Indie i świat nie osiągnęły kamienia milowego WHO dotyczącego gruźlicy na rok 2020: badanie Lancetu | Wiadomości z Indii
NOWE DELHI: Według nowego, światowego badania opublikowanego w czasopiśmie The Lancet Infectious Diseases, w latach 2015–2020 zapadalność na gruźlicę w Indiach spadła nieznacznie o 0,5% i nie osiągnęła wyznaczonego przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) kamienia milowego dotyczącego END-TB na rok 2020.
Strategia WHO „Wyeliminuj gruźlicę” zakłada zmniejszenie o 90% liczby zgonów z powodu gruźlicy i zmniejszenie współczynnika zachorowalności o 80% do 2030 r. w porównaniu z danymi wyjściowymi z 2015 r. Do najważniejszych celów na rok 2020 zalicza się zmniejszenie współczynnika zachorowalności na gruźlicę o 20%. i zmniejszenie liczby zgonów o 35%.
W najnowszym badaniu oszacowano, że zapadalność na gruźlicę w Indiach w każdym wieku wyniosła 213 przypadków na lakh populacji w 2020 roku, czyli znacznie powyżej najważniejszej wartości WHO (dla Indii) wynoszącej 171 na lakh populacji. Szacuje się, że liczba zgonów spowodowanych bakteryjną chorobą zakaźną w tym samym roku wyniosła 3,5–5 lakh, co ponownie znacznie przekracza próg śmiertelności ustalony dla Indii na poziomie 2,7–3,2 lakh.
Badanie ma miejsce przed Światowym Dniem Gruźlicy przypadającym na 24 marca.
Pomimo przyspieszonego postępu w zmniejszaniu obciążenia gruźlicą w ciągu ostatniej dekady światu nie udało się osiągnąć pierwszych pośrednich kamieni milowych strategii WHO End TB w 2020 r., stwierdzili naukowcy z Global Burden Disease (GBD) 2021 Tuberculosis Collaborators. Tempo spadku było również zróżnicowane w zależności od grupy wiekowej, przy czym najwolniejszy postęp odnotowano u osób w wieku 50 lat i starszych.
Spośród 204 krajów przeanalizowanych przez zespół 15 osiągnęło kamień milowy w zakresie zachorowalności na gruźlicę w 2020 r., a 17 osiągnęło kamień milowy w zakresie śmiertelności. Naukowcy twierdzą, że z 15 z nich 11 znajdowało się w Afryce Subsaharyjskiej.
Stwierdzili, że nowatorskie interwencje mające na celu znalezienie przypadków w krajach takich jak Nigeria, Tanzania, Kamerun i Kenia pomogły zmniejszyć zachorowalność, a dodatkowo wspomógł je lepszy dostęp do leków stosowanych w leczeniu HIV w wielu krajach regionu Afryki Subsaharyjskiej.
Zdaniem naukowców jedynie 17 krajów osiągnęło kamień milowy w zakresie śmiertelności końcowej w 2020 r., a oporność na leki może być ważnym czynnikiem.
Twierdzą, że „skuteczny, bezpieczny i krótszy” schemat leczenia gruźlicy lekoopornej, zatwierdzony przez WHO, mógłby pomóc w zmniejszeniu liczby zgonów. Odwoływali się do zaktualizowanych zaleceń WHO dotyczących leczenia gruźlicy lekoopornej wydanych w 2020 r. w obliczu oporności na środki przeciwbakteryjne, która stała się głównym zagrożeniem dla zdrowia publicznego.
Zespół wyraził także uznanie dla wysiłków krajowych interwencji w zakresie ochrony socjalnej w Mołdawii i Ekwadorze – dwóch z 17 krajów – które „znacznie zwiększyły przestrzeganie zasad leczenia” i „potencjalnie zapobiegły oporności na leki”.
Na całym świecie zaobserwowano największy spadek zachorowalności na gruźlicę u dzieci w wieku poniżej 15 lat – w latach 2015–2020 zapadalność na gruźlicę spadła o 16%, a liczba zgonów o 34%, mimo że ryzyko zachorowania na gruźlicę nadal utrzymuje się na wysokim poziomie – według autorom.
Powołując się na dowody z ostatnich badań, stwierdzili, że większość chorób bakteryjnych przenosi się na zewnątrz, dlatego zintegrowanie śledzenia kontaktów z lokalnymi strategiami badań przesiewowych i profilaktyki będzie „szczególnie ważne dla ciągłego postępu”.
Stwierdzono, że na całym świecie dorośli w wieku 50 lat i starsi będą stanowić 37 procent wszystkich przypadków zachorowań na gruźlicę i 58 procent wszystkich zgonów z powodu gruźlicy w 2020 r., a skierowanie działań do tych grup wiekowych byłoby wymagane, aby osiągnąć cele w zakresie końcowej gruźlicy – twierdzą naukowcy.
Niezbędne byłoby badanie przesiewowe i leczenie osób starszych pod kątem utajonej gruźlicy, gdy objawy nie ujawniają się. Co więcej, biorąc pod uwagę duże ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji na leczenie, naukowcy podkreślili znaczenie opracowania krótszych, mniej toksycznych metod leczenia, w połączeniu z wczesną diagnostyką, dla osiągnięcia celów związanych z gruźlicą końcową.
Jeśli chodzi o wpływ pandemii Covid-19 na globalne obciążenie gruźlicą, badacze przytoczyli ograniczone dane empiryczne i podkreślili potrzebę kontynuowania badań, mimo że przyznali, że wiele modeli przewidywało setki tysięcy dodatkowych zgonów z powodu gruźlicy w wyniku pandemii.
Według koordynującego badanie Instytutu Pomiarów i Ewaluacji Zdrowia (IHME) Uniwersytetu Waszyngtońskiego (UW) badanie GBD to największe i najbardziej wszechstronne przedsięwzięcie mające na celu ilościowe określenie utraty zdrowia w różnych miejscach i na przestrzeni czasu.
Strategia WHO „Wyeliminuj gruźlicę” zakłada zmniejszenie o 90% liczby zgonów z powodu gruźlicy i zmniejszenie współczynnika zachorowalności o 80% do 2030 r. w porównaniu z danymi wyjściowymi z 2015 r. Do najważniejszych celów na rok 2020 zalicza się zmniejszenie współczynnika zachorowalności na gruźlicę o 20%. i zmniejszenie liczby zgonów o 35%.
W najnowszym badaniu oszacowano, że zapadalność na gruźlicę w Indiach w każdym wieku wyniosła 213 przypadków na lakh populacji w 2020 roku, czyli znacznie powyżej najważniejszej wartości WHO (dla Indii) wynoszącej 171 na lakh populacji. Szacuje się, że liczba zgonów spowodowanych bakteryjną chorobą zakaźną w tym samym roku wyniosła 3,5–5 lakh, co ponownie znacznie przekracza próg śmiertelności ustalony dla Indii na poziomie 2,7–3,2 lakh.
Badanie ma miejsce przed Światowym Dniem Gruźlicy przypadającym na 24 marca.
Pomimo przyspieszonego postępu w zmniejszaniu obciążenia gruźlicą w ciągu ostatniej dekady światu nie udało się osiągnąć pierwszych pośrednich kamieni milowych strategii WHO End TB w 2020 r., stwierdzili naukowcy z Global Burden Disease (GBD) 2021 Tuberculosis Collaborators. Tempo spadku było również zróżnicowane w zależności od grupy wiekowej, przy czym najwolniejszy postęp odnotowano u osób w wieku 50 lat i starszych.
Spośród 204 krajów przeanalizowanych przez zespół 15 osiągnęło kamień milowy w zakresie zachorowalności na gruźlicę w 2020 r., a 17 osiągnęło kamień milowy w zakresie śmiertelności. Naukowcy twierdzą, że z 15 z nich 11 znajdowało się w Afryce Subsaharyjskiej.
Stwierdzili, że nowatorskie interwencje mające na celu znalezienie przypadków w krajach takich jak Nigeria, Tanzania, Kamerun i Kenia pomogły zmniejszyć zachorowalność, a dodatkowo wspomógł je lepszy dostęp do leków stosowanych w leczeniu HIV w wielu krajach regionu Afryki Subsaharyjskiej.
Zwiększać
Twierdzą, że „skuteczny, bezpieczny i krótszy” schemat leczenia gruźlicy lekoopornej, zatwierdzony przez WHO, mógłby pomóc w zmniejszeniu liczby zgonów. Odwoływali się do zaktualizowanych zaleceń WHO dotyczących leczenia gruźlicy lekoopornej wydanych w 2020 r. w obliczu oporności na środki przeciwbakteryjne, która stała się głównym zagrożeniem dla zdrowia publicznego.
Zespół wyraził także uznanie dla wysiłków krajowych interwencji w zakresie ochrony socjalnej w Mołdawii i Ekwadorze – dwóch z 17 krajów – które „znacznie zwiększyły przestrzeganie zasad leczenia” i „potencjalnie zapobiegły oporności na leki”.
Na całym świecie zaobserwowano największy spadek zachorowalności na gruźlicę u dzieci w wieku poniżej 15 lat – w latach 2015–2020 zapadalność na gruźlicę spadła o 16%, a liczba zgonów o 34%, mimo że ryzyko zachorowania na gruźlicę nadal utrzymuje się na wysokim poziomie – według autorom.
Powołując się na dowody z ostatnich badań, stwierdzili, że większość chorób bakteryjnych przenosi się na zewnątrz, dlatego zintegrowanie śledzenia kontaktów z lokalnymi strategiami badań przesiewowych i profilaktyki będzie „szczególnie ważne dla ciągłego postępu”.
Stwierdzono, że na całym świecie dorośli w wieku 50 lat i starsi będą stanowić 37 procent wszystkich przypadków zachorowań na gruźlicę i 58 procent wszystkich zgonów z powodu gruźlicy w 2020 r., a skierowanie działań do tych grup wiekowych byłoby wymagane, aby osiągnąć cele w zakresie końcowej gruźlicy – twierdzą naukowcy.
Niezbędne byłoby badanie przesiewowe i leczenie osób starszych pod kątem utajonej gruźlicy, gdy objawy nie ujawniają się. Co więcej, biorąc pod uwagę duże ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji na leczenie, naukowcy podkreślili znaczenie opracowania krótszych, mniej toksycznych metod leczenia, w połączeniu z wczesną diagnostyką, dla osiągnięcia celów związanych z gruźlicą końcową.
Jeśli chodzi o wpływ pandemii Covid-19 na globalne obciążenie gruźlicą, badacze przytoczyli ograniczone dane empiryczne i podkreślili potrzebę kontynuowania badań, mimo że przyznali, że wiele modeli przewidywało setki tysięcy dodatkowych zgonów z powodu gruźlicy w wyniku pandemii.
Według koordynującego badanie Instytutu Pomiarów i Ewaluacji Zdrowia (IHME) Uniwersytetu Waszyngtońskiego (UW) badanie GBD to największe i najbardziej wszechstronne przedsięwzięcie mające na celu ilościowe określenie utraty zdrowia w różnych miejscach i na przestrzeni czasu.
