Zgodnie z komunikatem prasowym Sił Powietrznych USA, MG23 ma działać do 21 lipca. W ćwiczeniu bierze udział 70 samolotów z siedmiu uczestniczących krajów – Australii, Kanady, Francji, Japonii, Nowej Zelandii, Wielkiej Brytanii i USA. Samoloty, w tym między innymi C-17A, KC-46A, CC-130J i A400M, będą latać z wielu lokalizacji na obszarze obejmującym około 3000 mil, rozciągającym się od północnej Australii po Hawaje. Według Sił Powietrznych MG23 zatrudni 3000 osób do bezpośredniego wsparcia ćwiczeń.

Ćwiczenie Mobility Guardian to odbywające się co dwa lata ćwiczenia, z których pierwsze odbyło się w 2017 roku.

Zasadniczo MG23 obejmuje samoloty transportowe z uczestniczących krajów wykonujących różne rodzaje misji w kontekście możliwego przyszłego konfliktu lub innej sytuacji awaryjnej i poza nim. Obejmują one transport powietrzny, tankowanie w powietrzu, ewakuację lotniczo-medyczną, Globalny System Wsparcia Mobilności Powietrznej (GAMSS), dowodzenie i kontrolę oraz pomoc humanitarną i pomoc w przypadku katastrof. Zgodnie z komunikatem prasowym Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych na temat MG23, ćwiczenie daje każdemu uczestniczącemu krajowi możliwość „zwiększenia interoperacyjności w środowiskach o ograniczonych możliwościach operacyjnych wśród wielu misji[s]”.

„Powinno już być oczywiste, że sukces Połączonych Sił wymaga zdolnych i zintegrowanych Mobilnych Sił Powietrznych [MAF]”, powiedział gen. Mike Minihan, dowódca AMC. „MG23 przekształci planowaną integrację w integrację operacyjną w teatrze działań, rozszerzając zdolności MAF, aby sprostać przyszłym wymaganiom i chronić wspólne interesy międzynarodowe z naszymi sojusznikami i partnerami”.

Oczywiście wszystkie trzy poprzednie wcielenia Ćwiczeń Mobilności Guardian w latach 2017, 2019 i 2021 – będące bezpośrednią ewolucją poprzednich ćwiczeń z lat 50. określa jako „tyranię dystansu”, prowadząc ćwiczenia w teatrze działań, szczególnie w Indo-Pacyfiku.

„Operacja Mobility Guardian… zwykle odbywa się po prostu nad [continental U.S.] i przenieśliśmy to do teatru, który ma znaczenie” – powiedział Minihan na sympozjum AFA Warfare na początku marca w odniesieniu do MG23, Magazyn Sił Powietrznych i Kosmicznych raporty. „Zrozumiemy dogłębnie, czym jest tyrania odległości i czym jest tyrania wody”.

Doskonałym przykładem wyzwań stojących przed samolotami transportowymi przemierzającymi Indo-Pacyfik, zwłaszcza z baz lotniczych położonych dalej od regionu, jest samolot RAF A400M, który wykonał najdłuższy w historii lot bez międzylądowania tym typem samolotu do bazy sił powietrznych Andersen na wyspie Guam. w dniach poprzedzających rozpoczęcie MG23.

Wyruszając 3 lipca z RAF Brize Norton w hrabstwie Oxfordshire, A400M leciał przez 22 godziny bez międzylądowania. Podczas lotu A400M był trzykrotnie tankowany – raz nad Atlantykiem, raz nad Alaską i wreszcie nad Oceanem Spokojnym. Pierwszego tankowania dokonał Airbus Voyager z 10/101 Sqn. lecący z Wielkiej Brytanii, podczas gdy drugi i trzeci wykonał drugi Voyager, który operował z Eielson AFB na Alasce.

Trasa zaprowadziła również Atlasa bliżej bieguna północnego nad czapą lodową Arktyki niż jakikolwiek poprzedni lot tym typem samolotu, według RAF. Szerszy region Arktyki stał się w ostatnich latach obszarem wzmożonych napięć, o czym można przeczytać w przeszłości Strefa wojny cechy.

„Bez międzylądowania lot A400M Atlas z RAF Brize Norton na Guam jest doskonałym przykładem naszej zdolności do projekcji siły powietrznej, co pozwala nam na przetransportowanie samolotów, załóg i niezbędnego sprzętu na drugi koniec świata w odpowiednim czasie i aby mogły natychmiast działać” — powiedział komandor lotnictwa Anthony Lyle, dowódca Sił Mobilności Powietrznej RAF.

Według podpułkownika Jake’a Parkera, dyrektora ćwiczeń MG23, oprócz wspomagania integracji sojuszniczego transportu powietrznego, MG23 będzie również służyć jako „spoiwo” dla serii innych ćwiczeń odbywających się tego lata na Indo-Pacyfiku. Strefa wojny skontaktował się z AMC w celu uzyskania szczegółowych informacji na temat tego, co może obejmować ta integracja.

Plany dotyczące MG23 są w przygotowaniu już od jakiegoś czasu. Ponad 200 planistów z całego AMC, w tym personel kwatery głównej, 18. Sił Powietrznych, 618. Centrum Operacji Powietrznych i Centrum Ekspedycyjne Sił Powietrznych USA, zaczęło określać priorytety wydarzenia na wiosnę 2022 r. W lutym tego roku pięciodniowy odbyła się konferencja planistyczna z udziałem około 180 przedstawicieli z siedmiu zaangażowanych krajów obok Sił Powietrznych USA, armii, marynarki wojennej, korpusu piechoty morskiej i Departamentu Stanu USA, Magazyn Sił Powietrznych i Kosmicznych raporty. W ramach przygotowań do MG23 przeprowadzono również specjalne testy samolotów transportowych Sił Powietrznych, takie jak ćwiczenia White Stag 305. Skrzydła Mobilności Powietrznej w marcu.

Mówiąc szerzej, MG23 jest zgodny z koncepcją działania Agile Combat Employment (ACE) Sił Powietrznych. ACE koncentruje się na nieregularnych i nieprzewidywalnych wdrożeniach z dużą szybkością, coś, co usługa testuje od jakiegoś czasu specjalnie w kontekście Indo-Pacyfiku. Testowanie roli samolotów towarowych, zarówno amerykańskich, jak i sojuszniczych, w kontekście ACE ma również szczególne znaczenie dla możliwego przyszłego konfliktu w regionie Indo-Pacyfiku (prawdopodobnie z udziałem Chin). Jak Strefa wojny podkreślał wcześniej, prawdopodobnie obejmowałoby to rozproszone operacje prowadzone z odległych i surowych wysp.

Kilku wysokich rangą wojskowych USA zwróciło ostatnio uwagę na prawdopodobieństwo bezpośredniego konfliktu z udziałem USA i Chin w rejonie Indo-Pacyfiku, w tym gen. Minihan. Na początku tego roku szef AMC wydał złowieszcze ostrzeżenie o zbliżającym się przyszłym konflikcie high-end z Chinami, prawdopodobnie o Tajwan, w wewnętrznej notatce AMC. W tej notatce Minihan stwierdził, że Stany Zjednoczone prawdopodobnie zostaną uwikłane w konflikt z Chinami w 2025 r. pierwszy łańcuch wysp”. Obszar wewnątrz „pierwszego łańcucha wysp” jest zdefiniowany jako obszar między kontynentalną Azją Wschodnią a granicą utworzoną przez różne archipelagi na wschodzie, jak widać na poniższej mapie.

Ponieważ istniejące samoloty transportowe okazują się podatne na scenariusz z najwyższej półki, jaki może stanowić konflikt z Chinami, MG23 daje możliwość przetestowania ich pułapek w teatrze działań podczas ćwiczeń. W ostatnich latach różni wyżsi dowódcy wojskowi USA bardzo otwarcie wyrażali obawy, że istniejące możliwości tankowania w powietrzu i transportu powietrznego mogą zostać nadwyrężone, potencjalnie bliskie punktu krytycznego, w wysokiej klasy walce, takiej jak z Chinami. Przed wprowadzeniem bardziej wytrzymałych transportowców i tankowców nowej generacji, ćwiczenia takie jak MG23 odegrają ważną rolę w ustaleniu, w jaki sposób nowe i nowatorskie możliwości mogą sprawić, że ACE i inne rozproszone koncepcje operacji będą działać z istniejącymi transportowcami i tankowcami.

MG23 ma również na celu zajęcie się konkretnymi lukami w integracji między krajami sojuszniczymi i partnerskimi w kontekście transportu powietrznego. „Czy potrafimy działać w tempie wymaganym do zwycięstwa? Czy potrafimy działać w tempie większym niż nasi potencjalni przeciwnicy?” Mininhan zauważył w marcu na sympozjum AFA. „Te luki wymagają integracji.… Nie można mieć zintegrowanych operacji, jeśli nie ma się zintegrowanego planowania z wyprzedzeniem”.

„Nauczymy się czegoś” — powiedział Mininhan w odniesieniu do MG23 w marcu. „Niektóre rzeczy nie pójdą idealnie i wrócimy i będziemy ciężej pracować, aby to osiągnąć, i zamkniemy luki tak szybko, jak to możliwe”.

Przede wszystkim walka na Pacyfiku będzie zdominowana przez skomplikowaną logistykę. Transport powietrzny będzie absolutnie kluczowy w tej walce, więc zobaczenie, jak MG23 występuje w tym samym teatrze, jest zarówno istotne, jak i wymowne.