MUMBAJ: Zapytaj członków poprzednich drużyn Indii, które wygrały Puchar Świata, o klucz do ich sukcesu, a większość z nich podkreśli rolę wszechstronnych graczy. Kapitan Kapil Dev był wybitnym graczem 1983 roku, a towarzyszyli mu Mohinder Amarnath, Roger Binny i Madan Lal – gracze, którzy potrafili odbijać i również dostarczać użyteczne overy, lub rzucający, którzy potrafili dołożyć swoją cegiełkę odbijając.

Podobnie było, gdy drużyna Sunila Gavaskara wygrała Mistrzostwa Świata w Krykiecie w Australii w 1985 r., a Ravi Shastri dołączył do Kapila Deva w gronie najlepszych wszechstronnych graczy, podczas gdy pozostali wszechstronni gracze z rocznika 1983 również byli częścią drużyny.

Kapitan MS Dhoni miał tę samą formułę sukcesu na Pucharze Świata T20 w 2007 r. i Pucharze Świata ODI w 2011 r. Podczas gdy rola Yuvraja Singha z piłką była ograniczona w 2007 r., w 2011 r. błyszczał z kijem i piłką. W 2007 r. byli bracia Pathan, Irfan i Yusuf, podczas gdy Dhoni wykorzystał Sachina Tendulkara i Suresha Rainę, aby wślizgnąć kilka overów w 2011 r.

W zakończonym niedawno Pucharze Świata T20 drużynie Rohita Sharmy równie dobrze służyli wszechstronni zawodnicy.

Podobnie jak Yuvraj Singh w 2011 r., Hardik Pandya tym razem zapewnił równowagę drużynie dzięki kluczowym przełomom i wartościowym biegom. Wraz z Axarem Patelem i Ravindrą Jadeją, Hardik zapewnił elastyczność w składzie odbijających i rzucających, co pomogło w kluczowych momentach w drodze Indii do tytułu.

Krykiecista z Barody wyróżniał się, zdobywając 144 punkty przy wskaźniku uderzeń 151,57, a kończąc z 11 wicketami przy wskaźniku oszczędności 7,64. Przede wszystkim dobrze radził sobie z sytuacjami pod presją. W odbijaniu zrobił różnicę, wnosząc istotny wkład w trudnych fazach. Jego uderzenia 50*, 27* i 23 przeciwko Bangladeszowi, Australii i Anglii pokazały jego death-over power-hit. Nic jednak nie mogło dorównać jego przełomom z piłką w finale. Gdy RPA powoli zmierzała ku zwycięstwu, potrzebując tylko biegu z piłką z sześcioma wicketami w ręku, odwrócił starcie o tytuł do góry nogami dzięki wicketowi Heinricha Klaasena, a następnie dostarczył spokojny ostatni over, aby wygrać dla Indii z wynikiem 3-0-20-3.

„Zdobywając 11 wicketów w turnieju Hardik pokazał, że jest jednym z najlepszych wszechstronnych graczy w krykiecie na świecie” – powiedział jego trener i mentor, Kiran More.

Axar olśniewa

Niedoceniany Axar był kluczowy dla Indii ze względu na swoją zdolność adaptacji. Zatrudniony jako floater w składzie odbijających, zdobywał przydatne punkty we wcześniejszych rundach, ale jego najbardziej decydujący wkład z kijem miał miejsce w finale. Indie straciły Rohita Sharmę i Rishabha Panta w drugim overze, a następnie Suryakumar Yadav również upadł, zmniejszając inningi do 34/3 w 4,3 overach. Awansowany na nr 5, Axar zdobył 47 z 31 piłek (6×4). Dominując w swoim czwartym partnerstwie wicket 72 (54 piłki) z Viratem Kohli, pomógł Indiom odzyskać 106/4 w 13,3 overach. Indie zakończyły na 176/7 w 20 overach, ostatecznie wygrywając siedmioma runami.

To była wielka decyzja, aby awansować Axara przed bardziej doświadczonymi pałkarzami, ale kierownictwo zespołu widziało, jak radził sobie na pozycji nr 4 przeciwko zabójczemu atakowi tempa Pakistanu w sprzyjających tempu warunkach Nowego Jorku. W sumie 119, leworęczny zdobył 20 z 18 piłek.

Ten leworęczny spinner również zapewnił ważny przełom. Klaasen zaatakował go w jednym overze, ale już wcześniej wyeliminował niebezpiecznego Tristana Stubbsa. Gracz z Gudżaratu zdobył dziewięć wicketów przy ER 7,86 i zdobył 92 punkty w pięciu inningach, uzyskując średnio 23. Wyróżnił się również w polu, odwracając grę Super Eight przeciwko Australii w St. Lucia oszałamiającym jednoręcznym złapaniem przy głębokim square-leg, aby odprawić kapitana Mitcha Marsha. Marsh (37/28b) i Travis Head mieli Indian bowling pod presją dzięki drugiemu partnerstwu wicket 80 w ośmiu overach.

„Tym razem poczułem, że muszę zrobić coś dobrego dla Indii. W końcu to zrobiłem. Jestem tak dumny” – powiedział Axar oficjalnemu nadawcy po triumfie.

Rola trzech wszechstronnych graczy wyszła na pierwszy plan w półfinale przeciwko Anglii. Kiedy Surya został wyeliminowany w 16. overze, Indie były dalekie od zdrowych 124. Hardik zdobył 23 punkty z 13 piłek, Jadeja 17 z 9 piłek, a Axar 10 z 6 piłek z szóstką, aby uzyskać wynik 171/7, co okazało się więcej niż wystarczające na trudnym boisku na Providence Stadium w Gujanie.

Postrzegany jako zmiennik Jadeji, Axar wyszedł z cienia i zaliczył świetny występ – 4-0-23-3 – eliminując Jos Buttlera, Moeena Aliego i Jonny’ego Bairstowa.

Jadeja pomógł zbudować presję, notując 3-0-16-0. 35-latek nie zdobył wicketów w tym Pucharze Świata, ale dobrze odegrał rolę wsparcia, będąc oszczędnym – ER 7,57 w ośmiu grach. Zagrał ciasne serie przeciwko Bangladeszowi (3-0-24-0), Afganistanowi (3-0-20-1) i Pakistanowi 2-0-10-0.

Czas, aby Indie odbudowały drużynę T20, a nacisk zostanie położony na odkrycie dobrych wszechstronnych graczy, którzy wesprą Hardika i Axara. Dla Indii na Mistrzostwach Świata to była zwycięska formuła.