Dzięki nabyciu pierwszej broni przeciwradiacyjnej oba kraje poprawiają swoje możliwości wykonywania misji tłumienia/niszczenia obrony powietrznej wroga.

Departament Stanu USA zatwierdził możliwą sprzedaż zagranicznego sprzętu wojskowego do Holandii i Polski nowego AGM-88G AARGM-ER (zaawansowany przeciwradiolokacyjny pocisk kierowany o zwiększonym zasięgu). Oba kraje, mimo że są operatorami F-16, nigdy nie nabyły szybkiego pocisku przeciwradiacyjnego AGM-88. Zmieniło się to jednak wraz z wprowadzeniem F-35A Lightning II, którego jednym z głównych zadań jest stłumienie/zniszczenie obrony powietrznej wroga.

24 kwietnia Agencja Współpracy w zakresie Bezpieczeństwa Obronnego powiadomiła Kongres o dwóch możliwych programach FMS o wartości kontraktów 700 milionów dolarów dla Holandii I 1,275 miliarda dolarów dla Polski. Holandia i Polska otrzymają odpowiednio 265 rakiet AGM-88G i 360 rakiet, przy czym każdy z nich otrzyma także osiem sekcji naprowadzania w przestrzeni kosmicznej i osiem zapasowych sekcji sterowania.

Każdy kontrakt obejmuje również atrapy rakiet do szkolenia powietrznego (DATM), kontenery rakietowe, oprogramowanie, szkolenia, sprzęt pomocniczy, części zamienne i naprawcze, wbudowany odbiornik GPS, kod M, publikacje i dokumentację techniczną, transport, inżynierię rządu USA i wykonawców, usługi wsparcia technicznego i logistycznego oraz inne powiązane elementy wsparcia logistycznego i programowego.

W zawiadomieniu DSCA wspomniano, że proponowana sprzedaż ulegnie poprawie Holandia’ I Polska zdolności do stawienia czoła obecnym i przyszłym zagrożeniom poprzez tłumienie i niszczenie lądowych lub morskich emiterów radarowych związanych z obroną powietrzną wroga. Zdolność ta uniemożliwia przeciwnikowi wykorzystanie jego systemów obrony powietrznej, poprawiając w ten sposób przeżywalność sojuszniczych samolotów taktycznych.

FMS AARGM-ER do Holandii i Polski podążają za FMS do Australii i Finlandii w zeszłym roku, z zapotrzebowaniem na odpowiednio 63 i 150 rakiet. Podczas gdy Holandia, Polska i Finlandia zastosowałyby AGM-88G wyłącznie w F-35A, Australia może również zastosować nowy pocisk w swoich F/A-18F Super Hornets i Growlery EA-18G.

Zaawansowany przeciwradiolokacyjny pocisk kierowany AGM-88G o zwiększonym zasięgu

AARGM-ER jest ewolucją najnowszego wariantu AGM-88 HARM (szybkiego pocisku przeciwradiacyjnego), AGM-88E AARGM, pocisku powietrze-ziemia średniego zasięgu wykorzystywanego do tłumienia i/lub niszczenia obrony powietrznej wroga (SEAD/DEAD). Rezultatem jest AGM-88E program współpracy z włoskimi siłami powietrznymi rozpoczęty w 2005 roku i opracowany jako aktualizacja i uzupełnienie AGM-88B/C. W ramach programu AARGM zaprojektowano i wytworzono nową sekcję naprowadzania oraz zmodyfikowano istniejącą sekcję sterowania, która jest połączona ze starszymi sekcjami silnika rakietowego i głowicy bojowej HARM, skrzydłami i statecznikami.

Nowa Sekcja Naprowadzania wyposażona jest w pasywny, antyradiacyjny odbiornik naprowadzający, satelitarny i inercyjny system nawigacji oraz radar pracujący na falach milimetrowych do naprowadzania terminala, z dodatkową możliwością wysyłania obrazów celu za pośrednictwem łącza satelitarnego przed uderzeniem. Celem tej nowej Sekcji Doradztwa jest poprawa skuteczności dotychczasowej HARM, szczególnie w przypadku radarów i punktów komunikacyjnych wroga, które zostałyby wyłączone zmylić nadlatujące rakiety przeciwradiacyjne (możliwość przeciwdziałania wyłączeniu) lub wyskakujące zagrożenia.

Jak stwierdziła Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych, podstawowe możliwości AARGM obejmują rozszerzony zestaw celów, zdolność przeciwdziałania wyłączeniu, zaawansowane przetwarzanie sygnałów w celu lepszego wykrywania i lokalizowania, specyfikę geograficzną zapewniającą załogom samolotu możliwość zdefiniowania stref uderzenia rakiet i stref unikania uderzenia, a także możliwość transmisji oceny uderzenia broni, zapewniająca wskazówki dotyczące oceny uszkodzeń w bitwie.

AARGM-ER wykorzystuje te możliwości, aby uzyskać jeszcze bardziej zaawansowaną broń, która jest integrowana z F/A-18E/F Super Hornet i Growler EA-18G i jest kompatybilny z przyszłą integracją ze wszystkimi wariantami F-35 Lightning II. AARGM-ER łączy sekcję naprowadzania i sekcję sterowania AGM-88E z nowym, większym silnikiem rakietowym i nową głowicą bojową. Przeprojektowano również powierzchnie sterowe, uzyskując aerodynamiczne pasy wzdłuż boków, co zwiększa siłę nośną i zmniejsza opór powierzchni tylnych. Pocisk będzie miał podobno dwukrotnie większy zasięg i prędkość niż AGM-88E.

Jednym z czynników stojących za konstrukcją AGM-88G była potrzeba, aby pocisk zmieścił się w komorach uzbrojenia F-35, ponieważ poprzednie wersje AGM-88 nie mieszczą się ze względu na duże żebra sterujące. Tak więc, dopóki rakieta nie będzie gotowa do wystawienia, Możliwości SEAD F-35 opierają się głównie na AESA Radar (Active Electronicly Scanned Array) z zaawansowanymi możliwościami ataków elektronicznych, w tym fałszywymi celami, atakami sieciowymi, zaawansowanym zakłócaniem i strumieniami danych wypełnionymi algorytmami.

Stefano D’Urso jest niezależnym dziennikarzem i współpracownikiem TheAviationist mieszkającym w Lecce we Włoszech. Jest absolwentem Inżynierii Przemysłowej, studiuje również, aby uzyskać tytuł magistra inżynierii lotniczej. Wojna elektroniczna, amunicja krążąca i techniki OSINT stosowane w świecie operacji wojskowych i bieżących konfliktów należą do jego obszarów specjalizacji.