Aktorka Lynne Marta zmarła w czwartek w wieku 78 lat w swoim domu w Los Angeles po walce z rakiem.

Przyjaciel Marty, Chris Saint-Hilaire, potwierdził jej przejście do The Hollywood Reporter.

Marta spędziła cztery dekady w showbiznesie, a jej najważniejsze role pojawiły się w filmach Footloose i Joe Kidd; oraz w programach telewizyjnych Love, American Style, Starsky & Hutch, Barnaby Jones, The FBI i Medical Center.

Śmierć Marty następuje kilka tygodni po śmierci 4 stycznia w wieku 80 lat jej długoletniego kochanka, aktora Starsky & Hutch Davida Soula.

W 1983 roku opisała ich związek z People jako „związek otwarty”, ponieważ Soul był wówczas żonaty z aktorką Karen Carlson.

Magazyn donosił wówczas, że przez całe lata Starsky & Hutch, od 1975 do 1979, „David i Lynne mieszkali razem, ale spędzali czas z innymi ludźmi”.

Marta pojawiła się ze swoim zmarłym kochankiem w jego programie specjalnym z 1977 roku, David Soul and Friends.

Marta była wcześniej żoną zmarłego aktora Bricka Hustona w latach 1968–1975. Zmarł w sierpniu 2018 r.

Marta, urodzona 31 października 1948 roku w Somerville w stanie New Jersey, była młodszą córką ojca George’a, który pełnił funkcję stanowego komisarza ds. zanieczyszczenia powietrza i wody.

W filmie Joe Kidd z 1972 roku dla reżysera Johna Sturgesa Marta zagrała Elmę, partnerkę właściciela ziemskiego Franka Harlana (w tej roli Robert Duvall), która przykuła uwagę tytułowego bohatera filmu, łowcy nagród, granego przez Clinta Eastwooda.

Aktorka zagrała rolę Lulu Warnicker, ciotki Ren, granej przez Kevina Bacona, w filmie Footloose z 1984 roku.

W telewizji występowała także w wielu programach wyprodukowanych przez zmarłego Aarona Spellinga, w tym w The Mod Squad, Charlie’s Angels, The Rookies, Matt Houston i Vega$.

Pracowała także przy wielu serialach wyprodukowanych przez zmarłego Quinna Martina, takich jak The Streets of San Francisco, Dan August, Cannon, Caribe i The Manhunter.

Pierwsze występy Marty przed kamerą miały miejsce w tanecznym show The Lloyd Thaxton Show.

W 1966 roku wystąpiła w programach telewizyjnych Gidget i The Monkees, torując jej drogę do występu w programie Love, American Style.

Wystąpiła w pilocie serialu science-fiction napisanego przez twórcę Star Trek Gene’a Roddenberry’ego zatytułowanego Genesis II w 1973 roku, ale ABC tego nie podjęło.

Inne programy telewizyjne Marta występowała w takich programach, jak Gunsmoke, Kojak, Marcus Welby, MD, The Rockford Files, Trapper John, MD, Knight Rider, Designing Women, Law & Order i ER, a jej ostatnia rola pojawiła się w programie American Dreams z 2004 roku.

Jej twórczość obejmowała także opery mydlane, takie jak Dni naszego życia, Młodzi i niespokojni oraz Namiętności.

Na srebrnym ekranie Martę można było zobaczyć w takich filmach, jak Czas strachu z 2002 r., Trzej mężczyźni i mała dama z 1990 r., Krwawa plaża z 1980 r., Pomóż mi… Jestem opętany z 1974 r. i Czerwone niebo o poranku z 1971 r.

Aktorka była także blisko jednego z najbardziej ponurych wydarzeń w historii Hollywood, kiedy 18 lipca 1989 roku w wieku 21 lat Rebecca Schaeffer, aktorka „My Sister Sam”, została zamordowana w swoim domu w Los Angeles przez Roberta Johna Bardo, fana mającego obsesję na punkcie z nią.

Według „Los Angeles Times” Marta była sąsiadką Schaeffera i zeznawała w procesie Bardo, że słyszała strzały, w wyniku których zginęła wschodząca aktorka.

„Drzwi się trzęsły, ściana się trzęsła” – zeznała w sprawie. „Kot wzbił się w powietrze. Upadłam na kolana i wczołgałam się do sypialni. Wtedy usłyszałem pierwszy krzyk Rebeki.

„Nadal krzyczała, kiedy rozmawiałem z 911. Kiedy dotarłem do drzwi, ona już płakała. Otworzyłem mały właz w drzwiach. Poczułem zapach, którego nigdy nie zapomnę: zapach wystrzałów. Było cicho, jeśli nie liczyć lekkich jęków.

Według THR Marta pozostawiła po sobie siostrę MJ i kota pana Peachesa.