Daniela Zuchnika/Getty Images

Frances Sternhagen, legendarna aktorka z Broadwayu, zdobywczyni dwóch nagród Tony, była nominowana do kolejnych pięciu nominacji i zyskała trwałe i powszechne uznanie dzięki komediowo surowej roli Esther Clavin, wymagającej matki nieznośnego listonosza Cliffa Clavena w serialu Dzięki, zmarł 27 listopada z przyczyn naturalnych. Miała 93 lata.

O jej śmierci poinformował na Instagramie jej syn, aktor John Carlin.

„Frannie. Mama. Franciszka Sternhagen. W poniedziałkowy wieczór, 27 listopada, zmarła spokojnie w swoim domu, półtora miesiąca przed swoimi 94. urodzinami” – napisała dziś Carlin, kończąc hołd słowami „Leć dalej, Frannie. Kurtyna opada, za życiem prowadzonym bogato, namiętnie, pokornie i hojnie”.

Zobacz post Carlin na Instagramie poniżej.

Sternhagen, jedna z najbardziej znanych i lubianych gwiazd nowojorskiej sceny, dała niezapomniane występy w produkcjach, w tym w produkcji z 1972 r. Znak w oknie Sidneya Brusteina, Equus w 1975 r., Anioł w 1978 r., Na Złotym Stawie w 1979 r. i w 2002 r. Ranek jest o siódmej. Za wszystkie pięć programów otrzymała nominacje do nagrody Tony.

Jej nagrody Tony — dla najlepszej aktorki drugoplanowej/sztuki — przypadły odpowiednio w 1974 i 1995 r. za film Neila Simona Dobry Doktor i Augustusa Goetza Dziedziczka.

Choć dwóch ze swoich najbardziej znanych kreacji scenicznych nie powtórzyła w kolejnych adaptacjach filmowych – Joan Plowright została obsadzona w roli RównyDora Strang i Katharine Hepburn zasłynęły rolami Ethel Thayer w gwiaździstym filmie Na Złotym Stawie – Sternhagen zapadł w pamięć, często porywając sceny, występami w takich filmach jak W górę, w dół, po schodach (1967), Paddy’ego Chayefsky’ego Szpital (1971), Billy’ego Wildera Fedora (1978), a w 1988 r. Jasne światła, duże miastow którym zagrała surową szefową weryfikatora faktów w magazynie graną przez Michaela J. Foxa.

Chociaż widzowie telewizyjni najlepiej pamiętają Sternhagen z jej powracającej, dwukrotnie nominowanej do nagrody Emmy (1991 i 1992) roli w serialu Dzięki (naprzeciwko Klifu Johna Ratzenbergera) zagrała kluczowe postacie – często dominujące, choć kochające typy matriarchów – w Ostry dyżur (jako Millicent Carter, babcia doktora Johna Cartera Noaha Wyle’a); Seks w wielkim mieście (trzecia nominacja do nagrody Emmy w 2002 r. jako Bunny MacDougal, nadęta mama w „Trey” Kyle’a MacLachlana i teściowa „Charlotte” Kristin Davis); I Bliżejgdzie powróciła jako Willie Rae Johnson, matka Brendy Leigh Johnson z Kyry Sedgwick.

Inne filmy telewizyjne z lat 50. XX w. do 2012 r. to m.in Westinghouse Studio One, Obrońcy, Spencer, Dni i noce Molly Dodd, Prawo i porządek, Opowieści z krypty, Projekt Laramie, Simpsonowie, BeckerI Rodzicielstwo. Była również dobrze znana w telewizji dziennej, występując w serialach mydlanych Inny świat, Sekretna burza, Miłość do życia, Lekarze I Jedno życie do przeżycia.

Urodzony 13 stycznia 1930 r. w Waszyngtonie, Sternhagen uczęszczał do Vassar College, a w ramach studiów podyplomowych – do Katolickiego Uniwersytetu Ameryki. Studiowała aktorstwo w Perry Mansfield School of the Theatre i nowojorskim Neighbourhood Playhouse.

Sternhagen zadebiutowała na Broadwayu jako Miss T. Muse w latach 55-tych Skóra naszych zębówi przez dziesięciolecia regularnie pojawiała się na scenie, aż do swojego ostatniego dużego występu w 2005 roku jako Nancy we wznowieniu opery Edwarda Albee’ego Pejzaż morski. Grała Clairee w 2005 roku Magnolie stalowe odrodzenie, Mary Tyrone w 1998 roku Długa podróż dnia w noci Nora w produkcji z 1967 roku Dom lalki.

Sternhagen pozostawiła sześcioro dzieci, dziewięcioro wnuków i dwoje prawnuków (jej mąż, aktor Thomas A. Carlin, zmarł w 1991 r.). Uroczystość poświęcona jej karierze i życiu planowana jest na połowę stycznia.