Dwa miesiące temu Nishant Dev był zdruzgotany po utracie kwoty olimpijskiej w walce ze srebrnym medalistą mistrzostw świata w 2021 r. Omarim Jonesem z USA. Nishant podjął zaciekłą walkę z Jonesem, obejmując prowadzenie na początku, zadając szybkie ciosy, ale to nie wystarczyło.

Kiedy więc pojawiła się szansa, aby tym razem przypieczętować limit Igrzysk Olimpijskich w Paryżu podczas Światowego turnieju kwalifikacyjnego do Igrzysk Olimpijskich w Bangkoku, Nishant nie chciał pozostawić niczego przypadkowi.

Występując klinicznie we wszystkich trzech walkach, Nishant zarezerwował sobie miejsce na Igrzyska Olimpijskie w Paryżu. W decydującej walce o kwotę 23-latek pokonał Vasile’a Cebotariego z Mołdawii jednomyślnym werdyktem 5:0.

„Tym razem byłem lepiej przygotowany fizycznie i psychicznie. W poprzednich kwalifikacjach przegrałem bardzo niewielką przewagą, więc tym razem chciałem się upewnić, że nie popełniłem żadnego błędu. Pierwszą rundę przegrałem z amerykańskim bokserem 5:0, a w dwóch kolejnych rundach musiałem się podnieść. Nie poszło to na moją korzyść. Na ringu nie rozumiałem, co się stało, ale kiedy wszedłem do szatni, dotarło do mnie, co straciłem. Przez kilka następnych dni byłem załamany” – powiedział.

Ponieważ do finałowego turnieju kwalifikacyjnego pozostało niewiele czasu, Nishant szybko się przegrupował. „Rozmawiałem z moimi trenerami, moją drużyną i wróciłem na ring po małej przerwie w obozie. Pracowałem nad wytrzymałością i wytrzymałość zadziałała. Zwykle męczę się w ostatniej rundzie, ale widziałeś, że tym razem się trzymałem. Prawdę mówiąc, podobała mi się trzecia runda. Chciałem też dominować od pierwszej rundy, a wszystkie te zmiany i ciężka praca, którą włożyłem, sprawiły, że było mi wygodnie.

Po powrocie w dwóch poprzednich turniejach kwalifikacyjnych bez zdobycia miejsca na igrzyskach olimpijskich drużyna mężczyzn znajdowała się pod ogromną presją, aby spisać się na medal. Co gorsza, dyrektor ds. osiągnięć Bernard Dunne złożył rezygnację.

„Po Włoszech wszyscy się martwili, bo nie udało nam się zdobyć ani jednego miejsca do spania. Zrobiliśmy sobie przerwę od obozu na 4-5 dni i wróciliśmy do domu. Zaczęliśmy od nowa, próbując zapomnieć o tym, co się stało. Właściwie zagraliśmy dobrze. Niektórzy z nich Przegraliśmy bliskie walki. Rezygnacja Dunne’a nie miała większego wpływu na treningi, ponieważ był tam trener Dmitry (Dmitruk), który również trenował nas wcześniej. Nie było większych zmian w treningu.

Nishant, brązowy medalista mistrzostw świata, to jeden z najrówniej grających bokserów ostatnich czasów. Ma moc w swoich ciosach, ale potrafi także dostosować się do ringu. Wykazując się dobrym ruchem nóg i szybkimi rękami, Nishant był w stanie utrzymać przeciwników w niepewności podczas zdobywania punktów. Użył kombinacji prawego dźgnięcia i lewego dośrodkowania ze świetnym skutkiem przeciwko Cebotari.

„Jestem szybki i mam moc. Myślę jednak, że moją siłą jest to, że potrafię dostosować się do stylu przeciwnika. Jeśli mój przeciwnik jest szybki lub ma mocne ciosy, wiem, jak go złamać. Międzynarodowe doświadczenie zdobyte na przestrzeni ostatnich kilku lat pomogło mi wybierać różne plany gry i realizować je na ringu.

„Tym razem moja pewność siebie była bardzo wysoka, więc wszystkie walki przebiegały w komfortowych warunkach. Miałem dobry moment na zadawanie ciosów i potrafiłem je dobrze zgrać, wykorzystując szybkość i zwody.

Nishant i Amit Panghal to jedyni bokserzy męscy, którzy się zakwalifikowali. Do Paryża zakwalifikowały się także cztery kobiety.

Będą to pierwsze igrzyska olimpijskie Nishanta, a kategoria 71 kg nie będzie łatwa.

„To najcięższa kategoria wagowa. W ostatniej eliminacji wzięło udział około 74 bokserów i tym razem liczba ta była podobna. Masz bokserów w wadze 69 kg, 67 kg i 75 kg. Jest dwóch mistrzów świata, którzy zakwalifikowali się. Potrzebujesz mocy, szybkości i umiejętności. Chcę być w pełni przygotowany, tworząc strategie dla wszystkich moich przeciwników. Chcę dać z siebie wszystko w każdej walce.”