Gruźlica to choroba wywoływana przez bakterie rozprzestrzeniające się w powietrzu, którym oddychamy. W większości przypadków gruźlica jest uleczalna. Jednakże pacjenci mogą umrzeć, jeśli nie otrzymają odpowiedniego leczenia. Kiedy bakterie gruźlicy stają się oporne na leki, nazywa się to gruźlicą lekooporną. Dr Vivek Kumar Verma, główny konsultant ds. pulmonologii w szpitalu Max Super Specialty Hospital w Dehradun powiedział: „Terminu gruźlica wielolekooporna (MDR TB) używa się, gdy bakterie uzyskują oporność na izoniazyd i ryfampicynę, dwa najważniejsze leki stosowane podczas leczenia .”

Kiedy rozwija się gruźlica wielolekooporna?

MDR-TB może rozwinąć się, gdy leki przeciwgruźlicze są niewłaściwie stosowane lub przepisywane w niewłaściwy sposób, albo gdy pacjent nie przyjmuje leków zgodnie z zaleceniami lub przerywa leczenie w międzyczasie.

Dr Vivek Kumar Verma powiedział: „Do rozwoju lekooporności przyczyniają się takie czynniki, jak niewłaściwe leczenie, nieprawidłowe dawki i niewłaściwy czas przyjmowania. Ryzyko wystąpienia MDR – gruźlicy jest większe u pacjentów, u których po leczeniu ponownie rozwinie się gruźlica, co jest również określane jako nawrót choroby.”

Kto jest narażony na ryzyko jego opracowania?

Dr Pankaj Jain, konsultant pulmonog, Apollo Clinic, Viman Nagar, Bengaluru, wymienił osoby, które są narażone na ryzyko zachorowania na gruźlicę wielolekooporną, do których zaliczają się osoby, które:

• Nie należy regularnie przyjmować leków.

• Nie należy stosować wszystkich leków zgodnie z zaleceniami lekarza

• Ponowne zachorowanie na gruźlicę po zażyciu leku przeciwgruźliczego w przeszłości.

• Spędziłem trochę czasu ze znanym pacjentem, pacjentem z gruźlicą MDR.

Jak można zapobiegać gruźlicy MDR:

MDR-TB rozprzestrzenia się szybciej i leczenie trwa dłużej niż gruźlica. Niewłaściwe lub nieprawidłowe stosowanie leków przeciwdrobnoustrojowych, stosowanie nieskutecznych formuł leków (np. stosowanie pojedynczych leków, leki złej jakości lub złe warunki przechowywania) oraz przedwczesne przerwanie leczenia mogą powodować lekooporność.

Doktor Anupama Menon, konsultant – pulmonolog dziecięcy, Szpital Dziecięcy Rainbow, Marathahalli, Bengaluru, powiedziała: „Gruźlica i gruźlica MDR rozprzestrzeniają się w ten sam sposób – obie choroby przenoszone są drogą powietrzną. Bardziej podatne są osoby, które nie stosują się prawidłowo do leków przeciwgruźliczych, mają nawroty gruźlicy, pochodzą z obszarów świata, gdzie powszechna jest gruźlica lekooporna i spędzały czas z osobą, o której wiadomo, że cierpi na gruźlicę MDR.

„Zapobieganie wszelkim rodzajom gruźlicy wymaga skutecznych praktyk higienicznych i właściwej opieki zdrowotnej. Zakażone osoby muszą zapewnić odpowiednie środki higieny i izolacji, przestrzegać zasad leczenia oraz informować swojego lekarza o wszelkich stojących przed nimi wyzwaniach. Należy zachować szczególną ostrożność w zatłoczonych lub zamkniętych obszarach, takich jak schroniska czy szpitale, gdzie należy wdrożyć odpowiednie strategie kontroli infekcji” – dodała.

„Inne środki obejmują wyleczenie pacjenta z gruźlicą za pierwszym razem, zapewnienie dostępu do diagnostyki (lekooporność można wykryć za pomocą specjalnych testów laboratoryjnych, które badają wrażliwość bakterii na leki lub wykrywają wzorce oporności), zapewniają odpowiednią kontrolę zakażeń w placówkach, w których pacjenci są leczeni i zapewniają właściwe stosowanie zalecanych leków drugiej linii” – powiedziała.

[Disclaimer: The information provided in the article, including treatment suggestions shared by doctors, is intended for general informational purposes only. It is not a substitute for professional medical advice, diagnosis, or treatment. Always seek the advice of your physician or other qualified healthcare provider with any questions you may have regarding a medical condition.]