W niedawnym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Badania nad autyzmemgrupa badaczy zbadała związek między występowaniem w rodzinie zaburzeń neurorozwojowych (NDD) i neuropsychiatrycznych (NPD) a wynikami rozwojowymi młodszego rodzeństwa (SIBS) dzieci autystycznych.

Badanie: Historia chorób psychicznych w rodzinie i rozwój rodzeństwa dzieci autystycznych. Źródło zdjęcia: Berit Kessler / Shutterstock

Tło

Zaburzenie ze spektrum autyzmu (autyzm) to stan neurorozwojowy charakteryzujący się zaburzeniami społecznymi i komunikacyjnymi, wrażliwością sensoryczną, powtarzalnymi zachowaniami i stereotypowymi zainteresowaniami. Częstość występowania autyzmu w Stanach Zjednoczonych szacuje się na 2,78%. Posiadanie autystycznego krewnego zwiększa prawdopodobieństwo nawrotu choroby w rodzinie, przy większym podobieństwie genetycznym korelującym z większym prawdopodobieństwem. Ponadto rodziny, w których w przeszłości występowały zaburzenia NDD i NPD, takie jak niepełnosprawność intelektualna, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), stany lękowe i depresja, również wykazują zwiększone ryzyko autyzmu. Konieczne są dalsze badania, aby lepiej zrozumieć wpływ historii rodziny na różnorodne wyniki fenotypowe u rodzeństwa dzieci autystycznych, co mogłoby ulepszyć strategie wczesnej identyfikacji i interwencji.

O badaniu

W niniejszym badaniu wzięło udział 229 dzieci, których co najmniej jedno starsze rodzeństwo miało zdiagnozowany autyzm. Do badania włączono uczestników, rekrutowanych między marcem 2006 r. a majem 2022 r., a ich średni wiek wynosił 25 miesięcy, jeśli ich rodzeństwo miało kliniczną diagnozę autyzmu. Kryteria wykluczenia obejmowały wiek ciążowy poniżej 34 tygodni, zaburzenia czucia, napady padaczkowe niegorączkowe lub znane zespoły genetyczne. Próba składała się z 64% mężczyzn i 36% kobiet, identyfikujących się głównie jako osoby rasy białej (79%). Wywiad rodzinny zebrano za pomocą formularza wywiadu rodzinnego (FHI), koncentrując się na warunkach neurorozwojowych i psychiatrycznych u krewnych pierwszego, drugiego i trzeciego stopnia, analizowanych w sposób binarny.

Cechy autystyczne mierzono za pomocą Harmonogramu Obserwacji Diagnostycznej Autyzmu-2 (ADOS-2). Jednocześnie oceniano iloraz inteligencji (IQ) za pomocą III skali zróżnicowanych zdolności (DAS-III) lub Skali wczesnego uczenia się Mullena (MSEL) w przypadku młodszych dzieci. Funkcjonowanie adaptacyjne oceniano za pomocą Skali Zachowań Adaptacyjnych Vinelanda (VABS-II). Podczas ostatniej wizyty zebrano dane fenotypowe, a diagnozy oparte na najlepszych szacunkach klinicznych (CBE) opierały się na kompleksowej ocenie.

Za pomocą wieloczynnikowej regresji liniowej przeanalizowano związek między historią rodziny a wynikami fenotypowymi, kontrolując rok urodzenia, płeć, rasę, pochodzenie etniczne i wykształcenie rodziców. Analizy statystyczne przeprowadzono przy użyciu programu statystycznego R w wersji 4.3.1.

Wyniki badań

Na podstawie kompleksowych ocen u 51 (22%) z 229 dzieci zdiagnozowano autyzm, u 79 (35%) wykazano szersze cechy fenotypu autyzmu (BAP) lub inne klinicznie istotne problemy, a u 99 (43%) wyniki były typowe. Proporcje te są zgodne z wcześniejszymi raportami na temat wyników rozwojowych w kohortach rodzeństwa, podkreślając heterogeniczność fenotypową w tej populacji. Rodzeństwo z diagnozą autyzmu i bez niej nie różniło się istotnie wiekiem w momencie rekrutacji lub ocenie fenotypowej.

Częstość występowania schorzeń NDD i NPD wśród krewnych rodzeństwa była zgodna z innymi doniesieniami dotyczącymi rodzin z autyzmem. Najczęściej zgłaszanym NDD (64%) było opóźnienie mowy wymagające terapii, następnie ADHD (41%) i niepełnosprawność intelektualna (ID) (11%). Najczęstszymi NPD były zaburzenia lękowe (44%), depresja (43%), choroba afektywna dwubiegunowa (17%) i schizofrenia (8%).

Zmienne dotyczące historii rodziny wyjaśniały odpowiednio 7% i 5% zmienności wyników w zakresie afektu społecznego (SA) oraz zachowań restrykcyjnych i powtarzalnych (RRB) ADOS-2, po uwzględnieniu współzmiennych. Wyniki SA były wyższe u rodzeństwa, u którego w rodzinie występowały zaburzenia lękowe i schizofrenia, podczas gdy wyniki RRB wykazywały tendencję do bycia wyższym w przypadku rodzin obciążonych wywiadem rodzinnym.

Historia rodziny odpowiadała za 17% i 14% wariancji werbalnych i niewerbalnych wyników IQ. Werbalny IQ był negatywnie powiązany z występowaniem w rodzinie niepełnosprawności intelektualnej (ID) i zaburzeń lękowych, a dodatnio z historią depresji. Niewerbalne IQ wykazywało podobne powiązania, przy czym spadki były związane z zaburzeniami tożsamości i zaburzeniami lękowymi, a wzrosty związane z depresją. Posiadanie krewnego z niepełnosprawnością intelektualną lub zaburzeniami lękowymi wiązało się z niższymi werbalnymi i niewerbalnymi wynikami IQ, podczas gdy depresja w wywiadzie była związana z wyższymi wynikami.

Zmienne historii rodziny wyjaśniały odpowiednio 14% i 10% wariancji w wynikach komunikacji i socjalizacji VABS-II. Wyniki w zakresie komunikacji były ujemnie powiązane z wywiadem rodzinnym dotyczącym ID, lęków i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, a dodatnio wiązały się z depresją. Wyniki socjalizacji były ujemnie powiązane z występowaniem w rodzinie przypadków lęku, schizofrenii i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych. Historia depresji została powiązana z wyższymi wynikami w zakresie komunikacji, podczas gdy historie rodzinne dotyczące ID, lęku i zaburzeń afektywnych dwubiegunowych były powiązane z niższymi wynikami w zakresie komunikacji i socjalizacji.

Wnioski

Podsumowując, badanie to pokazuje po raz pierwszy, że te fenotypowe wyniki w SIBS są powiązane z występowaniem w rodzinie zaburzeń lękowych, depresji, schizofrenii, zaburzeń afektywnych dwubiegunowych i ID. Podczas gdy niektóre zaburzenia korelowały z niższym poziomem funkcjonowania, depresja została powiązana z bardziej optymalnymi wynikami. Po uwzględnieniu współzmiennych, wywiad rodzinny dotyczący zaburzeń NDD i NPD odpowiadał za 5–17% wariancji wyników, przy wielkości efektu wahającej się od małej do średniej.