Indie chcą być czołowym producentem w Azji w miarę odchodzenia firm od Chin, ale najpierw muszą obniżyć podatki i poprawić efektywność łańcucha dostaw, jeśli chcą zdetronizować Wietnam.

W miarę wzrostu konkurencji z Chinami Stany Zjednoczone realizują program „friendshoringu”. Administracja Bidena zachęcała amerykańskie firmy do przenoszenia działalności związanej z produkcją elektroniki i technologii z Chin do bardziej przyjaznych krajów, zwłaszcza Wietnamu i Indii w regionie Azji i Pacyfiku.

„Zarówno Demokraci, jak i Republikanie postrzegają Chiny jako wyzwanie. A każda sala konferencyjna w USA pyta dyrektora generalnego, jaka jest ich strategia wyśmiewania Chin” – powiedział Mukesh Aghi, prezes i dyrektor generalny Forum Partnerstwa Strategicznego USA-Indie.

Indie i Wietnam są atrakcyjną alternatywą produkcyjną dla zagranicznych inwestorów i firm, częściowo ze względu na niskie koszty pracy. Jednak w obu przypadkach Wietnam nadal znacznie wyprzedza Wietnam, którego łączny eksport w 2023 r. wyniesie 96,99 miliarda dolarów w porównaniu z 75,65 miliarda dolarów Indii.

„Wietnam jest znany ze swojej zdolności do produkcji elektroniki. Indie dopiero wchodzą w tę grę, co zapewnia Wietnamowi przewagę konkurencyjną” – powiedział Samir Kapadia, dyrektor generalny India Index i dyrektor zarządzający w Vogel Group.

Choć stosunki Indii z USA uległy ociepleniu, zwłaszcza po czerwcowej wizycie państwowej premiera Narendry Modiego w Białym Domu, Wietnam utrzymuje od 2007 r. umowę handlową i inwestycyjną z Waszyngtonem.

Inną kluczową zaletą Wietnamu jest prostsza propozycja w porównaniu z Indiami, które, jak zauważył Aghi, mają „29 stanów, a każde państwo ma inną politykę”.

„Wietnam ma przewagę, jeśli chodzi o korzyści skali w produkcji, w której wykorzystuje się głównie pracę fizyczną” – Nari Viswanathan, starszy dyrektor ds. strategii łańcucha dostaw w firmie programistycznej Coupa.

Sektory wymagające intensywnej pracy fizycznej i charakteryzujące się niskimi marżami zysku, takie jak produkcja odzieży, „nie poruszą igły” w przypadku Indii” – zauważył Viswanathan.

Amerykańscy giganci technologiczni coraz częściej przenoszą część swoich łańcuchów dostaw do tego kraju w Azji Południowej. W grudniu o tym poinformował „Financial Times”. Jabłko powiedział dostawcom komponentów, że do nadchodzącego iPhone’a 16 będzie pozyskiwał baterie z indyjskich fabryk. Firma rozważała rozszerzenie działalności w Indiach od 2016 r., kiedy dyrektor generalny Tim Cook odwiedził premiera Indii Narendry Modiego. Google w drugim kwartale ma również rozpocząć produkcję telefonów Pixel w Indiach.

Jedną z przeszkód w realizacji ambicji indyjskiego centrum produkcyjnego jest nałożone w tym kraju 10% cło importowe na technologie informacyjno-komunikacyjne. Według Andy’ego Ho, dyrektora ds. inwestycji w VinaCapital, jest to kwota wyższa niż średnie cła importowe obowiązujące w Wietnamie, wynoszące około 5%.

Indyjskie podatki importowe miały chronić krajowych producentów, ale obniżenie tych ceł będzie częścią wysiłków rządu mających na celu przyciągnięcie zagranicznych firm do produkcji towarów w kraju.

„2024 będzie rokiem, w którym premier Modi zniesie wiele z tych ceł, ale zrobi to, koncentrując się na poszczególnych branżach, a nie na poszczególnych krajach” – dodał Kapadia.

Na przykład Indie w styczniu obniżyły podatki importowe na niektóre części metalowe i plastikowe wykorzystywane w produkcji telefonów komórkowych z 15% do 10%. Przynoszą korzyści firmom takim jak Apple i Dixon Technologies, które produkują telefony dla Xiaomi, Samsunga i Motoroli.

„Biorąc pod uwagę przewagę Wietnamu nad produkcją elektroniki i eksportem do Stanów Zjednoczonych, to właśnie tam odnotujemy największy wzrost na początku, gdy Indie będą próbowały przejąć udział w rynku. Obejmuje to wszelkiego rodzaju tworzywa sztuczne, komponenty metalowe i elementy mechaniczne” – stwierdziła Kapadia.

Jak wynika z postu na LinkedIn autorstwa Pankaja Mahindroo, prezesa India Cellular and Electronics Association, eksport elektroniki z Indii do Stanów Zjednoczonych osiągnął 6,6 miliarda dolarów w okresie od stycznia do września ubiegłego roku w porównaniu z 2,6 miliarda dolarów w tym samym okresie w 2022 roku.

Jednak Ho z VinaCapital ostrzegł, że obniżenie ceł importowych „nie jest źródłem trwałej przewagi w przyciąganiu inwestycji BIZ w perspektywie długoterminowej”.

„Zagraniczni inwestorzy są bardziej zaniepokojeni kwestiami związanymi z łatwością prowadzenia działalności gospodarczej – zwłaszcza elastycznością w zatrudnianiu i zwalnianiu pracowników – niż podatkami i cłami. To jest główne źródło długoterminowej przewagi Wietnamu nad Indiami” – Ho powiedział CNBC w e-mailu.

Chociaż Indie chcą do 2047 r. stać się gospodarką rozwiniętą, w dalszym ciągu brakuje im infrastruktury, co powoduje wydłużenie czasu dostaw i dostaw drogowych.

„Statek w Singapurze może zostać rozładowany w ciągu ośmiu godzin i przewieziony ciężarówką do potencjalnych fabryk, ale ten sam statek w Indiach utknie w magazynie celnym na kilka dni” – powiedział Aghi, ostrzegając, że te opóźnienia zmniejszają atrakcyjność tego kraju w Azji Południowej firmy zagraniczne.

„Chiny prawdopodobnie wyprzedzają Indie o 10 lat pod względem infrastruktury, więc kraj musi ciężej pracować, aby mieć pewność, że infrastruktura będzie nadal budowana” – dodał.

W tymczasowym budżecie Indii oszacowano, że rząd federalny ma wydać 2,55 biliona rupii (30,7 miliarda dolarów) na poprawę indyjskiego systemu kolejowego.

„Indie są na dobrej drodze do modernizacji systemów logistyki w celu ulepszenia modeli łańcucha dostaw na żądanie dla importerów i eksporterów, co wpływa na powstawanie wszelkiego rodzaju nowych dróg i portów. Myślę, że będzie to priorytet przed automatyzacją” – stwierdziła Kapadia.

Jednakże ciepłe stosunki Wietnamu z Chinami zapewniają Indiom kluczową przewagę, podkreślił Kapadia.

„Wietnam nie mógłby być bliżej Chin na tak wiele różnych sposobów. Myślę, że będzie to dotyczyć menedżerów łańcucha dostaw i amerykańskich korporacji przez następne 10–15 lat” – ostrzegł.

Prezydent Chin Xi Jinping odwiedził Wietnam zaledwie trzy miesiące po wizycie prezydenta USA Joe Bidena, podpisując umowy z Wietnamem w takich obszarach jak infrastruktura, handel i bezpieczeństwo.

„[China and Vietnam are] nieustannie ściskają dłonie i wręczają sobie medale za każdym razem, gdy się spotykają” – powiedziała Kapadia.

„Myślę, że najwięksi gracze wezmą pod uwagę niektóre kalkulacje polityczne dotyczące stosunków Chin z Wietnamem i wstrzymują się z podejmowaniem decyzji do czasu, aż Indie udowodnią, że naprawdę mogą jak dotąd konkurować w produkcji elektroniki” – dodał.