Odblokuj Editor’s Digest za darmo

Roula Khalaf, redaktorka naczelna FT, wybiera swoje ulubione artykuły w tym cotygodniowym newsletterze.

Zdaniem dyrektora finansowego jednej z największych firm inżynieryjno-budowlanych w kraju Indie muszą zwiększyć współpracę z krajowymi firmami prywatnymi w zakresie zamówień publicznych na sprzęt obronny, w którym obecnie dominują przedsiębiorstwa państwowe i import.

Dyrektor finansowy Larsen & Toubro, R. Shankar Raman, powiedział w wywiadzie dla Financial Times, że zdolności produkcyjne firmy przewyższają możliwości zamówień publicznych oferowane przez rząd Indii.

Konglomerat, który generuje około 5 procent swojego 27-miliardowego rocznego przychodu z obronności, niedawno podpisał umowy warte setki milionów dolarów, aby pomóc w budowie okrętów dla indyjskiej marynarki wojennej i zaopatrzyć siły powietrzne w sprzęt radarowy. Produkuje również systemy dostarczania broni i obrony powietrznej.

„Cały czas lobbowaliśmy, mówiąc, że rząd powinien przyspieszyć realizację całego programu” – powiedział Raman, przemawiając w siedzibie L&T w Mumbaju.

„Potrzeby infrastruktury obronnej [an] remont i myślę, że potrzebują zdolnych ludzi, aby to zrobić”, powiedział Raman. „Uważamy, że nasze możliwości znacznie przewyższają możliwości, jakie mamy dzisiaj”.

Indie, otoczone wrogimi sąsiadami Chinami i Pakistanem, są największym importerem sprzętu wojskowego na świecie, oferując szeroką gamę zestawów, w tym myśliwce, czołgi i śmigłowce. Rosja jest największym dostawcą broni do New Delhi.

W ciągu ostatniej dekady administracja premiera Narendry Modiego zliberalizowała zamówienia publiczne na potrzeby obronności i zwiększyła przejrzystość przetargów, co pozwoliło większej liczbie firm zdobywać kontrakty wojskowe.

Jednak Nowe Delhi nadal jest uzależnione od kilkunastu państwowych korporacji, takich jak Hindustan Aeronautics i Bharat Electronics, które zmagają się z tworzeniem przemysłu obronnego na światowym poziomie i które Raman określił jako „niezbyt wydajne”.

Wiele dużych krajowych konglomeratów, w tym L&T, Adani Group i Tata Sons, wkroczyło do sektora, ponieważ rząd Modiego próbuje rozbudować rodzimą technologię wojskową i dostawy. Ta strategia wpisuje się w szerszą akcję „Make in India” mającą na celu pobudzenie powolnej produkcji w kraju.

Nowe Delhi musi „wyzbyć się myślenia, że ​​sektor prywatny [involvement] „oznaczałoby to czerpanie zysków kosztem rządu”, powiedział Raman. „To duża zmiana sposobu myślenia… musimy sprawić, by sektor prywatny bardziej się zaangażował”.

Analitycy spodziewają się znacznie większego udziału korporacji w branży. CRISIL Ratings, indyjski oddział S&P Global, przewiduje, że przychody 25 prywatnych firm z branży lotnictwa i obronności, które obejmuje, wzrosną o 20 procent w roku fiskalnym do marca 2025 r.

„W tle rysuje się wiele możliwości i ten rurociąg nie pochodzi tylko z Indii” — powiedział Ankit Mehta, dyrektor generalny ideaForge, jednego z największych producentów dronów w Indiach, który za swojego głównego klienta uważa armię tego kraju.

Mehta powiedział, że producent dronów planuje „znacznie powiększyć” swój zespół składający się z około 200 programistów i rozszerzył działalność w USA, ponieważ poszukuje nowych rynków.

Raman powiedział, że gdyby rząd zwiększył prywatne zamówienia publiczne, za pięć lat sektor obronny mógłby stanowić 10 proc. portfela L&T, który obejmuje budownictwo, nieruchomości i usługi finansowe.

Obrona to największy wydatek ministerialny w budżecie Indii, stanowiący 13 procent wydatków centralnych. Około 75 mld dolarów przeznaczono na wojsko Indii w tymczasowym planie wydatków na lata 2024-25 na początku tego roku, chociaż większość z nich przeznaczono na pensje i emerytury.

Raman stwierdził, że „istnieje potrzeba” większego zaangażowania sektora prywatnego w obronę, dodając, że możliwości rządu „w zakresie realizacji tego celu są ograniczone”.