Gwen Stefani trwa w epoce Harajuku, która rozpoczęła się wraz z wydaniem jej debiutanckiego albumu studyjnego z 2004 roku, „Love. Anioł. Muzyka. Baby” i kontynuowała wprowadzenie na rynek w 2008 roku jej zapachu „Harajuku Lovers”. Stefani była powszechnie oskarżana o przywłaszczanie sobie japońskiej subkultury Harajuku w grafice i marketingu jej albumu. Podróżowała także z czterema „Harajuku Girls”, japońskimi i japońsko-amerykańskimi tancerkami rezerwowymi, które służyły Stefani jako rodzaj publicznego otoczenia. Grupa zainspirowała nawet kształty flakonów zapachu Stefani.

Podczas gdy era Harajuku Stefani rozpoczęła się prawie 20 lat temu, wróciła do wiadomości dzięki wywiadowi, którego piosenkarka udzieliła magazynowi Allure z okazji premiery jej nowej wegańskiej marki kosmetycznej, GXVE Beauty. Stefani została zapytana o to, czego nauczyła się ze swojej ery Harajuku, do której podwoiła się, by jej bronić. Stefani powiedziała, że ​​w kulturę japońską wprowadził ją jej ojciec, który pracował w Yahama przez 18 lat i często podróżował między Kalifornią a Japonią.

„To był mój japoński wpływ” – powiedziała Stefani. „I to była kultura tak bogata w tradycję, a jednocześnie tak futurystyczna [with] tyle uwagi poświęcałem sztuce, szczegółom i dyscyplinie, i to było dla mnie fascynujące”.

Stefani podróżowała do dzielnicy Harajuku jako osoba dorosła. Powiedziała Allure: „Powiedziałam:„ Mój Boże, jestem Japonką i nie wiedziałam o tym ”. Jestem, wiesz.

Deklarując się jako „super fanka” japońskiej kultury, Stefani broniła się przed reakcją, z jaką spotkała się w epoce Harajuku. „Jeśli [people are] krytykuje mnie za bycie fanem czegoś pięknego i dzielenie się tym, to po prostu myślę, że to nie jest w porządku” – powiedziała. „Myślę, że to był piękny czas kreatywności… czas meczu ping-ponga między kulturą Harajuku a kulturą amerykańską. [It] powinno być w porządku, aby inspirować się innymi kulturami, ponieważ jeśli nie wolno nam na to pozwolić, to dzieli ludzi, prawda?

Jak donosi Allure: „Podczas naszego wywiadu Stefani dwukrotnie zapewniła, że ​​jest Japonką, a raz, że jest„ trochę dziewczyną z Orange County, trochę japońską dziewczyną, trochę angielską dziewczyną ”. (Przedstawiciel Stefani skontaktował się następnego dnia, wskazując, że źle zrozumiałem, co Stefani próbował przekazać. Allure później poprosił zespół Stefani o komentarz na płycie lub wyjaśnienie tych uwag, a oni odmówili złożenia oświadczenia lub udziału w kolejnej rozmowie).

Różnorodność skontaktował się również z przedstawicielem Stefani w celu uzyskania dalszych komentarzy.

Stefani zakończyła, mówiąc Allure, że identyfikuje się nie tylko z kulturą japońską, ale także z kulturami latynoskimi i latynoskimi z powodu jej wychowania w Anaheim w Kalifornii. „Muzyka, sposób, w jaki dziewczyny nosiły makijaż, ubrania, które nosiły, to była moja tożsamość” – powiedziała. „Chociaż jestem włoskim Amerykaninem – Irlandczykiem czy jakimkolwiek kundlem – stałem się tym, ponieważ to byli moi ludzie, prawda?”

Udaj się na stronę magazynu Allure, aby przeczytać profil Stefani w całości.