Nawet gdy Godzilla, kaiju, została ponownie wyobrażona jako dziecko, zachodnie stworzenie składające jaja, bardziej przypominające dinozaura i zmieniający się terror z morza, Godzilla jako koncepcja nigdy tak naprawdę nie straciła związku ze swoim pierwotnym, alegorycznym ja. W pełni wykorzystując zdolność Godzilli do istnienia zarówno jako dosłownego potwora, jak i przez pryzmat, przez który opowiadacze historii mogą odkrywać zdolność ludzkości do potworności, Toho było w stanie nadać swojemu kultowemu dziełu rodzaj nieśmiertelnego życia w centrum rozległej serii.

Ostatni godżilla filmy przedstawiające współczesność są interesujące głównie ze względu na sposób, w jaki współcześni filmowcy są w stanie lepiej tworzyć spektakularne sceny zniszczeń na dużą skalę. Jak Minus jeden rozpoczyna się w 1945 roku, pilot kamikaze Kōichi Shikishima (Ryunosuke Kamiki) nie ma pojęcia, jak nieuchronna będzie ostateczna kapitulacja Japonii. Ale zamiast skupiać się na tym, jak daleko zaszedł król potworów, scenarzysta/reżyser Takashi Yamazaki Godzilla Minus Jeden powraca do początków tytana, aby opowiedzieć niszczycielską historię, która obnaża blask oryginalnego mitu.

Akcja rozgrywa się pod koniec II wojny światowej, po bombardowaniach nuklearnych na Hiroszimę i Nagasaki. Godzilla Minus Jeden opowiada historię o tym, jak zniszczona Japonia zostaje zmobilizowana do ponownego działania po nagłym przybyciu 54-metrowego gadziego kolosa, który wdycha promieniowanie atomowe. Jednak od chwili, gdy Kōichi postanawia wylądować na wyspie Odo, zamiast poświęcić się wojnie, wie, że – w bardzo głęboki sposób – życie, które znał, dobiegło końca, zarówno z powodu samego konfliktu, jak i z powodu poczucie winy, które podąży za nim aż do tego, co pozostało z jego domu.

Chociaż instynkt przetrwania utrzymuje Kōichiego przy życiu, w oczach innych żołnierzy i cywilów, których życie zostało wywrócone do góry nogami przez wojnę, prawda o jego czynach naznaczyłaby go jako tchórza i dlatego ukrywa to w Minus jedenakt otwarcia. Choć Kōichi już czuje się beznadziejnie, myśląc o przyszłości, doznaje jeszcze większej traumy, gdy Godzilla atakuje wyspę Odo, pozostawiając przy życiu jedynie dezertera i byłego członka służby Marynarki Wojennej Sōsaku Tachibana (Munetaka Aoki).

Począwszy od oryginalnego filmu, większość opowieści o Godzilli przedstawia tytułowego potwora jako ucieleśnienie nuklearnego horroru, jaki Stany Zjednoczone zesłały na Japonię podczas II wojny światowej. Ponieważ jednak akcja rozgrywa się nieco wcześniej niż oryginał i koncentruje się na historii niechętnego podczas wojny pilota, który następnie staje na wysokości zadania, gdy Japonii zagraża nowe zagrożenie zewnętrzne, Minus jeden sprawia wrażenie filmu, który jednocześnie stara się zgłębić skomplikowane uczucia urazy, które pojawiają się, gdy naród zostaje wciągnięty w globalne konflikty.

Ludziom może trudno uwierzyć, że potworna jaszczurka zabija pluton żołnierzy po wyczołganiu się z oceanu, ale każdy, kogo Kōichi spotyka jako Minus jeden jak się rozwija, wie, jak decyzje rządu doprowadziły ich wszystkich do punktu krytycznego. I chociaż niektórzy unikają Kōichiego ze względu na chwilę wahania, inni, jak Noriko Ōishi (Minami Hamabe), rozumieją, że zjednoczenie sił w obliczu tragedii to jedyny sposób, w jaki ludzie mogą mieć nadzieję, że naprawdę zaczną odbudowywać swoje życie. Jak Minus jeden dodaje do obrazu takie postacie, jak inżynier Kenji Noda (Hidetaka Yoshioka) i kapitan Yōji Akitsu (Kuranosuke Sasaki), można odnieść wrażenie, że film podkreśla, jak odporność społeczności jest zakorzeniona w relacjach międzyludzkich, a nie w mocy sprawowanej przez jakikolwiek organ rządowy lub wojskowy.

Jednak w miarę jak Godzilla zaczyna pojawiać się coraz częściej na powierzchni, Yamazaki wykorzystuje swoje potężne, instynktowne spojrzenie na potwora, aby przypomnieć nam, że nic tak nie jednoczy ludzi jak zwykły, niepowtarzalny przeciwnik. I podczas gdy Minus jedenludzcy bohaterowie stoczyli niesamowitą i pomysłową walkę, której przebieg jest wciągający. W filmie pojawiają się także niektóre godżilla najbardziej fascynujące przedstawienie tej epickiej bestii w całej serii.

Żywe wspomnienia Godzilli prześladują Kōichiego przez cały czas Minus jeden w sposób, który zapewnia doskonałe zbliżenia potwora i przywołuje zespół stresu pourazowego, na który często cierpią żołnierze po wojnie. Godzilla nigdy nie wygląda ani nie sprawia wrażenia „prawdziwego” jako takiego, ale raczej przypomina ucieleśniony koszmar, którego miażdżące kroki wprawiają kamerę w drżenie, gdy bezradni ludzie uciekają, by ratować życie w skrajnym przerażeniu.

Chociaż ta Godzilla jest masywna, Yamazaki kładzie nacisk na wodny wdzięk stworzenia i niewyobrażalną siłę fizyczną w scenach rozgrywających się na pełnym morzu, gdzie niezliczonych żeglarzy spotyka swój gorzki koniec. Ale stanie się to dopiero Minus jedenw pełni rozwinięta Godzilla trafia na ląd i można zobaczyć, jak pomimo całej swojej współczesnej wrażliwości filmowej Yamazaki wciąż nakręcił spektakularny film katastroficzny w klasycznym stylu Toho, który łączy w sobie cyfrowe, praktyczne, a czasem tandetne efekty, tworząc gotowy produkt, który czuje się czymś więcej niż sumą swoich części.

Na Godzilli jest tak wiele nowych, nowatorskich riffów, a panteon innych tytanów jest obecnie lub na horyzoncie, że Minus jeden może początkowo wydawać się łagodną, ​​mniej aktualną funkcją, skupiającą się głównie na czerpaniu z nostalgii. Ale taki sam powrót do przeszłości, jak film to znaczy, że jest godny stanięcia obok oryginału jako przełomowy element kanonu Toho.

Godzilla Minus Jeden występują także Sakura Ando, ​​Mio Tanaka, Yuya Endo, Kisuke Iida i Sae Nagatani. Film wchodzi do kin 1 grudnia.