Trzy lata po wybuchu pandemii Covid-19 kobiety mogły powrócić na rynek pracy po rekordowej liczbie odejść podczas pandemii, ale odczuwają rosnącą presję i chętnie wykorzystują lepsze możliwości. Podczas gdy kobiety nadal cierpią z powodu różnic w wynagrodzeniach, przy czym pracujące matki dostrzegają największą różnicę, odczuwają presję ekonomiczną i osobistą oraz szukają zmian, zgodnie z najnowszym badaniem kobiet w miejscu pracy Momentive/CNBC, przeprowadzonym w lutym z ogólnokrajowego próbie 10 278 dorosłych, w tym ponad 5000 kobiet.

Badanie wykazało, że możliwość pogorszenia koniunktury gospodarczej ma wpływ na wiele kobiet. Podczas gdy 46% pracownic stwierdziło, że możliwość pogorszenia koniunktury gospodarczej nie spowodowała żadnych zmian w pracy, 27% twierdzi, że w ubiegłym roku pracowały dłużej, a 17% opóźniło urlop. I chociaż ten zbliżający się strach przed recesją skłonił 15% kobiet do poproszenia o podwyżkę, kolejne 10% zwlekało z prośbą o podwyżkę.

Po Wielkiej Rezygnacji, zbliżającej się niepewności gospodarczej i wielu pracownikach zgłaszających, że żałują odejścia z pracy, prawie dwie trzecie kobiet twierdzi, że pozostało na swoich stanowiskach w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Tylko jedna trzecia twierdzi, że odeszła z pracy lub rozważa odejście.

Głównym powodem, dla którego kobiety mówią, że rozważają odejście z obecnej pracy, jest wyższa płaca, wynosząca 52%. W przypadku kobiet, które odeszły z pracy w ciągu ostatniego roku, głównym powodem, jaki podają, poza wyższą płacą (36%) i awansem zawodowym (39%), jest równowaga między życiem zawodowym a prywatnym (45%).

Kobiety nadal pracują więcej — około jedna czwarta z nich twierdzi, że pracuje więcej godzin tygodniowo niż rok temu. Ponad połowa kobiet (56%) twierdzi, że ich zdrowie psychiczne cierpi z powodu wypalenia zawodowego, co stanowi niewielki wzrost w porównaniu z 53% i 54% kobiet, które zgłosiły ten wpływ odpowiednio w 2021 i 2022 roku. A stres związany z pracą — wynikający z dłuższych godzin pracy, problemów ekonomicznych i przytłoczenia pracą — jest wyraźnym motorem rotacji.

Podczas gdy wiele kobiet mogło zrezygnować z pracy podczas pandemii, aby opiekować się dziećmi lub rodzicami, spośród 27% kobiet, które zrezygnowały z pracy w ciągu ostatniego roku, 27% twierdzi, że było to spowodowane przeciążeniem pracą, a 41% kobiet, które rozważało rzucenie palenia twierdzi, że stres związany z pracą jest powodem, dla którego rozważają przeprowadzkę.

Wśród wszystkich tych stresów w nowym środowisku pracy post-Covid, poziom ambicji kobiet pozostaje dość podobny do zeszłego roku. Chociaż poniżej poziomów z wczesnych etapów pandemii, 48% kobiet określa siebie jako „bardzo ambitne”, co oznacza spadek o zaledwie jeden punkt procentowy w porównaniu z zeszłym rokiem. Ambicje pozostają najwyższe w przypadku kobiet kolorowych, przy czym prawie dwie trzecie czarnoskórych pracownic określa siebie jako „bardzo ambitne” w swojej karierze, podczas gdy 52% latynoskich kobiet tak robi, w porównaniu do 43% białych kobiet.

Jest też dobra wiadomość dotycząca wynagrodzeń i awansów: 44% pracujących kobiet twierdzi, że ich wynagrodzenia wzrosły w ciągu ostatnich 12 miesięcy. Jest to nie tylko wzrost w porównaniu z 40%, które zgłosiły to samo rok temu, ale jest również wyższy niż 42% pracujących mężczyzn, którzy twierdzą, że ich zarobki są wyższe.

Co ciekawe, 41% pracujących kobiet twierdzi, że nie słyszało o nowych przepisach nakazujących firmom publikowanie przedziałów wynagrodzeń, a tylko 12% twierdzi, że wykorzystało informacje zawarte w tych przepisach dotyczących przejrzystości wynagrodzeń do negocjowania podwyżek. Liczby te są nieco niższe od mężczyzn: tylko jedna trzecia z nich nie słyszała o nowo opublikowanych przedziałach wynagrodzeń, a 16% wykorzystało je do wynegocjowania podwyżki.

Największa zmiana w spojrzeniu kobiet na pracę w ciągu ostatniego roku odzwierciedla nowo ograniczony dostęp do praw reprodukcyjnych po uchyleniu sprawy Roe przeciwko Wade. Prawie jedna czwarta pracujących kobiet twierdzi, że nie będzie pracować w państwie, które ogranicza lub zakazuje dostępu do aborcji, prawie trzy razy więcej twierdzi, że będzie pracować tylko w państwie, które ogranicza lub zakazuje dostępu do aborcji.