Profesor Stig Uggerhøj Andersen z Wydziału Biologii Molekularnej i Genetyki Uniwersytetu w Aarhus należy do europejskiego konsorcjum „Legume Generation”, którego celem jest rozwój hodowli roślin, aby rośliny strączkowe były bardziej produktywne i dochodowe dla europejskich rolników. Konsorcjum otrzymało na projekt kwotę 7 mln euro od UE i Wielkiej Brytanii.

Potrzebujemy lepszych upraw roślin strączkowych, aby pomóc rolnikom zaspokoić zapotrzebowanie Europy na białko roślinne. Konsorcjum Legume Generation skupia 32 partnerów z 16 krajów, w tym Nowej Zelandii i USA. Razem prowadzą ponad 40 programów hodowli roślin strączkowych. W ramach projektu Legume Generation hodowcy połączą siły z wiodącymi europejskimi organizacjami badawczymi w tej dziedzinie, aby wzmocnić hodowlę soi, łubinu, grochu, soczewicy, fasoli zwyczajnej i koniczyny. Produkcja roślin strączkowych potrwa od września 2023 r. do lutego 2028 r.

Rośliny strączkowe są dobre dla naszego zdrowia i środowiska
W świetle zmian klimatycznych, zmniejszającej się różnorodności biologicznej i korzyści płynących z żywności pochodzenia roślinnego, rośliny z rodziny strączkowych są dobre dla naszego zdrowia i planety. Soczewica, soja, łubin, groch i fasola zwyczajna oraz ich krewni wiążą własny azot z powietrza w symbiozie z bakteriami glebowymi i dostarczają nam bogatych w białko nasion, w tym roślin strączkowych, które są kluczem do zdrowej i zrównoważonej diety. Zwiększenie ich produkcji w Europie sprawia, że ​​systemy rolnicze są bardziej zróżnicowane, odporne i zrównoważone. Ich kwiaty są źródłem pyłku dla owadów. Ponadto koniczyna jest bardzo cenna w zrównoważonych systemach uprawy użytków zielonych.

Zamknięcie luki białkowej w Europie
Pomimo wszystkich korzyści i konieczności zmiany sposobu pozyskiwania i wykorzystania białka roślinnego, rośliny strączkowe są stosunkowo rzadko uprawiane przez europejskich rolników i stanowią jedynie 2-3% powierzchni upraw. Jednym z powodów jest to, że inwestycje w hodowlę są ograniczone niskimi nagrodami za prywatną hodowlę tych roślin. Konsorcjum Legume Generation rozwiązuje ten problem, tworząc nowe struktury współpracy między hodowcami roślin strączkowych a badaniami publicznymi. W centrum wysiłków na rzecz poprawy upraw roślin strączkowych znajduje się sześć społeczności zajmujących się innowacjami zajmującymi się konkretnymi gatunkami. Każdy z nich połączy zasoby genetyczne, wiedzę fachową w zakresie zarządzania danymi, genetyki i testowania i skoncentruje się na hodowli swoich gatunków roślin uprawnych, prowadzonym z korzyścią dla hodowców.

Produkcja roślin strączkowych stanowi wkład w europejską transformację białka
Sposób, w jaki pozyskujemy i wykorzystujemy białko roślinne, ma ogromny wpływ na świat. W europejskim rolnictwie dominują zboża bogate w skrobię, których dużą część wykorzystuje się do karmienia zwierząt, dzięki czemu większość z nas może stosować dietę bogatą w żywność pochodzenia zwierzęcego. W tym wysoce produktywnym systemie rolniczym obejmującym duży sektor hodowli zwierząt w UE i Wielkiej Brytanii zużywa się około 10 milionów ton nawozów azotowych (z gazu ziemnego) i równowartość około 35 milionów ton bogatej w białko soi, pochodzącej głównie z importu. Wynikające z tego problemy środowiskowe wynikają w dużej mierze i ostatecznie z faktu, że wielu Europejczyków spożywa żywność pochodzenia zwierzęcego znacznie przekraczającą publiczne wytyczne żywieniowe. Białko zawiera około 16% azotu. Większość azotu zawartego w białku jest tracona do środowiska, gdy białko jest wykorzystywane do karmienia zwierząt. W związku z tym żywność pochodzenia zwierzęcego wiąże się z szeroką gamą problemów związanych z azotem (azotanami, amoniakiem i podtlenkiem azotu).

Zwiększanie produkcji roślin strączkowych w Europie stanowi część rozwiązania dwutorowego. Dywersyfikuje produkcję roślinną, jednocześnie zmniejszając zależność od nawozów azotowych. Jednocześnie zwiększenie produkcji roślin strączkowych przeznaczonych do spożycia dobrze wpisuje się w rosnące zapotrzebowanie na żywność pochodzenia roślinnego bogatą w białko. Wspiera to unijne strategie „od pola do stołu” i różnorodności biologicznej.

Koordynatorami konsorcjum są dr Lars-Gernot Otto z Instytutu Genetyki Roślin i Badań nad Roślinami Uprawnymi (IPK) oraz dr Donal Murphy-Bokern z Lohne w Niemczech.

Źródło: mbg.au.dk