Ian Chappell – Anglia może już nigdy nie zobaczyć drugiego Jimmy’ego Andersona
Było wielu innych znakomitych rzucających, ale żaden nie wykorzystywał swoich umiejętności przez tak długi czas na najwyższym poziomie. Anderson miał rzadką umiejętność rzucania piłką w obie strony z bardzo niewielką zmianą w swoim działaniu. Podczas gdy inni dobrzy rzucający dawali pałkarzowi wskazówkę poprzez zmianę pozycji ramienia, Anderson był w stanie wykonać zamach w obie strony bez wczesnego sygnału ostrzegawczego.
To była niezwykła umiejętność, która sprawiła, że Anderson stał się niezwykle trudnym przeciwnikiem.
Dwadzieścia jeden lat na szczycie to hołd dla jego kondycji, umiejętności i zdolności uczenia się. Było też jego pragnienie kontynuowania gry, gdy duże zmiany w życiu, takie jak posiadanie żony i dzieci, mogłyby łatwo przewyższyć priorytet krykieta testowego.
Jego subtelne umiejętności stały się bardziej widoczne, gdy kontynuował bieganie z tym samym płynnym rytmem i wykonywał dociekliwe zagrania na linii testowej. Kontynuował to niezależnie od tego, czy rzucał do praworęcznego, czy leworęcznego pałkarza. To była kolejna umiejętność, która odróżniała go od wielu rzucających swingiem – nie miało większego znaczenia, z jakim typem pałkarza się mierzył.
Trudno jest wytłumaczyć, jak trudno jest utrzymać wysoki poziom gry w kręgle przez dłuższy czas.
Podczas gdy inni dobrzy rzucający dali pałkarzowi wskazówkę, zmieniając pozycję ręki, Anderson był w stanie wykonać zamach w obie strony, pomijając wczesny sygnał ostrzegawczy
Stała wydajność Andersona w bowlingu trwała 21 lat i 188 testów. To niezwykłe osiągnięcie, wymagające umiejętności i odporności.
Mimo że Australia wygrała kolejny test, zdobywając głowę kapitana w Adelajdzie, Anderson zapoczątkował walkę Anglii o rzadkie zwycięstwo w Ashes na wyjeździe.
Mimo sporadycznych wybuchów złości Anderson zachował cierpliwość, co w pewnym stopniu przyczyniło się do jego niesamowitego sukcesu.
Gdy zbliżała się emerytura, rzeczą, która najbardziej rzucała się w oczy w często niechętnych komentarzach Andersona, było jego pragnienie zwycięstwa. Był to kluczowy czynnik motywujący jego sukces.
Anglia będzie tęsknić za Andersonem, ponieważ trudno jest zastąpić jego rzadką umiejętność. Co ważne, kariera Andersona jest teraz chwalona, ponieważ jest uznawany za najlepszego swing bowlera, jakiego wydała gra.