostaje przetłumaczony na białka, które utrzymują normalne funkcje komórkowe. Uszkodzenia wynikają ze zmęczenia wynikającego z procesów takich jak stres oksydacyjny.
— David Merrill, lekarz medycyny

„Możemy zmniejszyć stres oksydacyjny w naszych komórkach i ich genach, stosując zdrową dietę pełną świeżych, pełnowartościowych produktów spożywczych, takich jak owoce i warzywa o wysokiej zawartości przeciwutleniaczy. Możemy także uczestniczyć w działaniach promujących naprawę DNA, takich jak ćwiczenia, okresowy post lub umiarkowane ograniczenie kalorii. Zmniejszenie stresu i spożywanie zdrowych tłuszczów, takich jak omega-3, również sprzyja naprawie DNA. Ograniczanie lub eliminowanie zachowań takich jak palenie, picie alkoholu czy spożywanie wysoko przetworzonej żywności z dodatkiem cukru również zmniejsza obciążenie naszego DNA” – stwierdziła Merrill.

MNT rozmawiał także na temat tych badań z dr Rocco DiPaolą, neurologiem i specjalistą ds. zaburzeń ruchowych w Hackensack Meridian Neuroscience Institute w Jersey Shore University Medical Center w New Jersey.

DiPaola skomentowała, że ​​raport ten pomaga wyjaśnić ścieżki prowadzące do starzenia się i prawdopodobnie chorób neurodegeneracyjnych.

„Staje się to coraz ważniejsze w miarę starzenia się naszej populacji i wzrostu wynikających z tego obciążeń dla pacjentów, rodzin i ogólnie społeczeństwa związanych z zaburzeniami neurodegeneracyjnymi” – kontynuował. „Dalsze badania (powinny) ustalić, czy w rzeczywistości GLTD jest głównym lub jednym z wielu mechanizmów starzenia się i czy można mu zapobiec”.