LOS ANGELES (AP) — Peter Marshall, aktor i piosenkarz, który został gospodarzem teleturnieju i przez 16 lat grał straight man to the stars w „The Hollywood Squares”, nie żyje. Miał 98 lat.

Jak poinformował rzecznik prasowy Harlan Boll, zmarł on w czwartek w swoim domu w dzielnicy Encino w Los Angeles z powodu niewydolności nerek.

Marshall przyczynił się do ukształtowania wizerunku płynnego, profesjonalnego, ale nigdy zbyt poważnego współczesnego gospodarza teleturnieju w ponad 5000 odcinków serialu, który był emitowany na kanale NBC w latach 1966-1981.

Ale często był bliżej gospodarza talk-show, a gra w kółko i krzyżyk, w którą grali uczestnicy, choć prawdziwa, była tylko pretekstem do dobrej zabawy. Pytania, które Marshall zadawał stałym bywalcom, takim jak Paul Lynde, George Gobel i Joan Rivers, miały być przygotowaniem do żartobliwych odpowiedzi, zanim pojawiły się prawdziwe.

„To była najłatwiejsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobiłem w show-biznesie” – powiedział Marshall w wywiadzie dla Archive of American Television w 2010 r. „Wszedłem, powiedziałem 'Hello stars’, przeczytałem pytania i się zaśmiałem. I bardzo dobrze się opłaciło”.

„The Hollywood Squares” stałoby się amerykańską instytucją kulturalną i uczyniłoby Marshalla powszechnie znanym. Zdobyłoby cztery nagrody Daytime Emmy za wybitny teleturniej w czasie jego kadencji i dało początek dziesiątkom międzynarodowych wersji i kilku amerykańskim rebootom. Nie tylko było to forum dla takich aktorów charakterystycznych jak Charlie Weaver (pseudonim sceniczny Cliffa Arquette’a) i Wally’ego Coxa, ale program przyciągnął szereg gwiazd jako okazjonalnych gości, w tym Arethę Franklin, Mela Brooksa, Carla Reinera, Eda Asnera i Janet Leigh.

Marshall miał ciepłe stosunki z Weaverem, Lynde i innymi, ale powiedział, że Gobel, ironiczny komik, aktor i gospodarz programu rozrywkowego, zajmował szczególne miejsce, pisząc na Twitterze w 2021 r., że „nie jest tajemnicą, że był moim najbliższym przyjacielem w Hollywood Squares i moim absolutnym ulubionym Square wszech czasów!”.

Marshall przeżył niemal całe swoje życie w show-biznesie, zanim w wieku 40 lat stanął na podium programu „Squares”.

Jako nastolatek koncertował z dużymi zespołami, był członkiem dwóch grup komediowych występujących w klubach nocnych i telewizji, występował w filmach jako aktor kontraktowy wytwórni Twentieth Century Fox, a także śpiewał w kilku musicalach na Broadwayu, gdy po wycofaniu się Berta Parksa, prowadzącego pilotażowego odcinka, nadarzyła się okazja.

„Po pierwsze jestem piosenkarzem, a nie gospodarzem teleturnieju” – powiedział Marshall w 2013 r. gazecie swojego rodzinnego miasta, Herald-Dispatch of Huntington, West Virginia – „to była po prostu wyjątkowa okazja. Występowałem na Broadwayu z Julie Harris i wracałem na Broadway, kiedy miałem przesłuchanie, i myślałem, że to potrwa kilka tygodni, ale zamieniło się to w 16 lat”.

Na początku „The Hollywood Squares” było bardziej sztywne, ale na początku jeden z producentów zasugerował, żeby pisać żarty dla Lynde’a, zawsze sarkastycznego aktora komediowego, który występował w środkowym kwadracie i stał się tak samo utożsamiany z tym programem jak Marshall.

Pierwszy żart stał się wzorem dla kolejnych lat:

Marshall: „Paul, dlaczego motocykliści noszą skórę?”

Lynde: „Bo szyfon się marszczy”.

„To zmieniło wszystko” – powiedział Marshall archiwum telewizyjnemu. „Byłem heteroseksualnym mężczyzną. Więc praca z komiksami była dla mnie łatwa”.

Marshall urodził się jako Ralph Pierre LaCock w Clarksburgu w Zachodniej Wirginii. Jako dziecko przeprowadzał się po całym stanie, mieszkając w Wheeling i Huntington.

Jego ojciec zmarł, gdy Marshall miał 10 lat, a on mieszkał z dziadkami, podczas gdy jego matka i siostra, aktorka Joanne Dru, przeprowadziły się do Nowego Jorku, aby kontynuować karierę w show-biznesie. Marshall wkrótce do nich dołączył.

W wieku 15 lat odbył trasę koncertową jako śpiewak z Bob Chester Orchestra. Pracował również jako paź radia NBC i bileter w Paramount Theater. Został powołany do wojska podczas II wojny światowej i stacjonował we Włoszech, gdzie po raz pierwszy spróbował swoich sił w eterze jako DJ w Armed Forces Radio. W 1949 roku założył duet komediowy z Tommym Noonanem, występując w klubach nocnych, teatrach i w „The Ed Sullivan Show”.

W latach 50. XX wieku został aktorem kontraktowym wytwórni Twentieth Century Fox, występując m.in. w filmach „The Rookie” z 1959 r. i „Swingin’ Along” z 1961 r.

W Hollywood nie udało mu się zdobyć głównych ról, ale znalazł je w teatrze muzycznym.

W 1962 roku zagrał u boku Chity Rivery w sztuce „Bye Bye Birdie” na londyńskim West Endzie — Lynde grał główną rolę w wersji na Broadwayu, którą powtórzył w filmie — a swoją pierwszą główną rolę na Broadwayu zagrał w sztuce „Skyscraper” z Julie Harris w 1965 roku.

Występował także w broadwayowskich wersjach sztuk „High Button Shoes”, „The Music Man” i „42nd Street”.

Po „The Hollywood Squares” Marshall prowadził jeszcze kilka innych, krótkotrwałych teleturniejów, ale głównie powrócił do kariery śpiewającego aktora, występując w ponad 800 przedstawieniach „La Cage Aux Folles” na Broadwayu i podczas tras koncertowych, a także śpiewając w filmowej wersji „Annie” z 1983 roku.

Był trzykrotnie żonaty, po raz ostatni w 1989 roku, z Laurie Stewart.

Para przeżyła atak COVID-19 na początku 2021 roku. Mężczyzna spędził kilka tygodni w szpitalu.

Jego czworo dzieci to syn Pete LaCock, zawodowy baseballista Chicago Cubs i Kansas City Royals. Marshalla przeżyły również córki Suzanne i Jaime, syn David, 12 wnucząt i dziewięcioro praprawnucząt.