Rozbieżność między występowaniem a rozpoznaniem celiakii podkreśla pilną potrzebę zwiększenia świadomości i lepszej diagnostyki

Te ostatnie badania, w tym przeprowadzone przez AIIMS, tradycyjnie uważane za rzadkość w Azji, rzuciły światło na częstość występowania celiakii w wielu krajach azjatyckich. Szacuje się, że w samych Indiach na tę chorobę cierpi od 6 do 8 milionów osób, a jedynie u części z nich postawiono formalną diagnozę. Ta niepokojąca rozbieżność między częstością występowania a diagnozą podkreśla pilną potrzebę zwiększenia świadomości oraz ulepszonych możliwości diagnostycznych i leczniczych. Celiakia, znana również jako celiakia lub enteropatia związana z nadwrażliwością na gluten, jest przewlekłą chorobą autoimmunologiczną atakującą jelito cienkie. Wywołuje je spożycie glutenu – białka występującego w pszenicy i jęczmieniu.

Kiedy osoby chore na celiakię spożywają gluten, ich układ odpornościowy reaguje uszkadzając błonę śluzową jelita cienkiego, co prowadzi do różnych objawów żołądkowo-jelitowych i potencjalnie powoduje długotrwałe komplikacje zdrowotne. Celiakia dotyka około jednego procenta światowej populacji, chociaż wiele przypadków pozostaje nierozpoznanych. Choroba może ujawnić się w każdym wieku, od niemowlęctwa do późnej dorosłości i może dotyczyć obu płci. Jednak kobiety są bardziej podatne na rozwój celiakii. W New Delhi rozpoczęło się pierwsze sympozjum na temat celiakii w regionie Azji i Pacyfiku (APCDS 2024), skupiające się na kluczowych aspektach zarządzania, diagnozowania i leczenia celiakii.

Sympozjum zorganizowane przez AIIMS we współpracy ze Stowarzyszeniem Gastroenterologii Azji i Pacyfiku (APAGE) oraz Międzynarodowym Towarzystwem Badań nad Celiakią (ISSCD) stanowi kluczowy moment w walce z tą chorobą autoimmunologiczną. APCDS 2024 stanowi platformę dla wiodących ekspertów, pracowników służby zdrowia i interesariuszy, umożliwiającą zajęcie się rosnącą częstością występowania celiakii w regionie Azji i Pacyfiku. Biorąc pod uwagę zaobserwowany wzrost liczby przypadków w krajach azjatyckich. Ustanowienie systemów diagnostyki i zarządzania na czas ma kluczowe znaczenie. Dr Govind Makharia, profesor na Wydziale Gastroenterologii i Żywienia Człowieka w AIIMS, podkreślił znaczenie tej choroby: „istnieje potrzeba wspólnych wysiłków w celu zwiększenia świadomości oraz poprawy możliwości diagnostycznych i leczniczych. Celiakia nie zna granic, a sympozjum podkreśliło potrzebę jednolitego frontu w rozwiązaniu tego globalnego problemu zdrowotnego”. U osób chorych na celiakię może wystąpić szereg objawów, w tym:

Problemy trawienne: Mogą one obejmować biegunkę, zaparcie, ból brzucha, wzdęcia i nudności.

Niedożywienie: Uszkodzenie jelita cienkiego może upośledzać wchłanianie składników odżywczych, prowadząc do niedoborów witamin, minerałów i innych niezbędnych składników odżywczych. Może to skutkować zmęczeniem, utratą masy ciała, anemią i zahamowaniem wzrostu.

Problemy skórne: U niektórych osób chorych na celiakię może rozwinąć się opryszczkowe zapalenie skóry – wysypka skórna charakteryzująca się swędzącymi pęcherzami.

Ból stawu: Celiakia wiąże się z bólem stawów i stanem zapalnym.

Objawy neurologiczne: W niektórych przypadkach celiakia może powodować bóle głowy, drętwienie i mrowienie. Podstawową metodą leczenia celiakii jest ścisłe przestrzeganie diety bezglutenowej.

Wraz z programem naukowym w APCDS 2024 zorganizowano także warsztaty dla dietetyków, których celem było stworzenie infrastruktury dla osób chorych na celiakię. Ponieważ dietetycy odgrywają kluczową rolę w leczeniu celiakii, konieczne jest zatrudnianie dietetyków posiadających dogłębną wiedzę na temat celiakii i diety bezglutenowej. Celem było uwrażliwienie ich na różne wyzwania stojące przed pacjentami i sposoby ich pokonywania. Przeprowadzono także warsztaty dla pacjentów, których celem było zapoznanie ich z chorobą i protokołem leczenia. Grupowe sesje doradcze prowadzone były przez zespół dietetyków, a pacjenci odpowiadali na zapytania.

(Autor jest konsultantem dietetyka z celiakią, AIIMS; poglądy są osobiste)