No więc, jak świetna to była zabawa?

Płakaliśmy, krzyczeliśmy, śmialiśmy się, przytulaliśmy się i poszliśmy spać myśląc „co by było, gdyby”. Przez 15 dni byliśmy na krawędzi, świętując, narzekając i całkowicie oddając się emocjom, jakimi są Igrzyska Olimpijskie.

LICZBA MEDALI OLIMPIJSKICH W INDIACH | INDIE NA OLIMPIJSKU W PARYŻU | NAJNOWSZE WIADOMOŚCI OLIMPIJSKIE | WAŻNE DATY W PARYŻU 2024

Zainwestowaliśmy w Opowieść o odkupieniu Manu Bhakera i byliśmy pod wrażeniem mistrzowskiej woli tej 22-latki. Zostaliśmy wyniesieni na zawrotne wyżyny przez niepowtarzalną Vinesh Phogat, kiedy pokazała światu, że W rzeczywistości Indie mogą pokonać niepokonanychRozmawialiśmy między sobą o bitwach walczył poza matą którą starannie zignorowaliśmy, ponieważ nie dało się jej już ignorować.

Kiedy skończyło się tak, jak się skończyło, wściekaliśmy się na świat w jej imieniu. „100 gramów? JAK ŚMIECIE”. Zaatakowano prawa wrestlingu, brutalność redukcji wagi rozłożony na części w najdrobniejszych szczegółach. Kiedy Neeraj Chopra i Arshad Nadeem zagrali najlepszy singiel 1-2 w historii igrzysk olimpijskich w Azji Południowejprzypomnieliśmy sobie o naszych wrodzonych więzach z Pakistanem i rozkoszowaliśmy się odbiciem chwały tych dwóch wielkich outsiderów.

Nie chodziło tylko o zwycięzców ani o znane nazwiska. Kiedy łucznicy się wycofywali, zostawaliśmy z pytaniem „dlaczego”;skoro za strzelectwo można zdobywać medale, to dlaczego nie za łucznictwo?’. Przeczytaliśmy o federacji i brutalnie ją zbadaliśmy. Podziwialiśmy Balraja Panwara, który dostał się na olimpiadę zaledwie trzy lata po rozpoczęciu uprawiania wioślarstwaale zastanawialiśmy się, dlaczego nasi sportowcy nie mogli zacząć wcześniej; dlaczego nie dano im lepszej szansy, żeby odnieść sukces.

Płakaliśmy cicho, gdy zobaczyliśmy PV Sindhu rozpadać się w sposób, jakiego nigdy wcześniej nie widzieliśmy. Skoczyliśmy wysoko z Lakshyą Sen i mocno się z nim zderzyłam — niektórzy zgadzają się z surowymi komentarzami Prakasha Padukone na temat odpowiedzialności sportowców, inni się z nimi nie zgadzają.

Ale każdy z nas miał coś do powiedzenia na ten temat. To piękno sportu – przyciąga nas, błaga, byśmy eksplorowali warstwa po warstwie, wiążąc nas niezniszczalnym czarem.

A teraz jesteśmy smutni. LA 2028 wydaje się tak odległe… ale wiesz co? Nie musimy czekać cztery lata, żeby znów rzucić się na głęboką wodę indyjskiego sportu. Jesteśmy tam teraz i naprawdę możemy po prostu zostać.

Od lat autorzy, komentatorzy i eksperci próbują wywołać u ludzi poczucie winy i zmusić ich do oglądania zawodów olimpijskich poza igrzyskami, odwołując się do nacjonalizmu i emocji. Ale dwie rzeczy są jasne: po pewnym czasie to nie działa i naprawdę nie musimy tego teraz robić.

Sharda Ugra: Ten brązowy medal olimpijski to dla nas hokejowe „jhappi”

Powód: Mamy sportowców światowej klasy i jako fani sportu, nie potrzebujemy żadnego innego powodu, żeby ich oglądać.

Obejrzyj, jak Neeraj Chopra zdobywa medal na Mistrzostwach Świata lub wygrywa zawody Diamentowej Ligi z tymi samymi potwornie dobrymi sportowcami, z którymi rywalizował w Paryżu; to równie przyjemne uczucie. Potrafi sprawić, że latamy z oszczepem, trafiając w sportową nirwanę w sposób, w jaki nikt inny nie potrafi.

Zobacz, jak Nikhat Zareen broni tytułu mistrzyni świata, albo jak Satwiksairaj Rankireddy i Chirag Shetty walczą tydzień po tygodniu z najlepszymi z najlepszych, albo jak Swapnil Kusale zdobywa medal na Pucharze Świata, albo jak Anshu Malik idzie na całość na imprezie z serii rankingowej… to jest równie zabawne. To jest równie smutne. To jest równie niesamowite.

Nie musimy powracać do tej niesamowitej relacji raz na cztery lata (lub, w mniejszym stopniu, co dwa lata, licząc Igrzyska Azjatyckie i Wspólnoty Narodów); może to być relacja, która trwa całe życie: stała i konsekwentna. Im bardziej się zaangażujemy, tym bardziej będziemy w stanie zrozumieć złożone zasady innych sportów, sposób, w jaki przygotowują się sportowcy.

Jeśli nie podobają nam się zasady wrestlingu, które dyktują redukcje wagi, na przykład, znajomość zasad pomoże nam lepiej wypracować konsensus przeciwko nim. Możemy je kwestionować razem; możemy się na nie wściekać razem… i możemy to robić za każdym razem, gdy dochodzi do walki wrestlingowej o dużą wagę. Im bardziej jesteśmy zaangażowani, tym bardziej administratorzy muszą się włączyć, tym bardziej muszą to zrobić sportowcy. Tak samo jak my je rozumiemy, będą wiedzieć, że jesteśmy w nie w pełni zaangażowani.

Możemy lepiej zrozumieć, co Padukone miał na myśli, komentując: im częściej oglądamy nasze gwiazdy badmintona, tym lepiej oceniamy ich potencjał, ich umiejętności. Czy PV Sindhu naprawdę miała szansę na medal? Gdybyśmy oglądali ją tylko w Rio i Tokio, nie moglibyśmy myśleć inaczej. Czy Sreeja Akula doprowadzająca numer 1 na świecie Sun Yingsha do dziewięciu punktów meczowych była dziwnym zbiegiem okoliczności, czy też coś się dzieje w indyjskim tenisie stołowym? Czy łucznicy z tego kraju naprawdę mogą zostać mistrzami świata w medalach olimpijskich?

Jak brązowy medal olimpijski Amana Sehrawata został wykuty w domu indyjskich zapasów, Chhatrasal

Nie damy się zwieść wielkim internetowym kontom publikującym bzdury w rodzaju „X zdobył już medal” lub „Y dotarł do finału”, nawet zanim Igrzyska się rozpoczną. Zrozumiemy, co Vinesh, Bajrang Punia i Sakshi Malik mają do powiedzenia na temat sposobu zarządzania ich federacją: od slapsticku do całkowicie poważnego, możemy jednym zamachem zniszczyć dezinformację. I przy okazji możemy się dobrze bawić.

Wszyscy jesteśmy fanami sportu z jakiegoś powodu. Dla niektórych z nas to ucieczka, dla niektórych przyjemność zastępcza, dla niektórych po prostu rozrywka. Wszyscy w pełni angażujemy się emocjonalnie w tę rozrywkę, którą my, ludzie, sami sobie stworzyliśmy. Robimy to, ponieważ na jakimś poziomie ma to dla nas wszystkich znaczenie. Dlaczego więc musimy się jej od nas głodzić przez następne cztery lata?

Zbyt wczesne prognozy dotyczące igrzysk olimpijskich w Los Angeles w 2028 r.: Neeraj-Nadeem na podium, Indie zdobędą ponad 10 medali

Oglądaj indyjski sport. Czytaj indyjski sport. Obserwuj indyjski sport. To nie jest prośba, to raczej rekomendacja. Kiedy nadejdzie LA 2028, wszyscy musimy być gotowi na tę przejażdżkę kolejką górską, którą nazywamy Igrzyskami Olimpijskimi.