Przedoperacyjna immunoterapia i chemioterapia, a następnie immunoterapia pooperacyjna znacznie poprawiły wskaźniki przeżycia wolnego od zdarzeń (EFS) i całkowitych odpowiedzi patologicznych (pCR) w porównaniu z samą chemioterapią u pacjentów z operacyjnym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NSCLC). Takie były wyniki badania fazy III zaprezentowane przez naukowców z University of Texas MD Anderson Cancer Center na dorocznym spotkaniu American Association for Cancer Research (AACR) w Orlando.

Badanie AEGEAN oceniało durwalumab podawany okołooperacyjnie, co oznacza, że ​​terapia jest prowadzona zarówno przed operacją, jak i po niej. Uczestnicy badania otrzymywali przedoperacyjny (neoadiuwantowy) durwalumab i chemioterapię opartą na platynie, a następnie pooperacyjny (adiuwantowy) durwalumab lub neoadiuwantowe placebo i chemioterapię, po której następowało adiuwantowe placebo.

Zdaniem naukowców są to pierwsze przedstawione dane na temat korzyści płynących z okołooperacyjnej immunoterapii w przypadku resekcyjnego NSCLC i stanowią uzupełnienie rosnącej liczby dowodów potwierdzających korzyści zarówno z immunoterapii neoadjuwantowej, jak i adjuwantowej u tych pacjentów.

„Naszym celem jest zwiększenie liczby leków na raka płuc. Przez dziesięciolecia badań nad chemioterapią adiuwantową i neoadiuwantową udało nam się zwiększyć liczbę wyleczeń tylko o około 5%” — powiedział główny badacz, dr hab. med. John Heymach, kierownik onkologii medycznej klatki piersiowej/głowy i szyi w MD Anderson. „Samo to jedno badanie może znacznie zwiększyć ten odsetek i czekamy na wiele innych ulepszeń w przyszłości”.

Spośród pacjentów otrzymujących durwalumab w okresie okołooperacyjnym pCR wystąpiło u 17,2% w porównaniu z zaledwie 4,3% pacjentów otrzymujących samą chemioterapię. W pierwszej tymczasowej analizie EFS, przy medianie czasu obserwacji wynoszącej 11,7 miesiąca, mediana EFS wynosiła 25,9 miesiąca w ramieniu placebo, ale nie została jeszcze osiągnięta w ramieniu durwalumabu.

Dane te odpowiadają zmniejszeniu o 32% szansy wystąpienia nawrotu choroby, progresji lub zgonu pacjentów w przypadku leczenia opartego na immunoterapii w porównaniu z samą chemioterapią. Około cztery razy więcej pacjentów leczonych durwalumabem w okresie okołooperacyjnym w połączeniu z chemioterapią osiągnęło pCR w porównaniu z pacjentami leczonymi wyłącznie chemioterapią.

Inhibitor immunologicznego punktu kontrolnego

Durwalumab, inhibitor immunologicznego punktu kontrolnego ukierunkowany na PD-L1, został wcześniej zatwierdzony do leczenia określonych pacjentów z rakiem dróg żółciowych, rakiem wątroby, drobnokomórkowym rakiem płuc i NSCLC. Obecnie durwalumab jest stosowany w leczeniu chorych na miejscowo zaawansowanego, nieoperacyjnego NDRP po ostatecznej chemioradioterapii oraz u chorych na NDRP z przerzutami w skojarzeniu z tremelimumabem i chemioterapią opartą na związkach platyny.

Badanie fazy III AEGEAN jest randomizowanym, kontrolowanym placebo badaniem z podwójnie ślepą próbą, mającym na celu ocenę korzyści z dodania durwalumabu w okresie okołooperacyjnym do chemioterapii opartej na platynie u dorosłych z nieleczonym NSCLC w stadium IIA-IIIB. W sumie 802 pacjentów przydzielono losowo w stosunku 1:1 do każdego ramienia. Pierwszorzędowymi punktami końcowymi badania są pCR, oceniane przez centralne laboratorium, oraz EFS na podstawie ślepej, niezależnej centralnej oceny.

Pacjenci z mutacjami EGFR/ALK zostali wykluczeni ze zmodyfikowanej populacji zaplanowanej do leczenia. Do analizy skuteczności włączono łącznie 740 pacjentów, w tym 366 pacjentów z ramienia durwalumabu i 374 z ramienia placebo. Mediana wieku uczestników w każdej grupie wynosiła 65 lat, a 71,6% stanowili mężczyźni. 53,6% pacjentów było rasy białej, 41,5% rasy azjatyckiej i 4,9% innej rasy.

Ogólnie rzecz biorąc, terapie były dobrze tolerowane, a działania niepożądane były zgodne z wynikami wcześniejszych badań. Naukowcy zaobserwowali maksymalne zdarzenia niepożądane stopnia 3-4 u 42,3% i 43,4% pacjentów odpowiednio w grupie durwalumabu i placebo.

Korzyści zarówno w pCR, jak i EFS były w dużej mierze spójne we wstępnie zdefiniowanych podgrupach pacjentów, a badanie kontynuuje ocenę długoterminowego EFS, a także przeżycia wolnego od choroby i przeżycia całkowitego.

„To badanie pokazuje, że połączenie neoadiuwantowego i adiuwantowego durwalumabu przynosi korzyści pacjentom i może potencjalnie zmienić standard opieki nad pacjentami z resekcyjnym niedrobnokomórkowym rakiem płuca” – powiedział Heymach. „Idąc dalej, stajemy przed szeregiem pytań dotyczących tego, jak budować skuteczniejsze schematy leczenia bez podawania większej ilości leczenia, niż jest to konieczne”.

Heymach wyjaśnił, że przyszłe badania muszą określić, którzy pacjenci odnoszą największe korzyści z leczenia neoadjuwantowego i mogą uniknąć dalszego leczenia, a także ci, którzy pozostają w grupie wysokiego ryzyka nawrotu i mogą wymagać bardziej intensywnych schematów leczenia uzupełniającego.