Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) niedawno zgłoszone lekooporność na złoty standard na świecie leku przeciwretrowirusowego, dolutegrawir „przekracza poziomy obserwowane w badaniach klinicznych” – z opornością wahającą się od 3,9% do 19,6%.

To potencjalnie bardzo zła wiadomość, ponieważ od 2018 r. dolutegrawir jest zalecaną metodą leczenia HIV pierwszego i drugiego rzutu dla wszystkich grup populacji – ale WHO stwierdziła, że Obejrzyj politykę zdrowotną w tym tygodniu stwierdzono, że lekooporność wynikała z niewłaściwego stosowania się pacjentów do leczenia, a nie z rosnącej oporności na lek.

Według WHO dolutegrawir jest „skuteczniejszy, łatwiejszy w przyjmowaniu i ma mniej skutków ubocznych niż inne obecnie stosowane leki”, a ponadto ma „wysoką barierę genetyczną utrudniającą rozwój lekooporności”.

Według WHO stosuje się go w terapii przeciwretrowirusowej (ART) w skojarzeniu z tenofowirem i lamiwudyną, a jego stosowanie doprowadziło do „bardzo wysokiego poziomu supresji miana wirusa na poziomie populacji, często przekraczającego 90% lub nawet 95%”. .

Raporty krajowe dotyczące oporu

Jak poinformowała WHO, raporty na temat oporności pochodzą z badań krajowych w Ugandzie, Ukrainie, Malawi i Mozambiku Obejrzyj politykę zdrowotną.

W Ugandzie, na Ukrainie i Malawi poziom oporności na dolutegrawir wahał się od 3,9% do 8,6% u dorosłych, od osób, które nigdy nie przyjmowały terapii przeciwnowotworowej, po osoby, które miały pewną ekspozycję na te leki.

Jednak badanie przeprowadzone w Mozambiku obejmowało osoby z doświadczeniem w leczeniu, które przeszły na schemat leczenia zawierający dolutegrawir mając wysokie miano wirusa HIV. I w tym przypadku opór sięgnął 19,6%.

„W przeważającej mierze dane sugerują, że nieprzestrzeganie leczenia jest główną przyczyną braku supresji wirusa u osób przyjmujących dolutegrivar, a nie lekooporność” – powiedział rzecznik WHO.

„Zaobserwowany poziom oporności wirusa HIV na inhibitor integrazy, dolutegrawir, jest znacznie niższy niż poziom oporności obserwowany w populacjach, u których nie udaje się zastosować terapii przeciwretrowirusowej opartej na nienukleozydowych inhibitorach odwrotnej transkryptazy (NNRTI)” – dodała WHO.

NNRTI odnoszą się do klasy leków ARV, które blokują enzym HIV zwany odwrotną transkryptazą, który zapobiega replikacji wirusa. Efawirenz, poprzednio zalecany przez WHO schemat leczenia pierwszego rzutu w leczeniu HIV, był NNRTI.

„W populacjach, które nie osiągnęły supresji wirusa za pomocą ART opartej na NNRTI, zaobserwowaliśmy poziom oporności na poziomie 70–90%. Połączenie wyższego poziomu supresji miana wirusa i znacznie niższego poziomu nabytej oporności na leki potwierdza zmianę światowych wytycznych z leczenia opartego na NNRTI na leczenie oparte na dolutegrawirze” – dodała WHO.

Urzędnik WHO zauważył, że nadal „wiele pozostaje do nauczenia się na temat oporności na dolutegrawir”, a „bardzo wczesne i ograniczone dane” sugerują, że „bardzo duży odsetek osób, które nie osiągnęły supresji wirusa” na dolutegrawir, osiągnąłby to przy „zwiększonym wsparciu w zakresie przestrzegania zaleceń” .

Dolutegrawir i leki na gruźlicę

Tymczasem nowe badanie kliniczne wykazało, że osoby z nowo zdiagnozowanym wirusem HIV radzą sobie dobrze, gdy otrzymują leczenie zapobiegawcze przeciw gruźlicy w tym samym czasie co dolutegrawir.

Wyniki te ogłoszono podczas niedawnej Konferencji na temat retrowirusów i infekcji oportunistycznych w Denver w Kolorado.

„Każdego roku odnotowuje się około 670 000 nowych przypadków gruźlicy wśród osób zakażonych wirusem HIV i około 167 000 zgonów z powodu wirusa HIV związanego z gruźlicą” – wynika z komunikatu medialnego firmy Arum, jednego z partnerów badawczych badania.

Badanie o nazwie DOLPHIN-TOO skupiało się na tym, czy na skuteczność dolutegrawiru u osób zakażonych wirusem HIV, które nigdy wcześniej nie były leczone lekami antyretrowirusowymi, wpływa profilaktyczne leczenie gruźlicy – ​​standardowy izoniazyd (6H) lub nowszy schemat obejmujący cotygodniowe dawka izoniazydu i ryfapentyny przez trzy miesiące określana jako 3HP.

Wyniki wykazały, że chociaż osoby w grupie 3HP miały niższy poziom dolutegrawiru we krwi niż osoby w grupie 6H, były one w stanie osiągnąć niewykrywalny poziom wirusa HIV we krwi w ciągu ośmiu tygodni i utrzymać go przez cały okres sześciomiesięczne badanie.

Obserwowano minimalne działania niepożądane, żadne nie były poważne, a większość ustąpiła po kontynuacji leczenia.

Poprzednie badania opublikowane na Światowej Konferencji Unii na temat Zdrowia Płuc w listopadzie 2023 r. dostarczyły informacji na temat bezpieczeństwa i skuteczności jednoczesnego stosowania 3HP i dolutegrawiru, ale bez danych na temat poziomu leku we krwi.

„To badanie wskazuje na stosowanie krótkotrwałego leczenia zapobiegawczego gruźlicy u osób, u których niedawno zdiagnozowano HIV i które są w grupie najwyższego ryzyka aktywnej gruźlicy” – czytamy w komunikacie prasowym Arum.