Indie i znaczna część świata nie osiągnęły kamienia milowego WHO dotyczącego „eliminowania gruźlicy”: Lancet
New Delhi: Według nowego, globalnego badania opublikowanego w czasopiśmie The Lancet Infectious Diseases, w latach 2015–2020 w Indiach zapadalność na gruźlicę spadła nieznacznie o 0,5%, ale nie osiągnęła ona kluczowych założeń Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) „Wyeliminuj gruźlicę” przewidzianych w planach na rok 2020.
Strategia WHO „Wyeliminować gruźlicę” ma na celu zmniejszenie o 90% zgonów z powodu gruźlicy i zmniejszenie współczynnika zachorowalności o 80% do 2030 r. w porównaniu z danymi wyjściowymi z 2015 r.
Do kamieni milowych na rok 2020 zalicza się zmniejszenie o 20% współczynnika zachorowalności na gruźlicę i zmniejszenie liczby zgonów o 35%.
W najnowszym badaniu oszacowano, że zapadalność na gruźlicę w Indiach w każdym wieku wyniosła 213 przypadków na lakh populacji w 2020 roku, czyli znacznie powyżej najważniejszej wartości WHO (dla Indii) wynoszącej 171 na lakh populacji. Szacuje się, że liczba zgonów spowodowanych bakteryjną chorobą zakaźną w tym samym roku wyniosła 3,5–5 lakh, co ponownie znacznie przekracza próg śmiertelności ustalony dla Indii na poziomie 2,7–3,2 lakh.
Badanie ma miejsce przed Światowym Dniem Gruźlicy przypadającym na 24 marca.
Pomimo przyspieszonego postępu w zmniejszaniu obciążenia gruźlicą w ciągu ostatniej dekady, światu nie udało się osiągnąć pierwszych pośrednich celów „Wyeliminować gruźlicę” do roku 2020, stwierdzili naukowcy z zespołu Global Burden Disease (GBD) 2021 Tuberculosis Collaborators. Tempo spadku było również zróżnicowane w zależności od grupy wiekowej, przy czym najwolniejszy postęp odnotowano u osób w wieku 50 lat i starszych.
Spośród 204 krajów przeanalizowanych przez zespół 15 osiągnęło kamień milowy w zakresie zachorowalności na gruźlicę w 2020 r., a 17 osiągnęło kamień milowy w zakresie śmiertelności. Naukowcy twierdzą, że z 15 z nich 11 znajdowało się w Afryce Subsaharyjskiej.
Stwierdzili, że nowatorskie interwencje mające na celu wykrywanie przypadków w krajach takich jak Nigeria, Tanzania, Kamerun i Kenia pomogły zmniejszyć zachorowalność, a dodatkowo wspomógł je lepszy dostęp do leków stosowanych w leczeniu HIV w wielu krajach regionu Afryki Subsaharyjskiej.
Zdaniem naukowców jedynie 17 krajów osiągnęło kamień milowy w zakresie śmiertelności końcowej w 2020 r., a oporność na leki może być ważnym czynnikiem.
Twierdzą, że „skuteczny, bezpieczny i krótszy” schemat leczenia gruźlicy lekoopornej, zatwierdzony przez WHO, mógłby pomóc w zmniejszeniu liczby zgonów. Odwoływali się do zaktualizowanych zaleceń WHO dotyczących leczenia gruźlicy lekoopornej wydanych w 2020 r. w obliczu oporności na środki przeciwbakteryjne, która stała się głównym zagrożeniem dla zdrowia publicznego.
Zespół docenił także wysiłki podejmowane w ramach krajowych interwencji w zakresie ochrony socjalnej w Mołdawii i Ekwadorze – dwóch z 17 krajów – które „znacznie zwiększyły przestrzeganie zasad leczenia” i „potencjalnie zapobiegły oporności na leki”.
Na całym świecie zaobserwowano największy spadek zachorowalności na gruźlicę u dzieci w wieku poniżej 15 lat – w latach 2015–2020 zapadalność na gruźlicę spadła o 16%, a liczba zgonów o 34%, mimo że ryzyko zachorowania na gruźlicę nadal utrzymuje się na wysokim poziomie – według autorom.
Powołując się na dowody z ostatnich badań, stwierdzili, że większość chorób bakteryjnych przenosi się na zewnątrz, dlatego też zintegrowanie śledzenia kontaktów z lokalnymi strategiami badań przesiewowych i profilaktyki będzie „szczególnie ważne dla stałego postępu”.
Stwierdzono, że na całym świecie dorośli w wieku 50 lat i starsi będą stanowić 37 procent wszystkich przypadków zachorowań na gruźlicę i 58 procent wszystkich zgonów z powodu gruźlicy w 2020 r., a skierowanie działań do tych grup wiekowych byłoby wymagane, aby osiągnąć cele w zakresie końcowej gruźlicy – twierdzą naukowcy.
Niezbędne byłoby badanie przesiewowe i leczenie osób starszych pod kątem utajonej gruźlicy, gdy objawy nie ujawniają się. Co więcej, biorąc pod uwagę duże ryzyko wystąpienia niepożądanych reakcji na leczenie, naukowcy podkreślili znaczenie opracowania krótszych, mniej toksycznych metod leczenia, w połączeniu z wczesną diagnostyką, dla osiągnięcia celów związanych z gruźlicą końcową.
Jeśli chodzi o wpływ pandemii Covid-19 na globalne obciążenie gruźlicą, badacze przytoczyli ograniczone dane empiryczne i podkreślili potrzebę kontynuowania badań, mimo że przyznali, że wiele modeli przewidywało setki tysięcy dodatkowych zgonów z powodu gruźlicy w wyniku pandemii.
Według koordynującego badanie Instytutu Pomiarów i Ewaluacji Zdrowia (IHME) Uniwersytetu Waszyngtońskiego (UW) badanie GBD to największe i najbardziej wszechstronne przedsięwzięcie mające na celu ilościowe określenie utraty zdrowia w różnych miejscach i na przestrzeni czasu.
(Opublikowany 20 marca 2024, 11:09 IST)